Η Φάρμα των ζώων είναι ένα αδυσώπητο βιβλίο. Ο Τζώρτζ Όργουελ, ο μεγάλος Βρετανός συγγραφέας, καταφέρνει μέσα από την αλληγορία να μεταφέρει όλες εκείνες τις εικόνες που ακολουθούν την εξουσία. Που πηγάζουν από την εξουσία και την δίψα όσων επιθυμούν να την κατέχουν. Κυκλοφόρησε το 1945, γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία, έστω κι αν αρχικά καθυστέρησε να εκδοθεί από τους μεγάλους οίκους ανά τον κόσμο.

Ο Όργουελ έγραψε το βιβλίο το 1943 – 44, σε μια περίοδο όπου ο Στάλιν έχαιρε της εκτίμησης των Βρετανών και των διανοούμενων, μια συγκυρία που ο ίδιος απεχθάνονταν. Μια κορυφαία νουβέλα που καταπιάνεται με μια φάρμα ζώων. Τα ζώα αγανακτισμένα από τον σκληρό τρόπο διαβίωσης επαναστατούν και καταφέρνουν να κάνουν την φάρμα τους αυτοδιαχειριζόμενη. Φαίνεται σαν παραμύθι, γι’αυτό και η αλληγορία. Ένα παραμύθι όμως που παραμπέμπει σε πολλές αλήθειες, με έντονους παραλληλισμούς με την κατάσταση στην Σοβιετική Ένωση και το ολοκληρωτικό καθεστώς που εγκαθιδρύει τελικά ο Στάλιν στο όνομα του Σοσιαλισμού.

Επίκαιρη όσο ποτέ η νουβέλα του Όργουελ, αποδεικνύεται το λιγότερο προφητική και κάνει την πολιτική να μοιάζει διαχρονικά αναξιόπιστη. Μπορεί ο συγγραφέας να καταπιάνεται με τον κομμουνισμό, όμως σε καμία περίπτωση τα όρια δεν είναι στενά και γι’αυτό παραμένει ευανάγνωστη ακόμη και στις ημέρες μας.

Διάβασα πρόσφατα την ιστορία των “γουρουνιών” λοιπόν και ομολογώ ότι βρίσκομαι πια στην κατάλληλη ηλικία για να κατανοήσω τον παραλληλισμό. Στην χώρα μας θα έλεγα επίσης, πως ίσως θα έπρεπε “Η φάρμα των ζώων” να αποτελέσει ένα ιδιότυπο αλφαβητάρι για τις επόμενες γενιές.

 

Γράφει ο Στάθης Ντάγκας.