Σύντομη νυχτερινή ιστορία πάνω απ’την πόλη..

Κάθισε στο τραπεζάκι που είχε σε εκείνη τη στενή και άχαρη βεράντα και κοιτούσε ίσα μπροστά στο μεγάλο κλουβί με τα δύο παπαγαλάκια του. “Τουλούζ, για πες μου ρε φίλε πως κύλησε η ημέρα σου;” Ο Τουλούζ ήταν το ένα από τα δύο πτηνά που είχε αγοράσει γύρω στα δύο χρόνια τώρα και του έκαναν Read more

Ένας κανονικός άνθρωπος!

Ήταν πια ξεκάθαρο. Είχε αρχίσει να του στρίβει ή πως αλλιώς να εξηγούσε όλα αυτά που του συνέβαιναν. Ήταν καλοκαίρι και δεν ήθελε να βγαίνει τις νύχτες  για ποτό. Προτιμούσε να φοράει σορτσάκια και να τρέχει στις παραλίες, κοιτούσε άστρα και αν τον παρατηρούσες, ήταν λες και τον ρουφούσε με κάποιο μαγικό και συνάμα τρελό Read more

Η μεγάλη συμφορά του φαίνεσθαι..

…Σε κάθε περίπτωση, η μεγάλη συμφορά τού φαίνεσθαι με μείωσε πάντα απέναντι στο αληθινό. Δεν είναι αναγκαίο να δίνεσαι στους άλλους, αλλά μόνο σε όσους αγαπάς. Γιατί τότε δεν δίνεται κανείς για το φαίνεσθαι, αλλά μόνο για να δίνει. •Αλμπέρ Καμύ Read more

Τι μου έμαθε η “καραντίνα”..

Η καραντίνα πέρασε, σε λίγο δεν θα υπάρχουν ούτε εκείνες οι απογευματινές ανακοινώσεις με ιατρικούς όρους, σε λίγο θα έρθει ο λογαριασμός και από ότι φαίνεται, ήδη, θα είναι παραφουσκωμένος. Μείναμε μέσα. Και όσο μέναμε μέσα γίνονταν “πραγματάκια”. Αναμενόμενο θα μου πείτε, αναμενόμενο θα σας πω κι εγώ. Οπότε δεν θα καταπιαστώ περισσότερο στο παρόν. Read more

Τάσος Λειβαδίτης: “Όλα όσα αρνηθήκαμε..”

Το ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς την πρώτη ημέρα που διαστάσαμε να πάρουμε μιαν απόφαση ή που σταθήκαμε εύκολοι σε μιαν αναβολή. Όλα όσα αρνηθήκαμε, αυτό είναι το πεπρωμένο μας. Τάσος Λειβαδίτης Read more

Η όμορφη εκδίκηση των λουλουδιών..

Δες που ύστερα από τόσο καιρό, από τότε δηλαδή που φτιάχναμε το ανθολόγιο στο δημοτικό, επιστρέψαμε να παρατηρούμε τα φυτά, τα λουλούδια ξανά, να τα φωτογραφίζουμε, να τα μυρίζουμε από κοντά. Δες που ακόμη και αυτή τη μαγική διαδικασία ήρθε ο φόβος για να μας την υπαγορεύσει. Δεν είναι λίγο άδικο για όλη αυτή την Read more

Αλλοτινές μου εποχές..

«Αγόρι μου, η ζωή πολλές φορές είναι σαν μια ψευδαίσθηση, μια διαρκής  κίνηση  χωρίς να ξέρεις το γιατί, στο λέω εγώ που έκανα τόσα χρόνια στον Καναδά, που έφτιαξα μαγαζιά, έβγαλα λεφτά,  μεγάλωσα την οικογένειά μου. Σαν μια ψευδαίσθηση αλλά αξίζει, είναι το μόνο που έχουμε. Κάτσε να σου ψήσω καφέ να κάνουμε το τσιγαράκι Read more

Όσοι σε πλήγωσαν, όσοι σε πρόδωσαν… ήταν όλοι δάσκαλοί σου

Όσοι σε πλήγωσαν, σε παράτησαν εν μια νυκτί, σε κορόιδεψαν και σε πρόδωσαν. Όσοι τους έδωσες αλόγιστα ό,τι πιο πολύτιμο είχες, και το μεταχειρίστηκαν τελικά σαν να τους χάρισαν μια δωρεάν εφημερίδα στο δρόμο, την οποία χωρίς καν να διαβάσουν, έβαλαν κάτω στη σακούλα σκουπιδιών για να μη τρέχει. Χρόνος, αγάπη, σκέψη, ενέργεια, βοήθεια, αγκαλιά, Read more

Χόρχε Μπουκάι: Αφήνοντας πίσω αυτό που δεν υπάρχει πια

Είναι πολλά και ανησυχητικά αυτά που κάνουμε όλοι μας για να αποφύγουμε μιαν απώλεια. Δεν θέλουμε να περάσουμε ποτέ από τη διαδικασία του πένθους, και πολύ λιγότερο όταν δεν είμαστε εμείς που επιλέξαμε να βρεθούμε σ’ αυτήν την κατάσταση. Αν και αρκεί μόνο μία ερώτηση: Είμαστε πράγματι στο περιθώριο της απόφασης του χωρισμού που μας Read more

Τζιμ Μόρισον – Να εκθέσεις τον εαυτό σου στον βαθύτερο φόβο σου

8 Δεκεμβρίου 1943, γεννήθηκε ο Τζιμ Μόρισον (James “Jim” Douglas Morrison). Το 1970 έδωσε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη Lizzie James. Αναδημοσιεύτηκε συμπληρωμένη το 1981 σε ειδικό αφιέρωμα του Creem Magazine για τα δέκα χρόνια από τον θάνατό του. Ας τη διαβάσουμε: Lizzie James: Νομίζω ότι οι οπαδοί των Doors σε βλέπουν ως σωτήρα, σαν ένα Read more