Πάντα φεύγεις..
Επιστρέφοντας σε τόπους που κάποτε είχαν ζωή, ενός άλλους είδους ζωή, με πράγματα κι ανθρώπους, βρίσκοντας μόνη τη φύση και βλέποντας ότι ο χρόνος έκανε τη δουλειά του, παίρνοντας τα πάντα πίσω, δεν μπορεί παρά να μη νιώσεις ένα συναίσθημα που πλησιάζει στη μοναξιά παρά οτιδήποτε άλλο. Ο χρόνος άλλωστε κάνει συνήθως τη δουλειά του, Read more
Γράφοντας για την ομορφιά..
Νόμιζα ότι μπορούσα να γράψω. Είχα μια εντύπωση πως αν έβαζα τις λέξεις σε μια σειρά, με κάποια λογική, με όσο το δυνατό λιγότερα λάθη, θα τα κατάφερνα. Κι αν μπορούσα να γράψω, θα μπορούσα κι εγώ να γίνω μια ημέρα ένας συγγραφέας. Όχι απαραίτητα μεγάλος, ούτε πολυδιαφημισμένος. Θα εξέδιδα όμως μια σειρά από διηγήματα Read more
Στον μικρόκοσμο ενός χειμερινού κήπου
Ο μικρόκοσμος που δεν είναι πάντα τόσο μικρός αλλά μάλλον μεγαλύτερος από ότι έχουμε φανταστεί. Ο μικρόκοσμος ως είθισται να τον αποκαλούμε και που περιλαμβάνει τον χώρο ή τους χώρους, μέσα στους οποίους περνάμε μεγάλο μέρος της ζωής μας, χωρίς πάντα να το αντιλαμβανόμαστε ότι το κάνουμε ή ότι απλά συμβαίνει. Εκεί μερικές φορές θα Read more
Που πήγε η μουσική;
Πόσο καιρό έχω να ακούσω μουσική ρε; Από τη “δική μου” μουσική, όχι από εκείνες που περισσεύουν στα διάφορα βιντεάκια των σοσιαλ. Μουσική που να εξημερώνει, να ταξιδεύει, να χαροποιεί, να σε κάνει να θέλεις να χορέψεις, να στενοχωρεί και μέσα από τη στενοχώρια να οδηγεί σε νέους δρόμους; Πόσος καιρός πηγαίνει; Ούτε ραδιόφωνο στο Read more
Ευτυχισμένο το νέο έτος!
Καλημέρα σας! Καλή χρονιά! Είναι 2025 πια και θα ήθελα να ευχηθώ σε όλες και όλους να είναι αυτό το έτος μια υπέροχη εμπειρία. Με περισσότερο χαμόγελο αλλά και περισσότερα από τα πράγματα που αγαπάτε να κάνετε. Όσο και να μην πιστεύω σε όρια και χρόνους, ζούμε με αυτά και μερικές σημειώσεις όπως το “ότι Read more
“Μια υπέροχη ζωή” – Χριστούγεννα πρωί..
Η δύναμη της συνήθειας κι ένα δυνατό συνάχι που χθες με είχε οδηγήσει στα όρια των δέκατων πυρετού αλλά και σε κομμάρες, με έκαναν να ξυπνήσω σήμερα Χριστούγεννα νωρίς το πρωί. Όπως κάθε ημέρα, εδώ και χρόνια. Υπό άλλες συνθήκες θα πήγαινα στην εκκλησία, πάντα μου άρεσε να πηγαίνω το πρωί της γέννησης του Χριστού. Read more
Το μαντρί..
Έπρεπε να φτιαχτεί καινούργια στρούγκα για τα πρόβατα και τα γίδια, η παλαιά ήταν “εκτός σχεδίου πόλεως” ή μάλλον εκτός σχεδίου του χωριού. Έπρεπε να φτιαχτεί και έπρεπε να γίνει άμεσα γιατί είχε ζητηθεί. Ο κόσμος αγνοεί πως τα ζώα είναι ψυχή με βάθος, ότι αναπνέουν, πως αγαπούν το σπίτι τους όπως αγαπούν τα σπίτια Read more
Τάσος Λειβαδίτης: «Σχέδια που εγκαταλείπουμε..»
Σχέδια που εγκαταλείπουμε, αποφάσεις που φοβηθήκαμε να πάρουμε προσδοκίες των άλλων από μας που τις τροφοδοτήσαμε κι ας ξέραμε τι επικίνδυνο ήταν. Δικές μας απαιτήσεις απ’ τους άλλους, ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα, και τη δική μας υστεροβουλία. Άνθρωποι που συναντήσαμε μια νύχτα, μα που το βλέμμα τους όρισε πια για πάντα τη ζωή Read more
Νίκος Καζαντζάκης: «Δεν ήμουν ποτέ μισάνθρωπος..»
Δεν ήμουν ποτέ μισάνθρωπος• αγαπούσα πάντα τους ανθρώπους, μα από μακριά• κι όταν έρχουνταν κανένας να με δει, ξυπνούσε μέσα μου ο Κρητικός, γιόρταζα να δεχτώ έναν άνθρωπο σπίτι μου. Κάμποση ώρα χαιρόμουν και τον άκουγα κι έμπαινα μέσα του, κι αν μπορούσα να τον βοηθήσω, τον βοηθούσα με χαρά• μα αν πολυβαστούσε η κουβέντα Read more
