Σε ένα καράβι γεμάτο τέρατα που ταξιδεύει νύχτα σε ωκεανό, με τα φώτα να είναι σβηστά και τα νερά να σκάνε από παντού. Το ναυάγιο είναι θέμα χρόνου. Θα ήθελα κάπου εδώ να θέσω ένα ρητορικό ερώτημα. Το ναυάγιο θα επέλθει λόγω καιρικών φαινομένων ή λόγω πληρώματος; Υπενθυμίζεται πως το καράβι είναι γεμάτο τέρατα, με κατ ‘ επίφαση τεχνογνωσία, εμπειρία, ενδιαφέρον, αφού τα τέρατα αυτά, είναι άτρωτα, θα ζούνε το ίδιο ευχάριστα και μέσα στα βαθιά νερά του ωκεανού, όπου κι εκεί θα ψάξουν σαν λυσσασμένα να ρουφήξουν αίμα, απ΄ τα ψάρια κι απ’ τα υπόλοιπα, του είδους τους, καρχαριοειδή.

Φαντάσου πως θα ήταν μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, βγαλμένο από την πλέον τρομακτική κινηματογραφική ιστορία, κάπου σε μια γωνιά εκείνου του πλοίου που ταξιδεύει νύχτα με τα φώτα σβηστά, να ήσουν κι εσύ. Ανάμεσα στα τέρατα, που διψούν για αίμα και να διώχνεις τα νερά με κουβαδάκι. Πόσο απέχει άραγε η πραγματικότητα από τη φαντασία; Από που πηγάζει η φαντασία κι από που εμπνέεται; Θεωρείς τελικά πως εκείνο το καράβι έχει ελπίδες να μη βυθιστεί;