Ρε παιδί μου σε αυτή την Ελλάδα μας όλα τα κάνουμε ανάποδα. Όλα όμως. Δεν γκρινιάζω τώρα, άλλωστε έχω από καιρό αποδεχθεί ότι καθένας πορεύεται μόνος του στη ζωή, σε ετούτη τη χώρα, και ότι καμιά φορά συναντά δίπλα του μερικά μυαλά της προκοπής.

Στερούμαστε νοημοσύνης δυστυχώς φίλες και φίλοι. Αυτό είναι το βασικότερο πρόβλημα, όχι η κατακρεουργημένη οικονομία και τα δικαιώματα.

Ένα απλό παράδειγμα για να μην μπούμε σε κάτι σύνθετο. Φάκελος ποδόσφαιρο. Ο Έλληνας δεν έχει μάθει να βλέπει ούτε ποδόσφαιρο, ακόμη και οι παίκτες δεν ξέρουν να βλέπουν. Έχουν μάθει και αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο παρασκηνιακά. Ναι όλα αυτά έχουν προέλθει από την κεντρική σκηνή της χώρας και τη σαπίλα της. Έχουν συμβεί τεράστιες αδικίες και εγκλήματα. Στα σίγουρα και αυτό δεν είναι παρασκήνιο.

Όμως εδώ βρε αδερφέ έχουμε περάσει στο άλλο άκρο. Χάσαμε το δέντρο με το δάσος να απλώνεται διάπλατα από πίσω. Τον ασθενή (εν προκειμένω το ελληνικό ποδόσφαιρο) τον αποτελειώσαμε.

Σας παρακαλώ, όμορφοι άνθρωποι του αθλητισμού γενικότερα, πάρτε στα χέρια σας τα αθλήματα και κρατήστε τα μακριά από την ανυποληψία. Δεν εννοώ διοικητικά. Εννοώ πραγματικά κι έξω από τα αξιώματα. Αναδείξτε το μεγαλείο των σπορ, επιτέλους.

Βαρέθηκα να διαβάζω μαλακίες μονίμως. Βαρέθηκα να βλέπω όσους διψούν για άθληση στο τέλος να μη χαίρονται τίποτα. Επιτέλους “φωτογραφίστε” τους αληθινούς πρωταγωνιστές γιατί μόνο έτσι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα.

Η πράξη και η δράση είναι πάντα καλύτερη από την καταγγελία και την ατελείωτη γκρίνια. Αντε γιατί καήκαμε στους καναπέδες και κάψαμε και τα μυαλά μας μπροστά από άψυχα pc.

Τέλος, λίγη μετριοπάθεια δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Ίσα – ίσα, μερικές φορές, μπορεί να πάει τον κόσμο μπροστά και να κάνει τη γη να γυρίζει ξανά.

Πρέπει να οργανωθούμε σαν κοινωνία πάλι παιδιά, αρκετά με την κατρακύλα.

 

*Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός, ως λαοφιλής συνήθεια, είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα κατανόησης του προβλήματος .