Θα περίμενε κανείς ύστερα από όλο αυτό το φιάσκο της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας με τα παρελκόμενά του, με όλα αυτά δηλαδή τα τραγελαφικά που βιώνουμε εδώ κι 10 σχεδόν χρόνια, οι πολιτικοί, οι αυτοδιοικητικοί, να είχαν λάβει το μήνυμά τους. Να είχαν αλλάξει νοοτροπία όπως έχουν πράξει αρκετά εκατομμύρια συμπολίτες. Να είχαν κάνει την αυτοκριτική τους, να σταματούσαν το πελατειακό του πολιτικού συστήματος, το φαίνεσθαι, να έψαχναν την ουσία.
Καμία πρόοδο όμως δεν παρατηρούμε. Οι πολιτικοί, αυτοδιοικητικοί και λοιποί της δημόσιας ζωής, δεν έχουν διάθεση για ουσιαστική προσφορά στις περισσότερες των περιπτώσεων. Έχουν όμως διάθεση για την παραμονή τους στα δημόσια αξιώματα και για το προσωπικό τους μικροσυμφέρον. Την καρέκλα που λέει ο λαός μας. Την καρέκλα με κάθε κόστος.
Ετσι λοιπόν καλό θα είναι όλοι μας πλέον να σταματήσουμε να χαϊδεύουμε αυτάκια. Καλό θα είναι να έχουμε αυστηρά κριτήρια στο εξής απέναντι στην ασυδοσία και την δηθενιά. Καλό θα είναι να σταματήσουμε να τοποθετούμε όποιον να’ναι σε σημαντικές θέσεις τις οποίες πληρώνουμε εμείς.
Τα ψέμματα έχουν τελειώσει και δεν μπορούν να πείσουν σε μερικές περιπτώσεις ούτε παιδάκια, είναι πολλά τα εκατομμύρια των πολιτών ετούτης της χώρας που δεν μασάνε πια. Θα γίνουν περισσότεροι όσο ο κατήφορος συνεχίζεται. Ας το κατανοήσουν κάποια στιγμή οι έχοντες την εξουσία σε κάθε της μορφή.