Μεγάλη, λοιπόν, η συναυλία του ΣΚΑΙ και του «Όλοι Μαζί Μπορούμε» στο Καλλιμάρμαρο!
Σύμφωνα με όσα μεταδίδει ο ΣΚΑΙ, “τουλάχιστον 60.000 θεατές έδωσαν το παρών προσφέροντας στην είσοδο του σταδίου τουλάχιστον 20 τόνους τροφίμων για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη, αποδεικνύοντας έτσι τη δύναμη της προσφοράς προς το συνάνθρωπο”.
Αχ! Πόσο εύκολα “παίρνουν την αλήθεια μας και μας την κάνουν λιώμα”!
Πόσο εύκολα είναι παίρνουν τα τραγούδια που κάποτε ακούγονταν στις πλατείες του αγώνα, που μας κυνηγούσαν όταν τα ακούγαμε, που ήταν παράνομα ή “ακάλεστα” στις σχολικές γιορτές και τα οποία κάποτε συνοδεύανε τις μάχες για μια καλύτερη ζωή, τώρα να γίνονται τραγούδια των πρωθιερέων του συμβιβασμού και της υποταγής;
“Όλοι μαζί μπορούμε” από το κανάλι που όλη μέρα προπαγανδίζει την ευλογία των μνημονίων ώστε να μην έχει κανείς σταθερή δουλειά, δικαιώματα, παιδεία, υγεία.
Και τι ωραία σκηνή όταν αυτοί που έβλεπαν έγκλημα για το ποδόσφαιρο στην δολοφονία του Φύσσα, αυτοί που ξεπλένουν όλη μέρα την Χρυσή Αυγή, αυτοί που εκθιάζουν την χούντα, ναραγουδούν αγκαλιασμένοι “δεν θα περάσει ο φασισμός…”
Ένα μπράβο στο Σαββόπουλο και τους άλλους καλλιτέχνες που ανακάλυψαν το 2017 την αλληλεγγύη (του ΣΚΑΪ). Θα έλειπαν μάλλον τα προηγούμενα χρόνια ή θα είχαν πέσει σε κώμα.
Αυτοί που τόσα χρόνια δεν έχουν μάτια να δουν κι αυτιά ν’ ακούσουν τον πόνο και την οργή των ανθρώπων του μόχθου, που είναι κραυγαλέα απόντες από τους αγώνες του λαού για επιβίωση και αξιοπρέπεια, που δεν έχουν καμία συμμετοχή στις δραστηριότητες και δομές αλληλεγγύης των ταπεινών και καταφρονεμένων, προσέτρεξαν, ως πάντα πρόθυμοι, στο πανηγύρι φιλανθρωπίας που οργάνωσε τ’ αφεντικό! Τ’ αφεντικό που είναι σάρκα από τη σάρκα των πιο επιθετικών δυνάμεων που πολεμούν τον εργαζόμενο λαό!
Ανταποκρίθηκαν πρόθυμα στο κάλεσμα του αφεντικού γιατί από καιρό είναι με τ’ αφεντικά κι όχι με το λαό!
Όπως εύστοχα σημειώνει ο καλός φίλος Περικλής Παυλίδης, η ομορφιά της τέχνης είναι ψεύτικη, χυδαία και πρόστυχη, όταν λούζει με την λάμψη της τις δυνάμεις του κοινωνικού ολέθρου!
Ε, όχι, δεν είμαστε όλοι μαζί με αυτούς που με τέτοιες “πρωτοβουλίες αλληλεγγύης” και συναυλίες μας λένε να αποδεχτούμε τη πραγματικότητα της υποταγής και της εξαθλίωσης, με αυτούς που κραυγάζουν “βάστα ΔΝΤ” και λυσάνε όταν κλείνουν οι δρόμοι με τις διαδηλώσεις, και να λέμε δόξα το θεό που μας πετάνε και κανένα ψίχουλο αυτοί που μας παίρνουν το καρβέλι και τη ζωή.
Γράφει ο Χρήστος Κάτσικας
Πηγή: farmakoglwssa-kirki.blogspot.gr
