Όσο η ζωή προχωρά και οι εμπειρίες έρχονται κατά σειρά, όλο και περισσότερο συνηδειτοποιώ πως με την αλήθεια βγαίνεις μακροπρόθεσμα κερδισμένος. Η αλήθεια είναι παρεξηγημένη έννοια, ιδιαίτερα στις κοινωνίες που φτιάξαμε τις σύγχρονες. Μπροστά στο κερδοφόρο παρόν θυσιάστηκε χιλιάδες φορές κι έφτασε σε σημείο να αποδυναμωθεί τόσο που έμοιαζε με έννοια -κακή-.

Αν υπάρχει λοιπόν κάτι ηρωικό στις ημέρες μας για να πράξουμε, είναι το να λέμε την αλήθεια. Να την σκεπτόμαστε, να την φροντίζουμε, να την πετάμε προς όλες τις κατευθύνσεις σαν ξυράφι ή σαν μαλακό χάδι. Η αλήθεια μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα και είναι στη δική μας ευχέρεια και στην ποιότητα του χαρακτήρα το πως θα την διαχειριστεί.

Σε μια κοινωνία που γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στο ψέμα δεν μπορούμε να είμαστε επιθετικοί με οποιαδήποτε μορφή αλήθειας. Είναι θέμα ψυχολογίας, είναι θέμα σωστών τρόπων και εκμάθησης. Όμως, αυτό δεν πρέπει να σημαίνει ότι θα περάσουμε στο άλλο άκρο, εκείνο κατά το οποίο η κοινωνία σε φερμάρει στα μέτρα της.

Το να πράττεις αλήθεια είναι πράγμα ρομαντικό, δύσκολο και μοναχικό. Πολλές φορές θα νιώσεις πως είσαι μόνος απέναντι σε όλους ή σε πολλούς. Θα νιώσεις ότι πάντα βγαίνεις χαμένος. Όμως έρχεται μια στιγμή που βλέπεις καθαρά πως όλα όσα υπέμενες είχαν λόγο, είχαν τη δική τους σημασία.