Αν κουραστείς απ’ τους ανθρώπουςκι ειν’ όλα γύρω γκρεμισμένα,μην πας ταξίδι σ’ άλλους τόπους,έλα σε μένα, έλα σε μένα. Κι αν πέσει απάνω σου το βράδυμε τ’ άστρα του τ’ απελπισμένα,μη φοβηθείς απ’ το σκοτάδι,έλα σε μένα, έλα σε μένα. Έλα και γείρε το κεφάλιστα χέρια μου τ’ αγαπημένα,να ζήσεις τ’ όνειρο και πάλι,έλα σε Read more
Σήμερα που η ανθρώπινη ζωή δεν κοστίζει, πάλι, μια δεκάρα.. Read more
Ο ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος γράφει ένα κείμενο για την ημιμάθεια και την υποκρισί ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη γνώση και την πληροφόρηση και λιγότερη στο αίσθημα και το βίωμα. Ό,τι έμαθαν ή δεν έμαθαν έχει γι` αυτούς μεγαλύτερη αξία από τη σκέψη. Κουλτουριάρηδες βρίσκονται σ` όλες τις εποχές. Στην αρχαία Ελλάδα Read more
Σκάβοντας για να ανεβάσω ένα φράχτη που θα χώριζε το οικόπεδο μου από των γειτόνων μου, βρήκα θαμμένο στον κήπο ένα παλιό μπαούλο γεμάτο χρυσά νομίσματα. Εμένα δε μου κίνησε το ενδιαφέρον ο πλούτος, αλλά το παράδοξο του ευρήματος. Ποτέ δεν υπήρξα φιλοχρήματος, ούτε και νοιάζομαι πολύ για τα ακριβά πράγματα. Αφού ξέθαψα το μπαούλο, Read more
Η βιβλιοθήκη μόλις είχε ανοίξει. Ο Ορέστης πιστός στο νέο του πρόγραμμα, ακούμπησε το θερμός γεμάτο με τον απογευματινό του καφέ σε ένα απόμερο τραπέζι και άρχισε να απλώνει τις σημειώσεις του. Εκεί που οι περισσότεροι άνθρωποι κάθονταν κυρίως για να επιλέξουν κάποιο βιβλίο και αποχωρούσαν γεμάτοι προσμονή να συνεχίσουν την αναγνωστική τους περιπέτεια σε Read more
«Έχει κάποιο νόημα η ζωή; Τι σημαίνει ο θάνατος; Είμαστε μία αιώνια ψυχή ή απλώς μία συσσώρευση μορίων από αλάτι και χώμα; Υπάρχει Θεός ή δεν υπάρχει; Αυτά είναι σίγουρα σημαντικά προβλήματα. Όλα τα υπόλοιπα, όπως ο νόμος της βαρύτητας, η ατμομηχανή, οι δορυφόροι του Δία, ως και ο κύριος Καντ με τις περιβόητες κατηγορίες Read more
Ξαναδιαβάζω, σε μια από αυτές τις υπνηλίες δίχως ύπνο, όπου διασκεδάζουμε έξυπνα μα χωρίς εξυπνάδα, μερικές από τις σελίδες που θα φτιάξουν, όταν συγκεντρωθούν, το βιβλίο των ασυνάρτητων εντυπώσεων μου. Και μου έρχεται απ’ τα γραπτά μου, σαν τη μυρωδιά ενός πράγματος οικείου, μια εντύπωση ερημικής μονοτονίας. Νιώθω πως ακόμη κι όταν λέω πως είμαι πάντα Read more
Θα ’ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων και θα σταματήσουν να παράγουν ίσκιο, θροΐσματα κι οξυγόνο. Θα πάρουνε τις ρίζες τους και θα φύγουν. Μεγάλες τρύπες θα μείνουνε στη γη εκεί που ήταν πριν τα δέντρα. Όταν οι άνθρωποι καταλάβουνε τι έχασαν, θα πάνε και θα κλάψουνε πικρά πάνω Read more
Μεγάλωσες πια κι η λύπη σου, όσο βαθειά, δε σε πονά. Έμαθες πια πως ο πόνος που σε βαραίνει σήμερα, αύριο θα ‘ναι αδύναμη κι ίσως ακατανόητη ανάμνηση. -Όπως οι παλιοί, δυσβάσταχτοι τότε, πόνοι σου- Το ξέρεις πια πως κάθε νέα λύπη θα σε αγγίζει όλο και λιγότερο. Και μαζί και οι χαρές θα σε Read more
ΠΟΙΑ ΖΩΗ, ΡΕ ΚΑΡΝΤΑΣΙΑ;: Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΑΣ ΔΙΝΕΤΑΙ, ΑΠΑΞ, ΠΟΥ ΛΕΝΕ, σα μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον μ’ αυτή την αυτόνομη μορφή της δεν πρόκειται να ξανα-υπάρξουμε ποτέ. ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΤΙ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΡΕ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ; Τι την κάνουμε; Τη σέρνουμε από δω κι από κει δολοφονώντας την… ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ Read more