It (2017) ~ Κριτική Ταινίας

Έτος: 2017
Σκηνοθεσία: Andy Muschietti
Πρωταγωνιστούν: Bill Skarsgård, Jaeden Lieberher, Wyatt Oleff, Chosen Jacobs, Sophia Lillis, Jack Dylan Grazer, Jeremy Ray Taylor, Fill Wolfhard
Διάρκεια: 2ω 15λ

 

Το It πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά ενός εκ των καλύτερων βιβλίων τρόμου του κορυφαίου αμερικανού συγγραφέα Stephen King. Οι ταινίες τρόμου αποτελούν πλέον ένα υπερβολικά τετριμμένο είδος, που αναλώνεται, κάθε χρόνο, σε περιττά πολλές και κατά πλειοψηφία αδιάφορες και ανούσιες κυκλοφορίες, με τα σχεδόν ίδια cliché χαρακτηριστικά, με κάποιες εξαιρέσεις, ευτυχώς, που κρατούν ψηλά  την αξιοπρέπεια του είδους. Επίσης, οι ταινίες που είναι βασισμένες σε βιβλίο, πολλές φορές αστοχούν τελείως να σταθούν αντάξιές του και δεν καταφέρνουν να ανταπεξέλθουν στις προσδοκίες του αναγνώστη. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μυθιστορήματα και ιστορίες  του Stephen King, όπου αρκετά έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση και λίγα από αυτά έχουν αποσπάσει καλές κριτικές και έχουν δεχθεί θερμή αποδοχή από το κοινό, όπως π.χ. τα The Shawshank Redemption (1994), The Green Mile (1999), Stand by Me (1986), Misery (1990), Carrie (1976), The Shining (1980). Δύσκολο λοιπόν το έργο του It, μιας και έπρεπε να ξεχωρίσει σαν ταινία τρόμου και να μην χαθεί στην ατελείωτη λίστα με τα ‘πέρασαν και δεν ακούμπησαν’, αλλά και να σταθεί αξιοπρεπώς απέναντι στο βιβλίο. Και τα καταφέρνει πολύ καλά, σπάζοντας τα ταμία και κερδίζοντας κριτικούς και κοινό, ακόμα και τον ίδιο τον Stephen King, που συνήθως δηλώνει απογοητευμένος από το αποτέλεσμα της μεταφοράς ενός έργου του σε ταινία.

Στη μικρή πόλη του Ντέρι, μια παρέα παιδιών θα έρθει αντιμέτωπη με ένα πλάσμα με τη μορφή κλόουν, αλλά και αυτήν των χειρότερών τους φόβων, όπου είναι υπεύθυνο για την εξαφάνιση παιδιών και θα ενώσουν τις δυνάμεις τους προκειμένου να τον αντιμετωπίσουν.

Το σενάριο ακολουθεί την γενική ιδέα, το ύφος και κατά ικανοποιητικό σχετικά ποσοστό, την ουσία του βιβλίου, αλλάζοντας αρκετά γεγονότα, αλλά προσθέτοντας και κάποιες πολύ καλές ιδέες. Οι χαρακτήρες καλογραμμένοι και με βάθος, αν και θα μπορούσε να τους είχε αφιερωθεί περισσότερος χρόνος (και η ταινία να ήταν λίγο πιο μεγάλη), για να εξελιχθούν πιο πολύ και να γνωριστούν καλύτερα με το κοινό, ενώ καλό θα ήταν να είχαν επιμείνει λίγο παραπάνω στην ανάπτυξη των μεταξύ τους σχέσεων και στον ρόλο των ενηλίκων στην όλη υπόθεση.

Η σκηνοθεσία πολύ καλή, ίσως με λίγο υπερβολικά σκοτεινή, σε κάποια σημεία, φωτογραφία. Η κοντινή εστίαση στα πρόσωπα, όπου αποκρύπτεται ο υπόλοιπος χώρος  για να ξεκινήσει να χτίζεται η γωνία του θεατή ότι κάτι παραμονεύει και η απότομη και γρήγορη κίνηση της κάμερας ή το γρήγορο μοντάζ, όπου ‘πετάγεται’ στην οθόνη το ‘τέρας’ ή συμβαίνει κάτι ξαφνικό, συνήθως με μια πολύ έντονη μουσική υπόκρουση, (jump scare), αποτελούν τα βασικότερα χαρακτηριστικά των ταινιών τρόμου και εδώ χρησιμοποιούνται όπως ακριβώς πρέπει.

Οι ερμηνείες εξαιρετικές από όλο το καστ. Τα παιδιά ερμηνεύουν τους ρόλους τους με σεβασμό προς τον αντίστοιχο χαρακτήρα του βιβλίου και βάθος, ενώ ο Bill Skarsgård δίνει μια τρομακτικά παιχνιδιάρικη και μακάβρια ερμηνεία, απαθανατίζοντας με πιστότητα την ουσία και τον χαρακτήρα του Pennywise.

Η μουσική υπόκρουση κρατάει την αγωνία και κάνει τα jump scare ακόμα πιο τρομακτικά, ενώ το CGI και το makeup του Pennywise και των υπόλοιπων μορφών του είναι πολύ καλά.

Συνολικά έχουμε μια ποιοτική ταινία τρόμου, που καταφέρνει να ξεχωρίσει και να ικανοποιήσει τους φανατικούς και μη αναγνώστες, χτίζοντας αγωνία και προσφέροντας δυνατές σκηνές τρόμου, ενώ εμβαθύνει στις αξίες της παιδικής φιλίας και αγάπης ως μια ιστορία απότομης ενηλικίωσης, όπου οι ενήλικες δεν θα τους βοηθήσουν και κάποιες φορές θα τους σταθούν εμπόδιο, μέσα από μια σοκαριστική και τρομακτική, για τους πρωταγωνιστές, εμπειρία. Οι διαδικασίες για το δεύτερο μέρος της ταινίας έχουν ήδη ξεκινήσει  και η πρεμιέρα θα γίνει το 2019.

Κριτική: 7,5/10
Γράφει ο Δημήτρης Αδαλάκης