Ναι, αλλά…

-Ναι αλλά το τενεκεδάκι ήταν άδειο και δεν τον σκότωσε να πούμε. Και οι μαχαιριές τις προάλλες απλά τραυμάτισαν. Και το ξύλο στις φυσούνες απλώς χαϊδεματάκι ήταν. Μόνο όταν τα κάνουμε εμεις μας τιμωρούνε.-
-Ναι αλλά η προηγούμενη κυβέρνηση πήγαινε καλά την ομάδα μας και υπόγραψε μόνο ένα μνημόνιο. Ναι αλλά η τωρινή κυβέρνηση πάει καλά τη δική μας και θα υπογράψει και αυτή μνημόνιο.
-Ναι αλλά στον πόλεμο εμεις ήμασταν με τους άλλους γιατί ήσαν καλοί.- Εσείς ήσασταν με τους άλλους που ήταν οι κακοί…. –
Κι έτσι πάει λέγοντας.

•Ναι, αλλά την τύφλα που σε δέρνει καημένε δεν την είδες ποτέ. Γι’αυτό όσα βιώνουμε ίσως είναι φυσιολογική εξέλιξη. Ως ένα σημείο. Πέρα από το σημείο αυτό, βρίσκουν χώρο δράσης τα “χρυσά κουτάλια” και κάνουν πάρτυ. Διαχρονικά. Ο οπαδισμός (αναλφαβητισμός στην ουσία) στην υπηρεσία της “διακυβέρνησης” και της διαπλοκής. Της μάχης για απόλυτη εξουσία.

Καλό μεσημέρι και βαρτα να τα αρμέξουμε?

 

Υ.Γ.: Ο συμψηφισμός στην ζωή δεν μας αρέσει, όμως τελικά δεν γίνεται να τον αποφύγει κανείς σε μια τέτοια χώρα.