Οι Γερμανοί έφυγαν απ΄ εδώ , όπως είπαμε στο προηγούμενο, το Φθινόπωρο του 44 με τρένο και προφανώς τους πήγαν να μπουν στην κρεατομηχανή του Ανατολικού Μετώπου, γιατί, μετά το Στάλινγκραντ και το Κουρσκ, έχαναν τον πόλεμο και ο Ρώσικος οδοστρωτήρας πλησίαζε τα γερμανικά σύνορα. Είχε γίνει και η Απόβαση των άλλων Συμμάχων στη Νορμανδία (6-6-44).-
Τότε στο σιδ. σταθμό μας ένας, παλιάνθρωπος ασφαλώς, γερμανός αξιωματικός, χωρίς κανένα λόγο, διέταξε και μ΄ένα βραχύκαννο αντιαρματικό όπλο κατάστρεψαν την πολύτιμη παλιά δεξαμενή νερού του Ξυλοκάστρου, δίπλα στην «Κατερίνα» του Μυλωνόπουλου, με διατρητικά βλήματα και σε μια ώρα έφυγαν για πάντα!! Βρέθηκα εκεί, το είδα και θεωρώ την πράξη απαράδεκτη κακότητα για τον πολιτισμένο κόσμο. Τι τους έφταιγε η δεξαμενή και τι τους φταίγαμε εμείς που έχαναν τον πόλεμο, όταν εκείνοι τον ξεκίνησαν; Η μήπως την καταστροφή διάταξε ο ίδιος ο Χίτλερ, στον οποίο αργότερα τα έριξαν όλα;-
Το Ξυλόκαστρο ελευθερώθηκε από τον κατακτητή και αμέσως το κενό εξουσίας κατέβηκαν και κάλυψαν τα΄αντάρτικα σώματα του ΕΛΑΣ, τα μόνα ένοπλα σώματα. Η αλλαγή φάνηκε ήρεμη, αλλά η ηρεμία ήταν απατηλή όπως θα δούμε. Αρκετοί αντάρτες ήταν γνωστά πρόσωπα από την περιοχή μας.-
Γεγονός εντυπωσιακό, που ξεπέρασε τα Ελληνικά σύνορα, ήταν η μεγαλειώδης για τα μέτρα του Ξυλοκάστρου υποδοχή των πρώτων αγγλικών στρατευμάτων που, ερχόμενα από την Πάτρα, πέρασαν από το Ξυλόκαστρο μέσω της οδού Αριστοναυτών, γιατί την απάνω μοναδική τότε ωραία πέτρινη γέφυρα είχαν ανατινάξει οι Γερμανοί, για να καθυστερήσουν τους επερχόμενους Εγγλέζους. Ολος κυριολεκτικά ο κόσμος σε πανζουρλισμό συγκεντρώθηκε, σκόρπισαν κλαδιά δάφνης στην Παναγή Τσαλδάρη και πολλές οικογένειες έστρωσαν τα χαλιά από τις προίκες τους να περάσουν τ΄αυτοκίνητα, τα κανόνια και μερικά άρματα! Το κέντρο της υποδοχής ήταν στις Αποθήκες Φραντζή. Τότε δεν έμειναν εδώ. Όταν όμως σε λίγους μήνες, μετά το Κίνημα, εγκαταστάθηκαν εδώ Αγγλοι, άνοιξαν ένα γραφείο δημοσίων σχέσεων και εκεί, ξεφυλλίζοντας αγγλικά και αμερικάνικα περιοδικά, είδα φωτογραφίες από την αλησμόνητη εκείνη υποδοχή του Ξυλοκάστρου, που είχε κάνει το γύρο του κόσμου! Ο ηλεκτρονικός και στενός φίλος μου RICO SUAVE, μούστειλε από την Καλιφόρνια ένα βίντεο της υποδοχής αντλημένο από τ΄Αμερικάνικα Αρχεία, όπου υπάρχουν τα πάντα!! Εκεί διακρίνω γνωστούς μόνο τον αείμνηστο παπά Γιώργη μας και την γειτόνισσα Νέλλη Μαγκαφώση, που, σαν μαθήτρια τότε, είχε επιφορτιστεί να προσφέρει λουλούδια. Σας το κοινοποιώ. Εχει ενδιαφέρον.-
Εκείνες τις μέρες πέρασε από το Ξυλόκαστρο και αφού είχε υποδοχή με δάφνες στο δρόμο, μίλησε από το ίδιο σημερινό μπαλκόνι, πάνω από το ΚΕΠ του Δήμου μας, ο ιστορικός ηγέτης του ΕΛΑΣ Αρης Βελουχιώτης. Βρέθηκα παρών. Αξίζει εδώ μια παρέκβαση: Το πραγματικό όνομα του Βελουχιώτη ήταν Θανάσης Κλάρας, από τη Λαμία. Είχα λοιπόν ένα θείο που με αγαπούσε, πρώτο ξάδερφο του πατέρα μου, τον Γιάννη Μιχόπουλο, που διατέλεσε Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και είχε σύζυγο την επίσης εκ Λαμίας θεία Ρωξάνη Πλατή, αδελφή του στελέχους της ΕΡΕ και Αντιπροέδρου της Βουλής Γεωργίου Πλατή. Στενός φίλος του θείου μου, από τη σχέση του με τη Λαμία, ήταν ο αδερφός του Βελουχιώτη Περικλής Κλάρας, γλυκύτατος άνθρωπος. Μας είχαν αργότερα 2-3 φορές μαζί επισκεφθεί στο Ξυλόκαστρο και στην παρέα τους πάντοτε με είχε κοντά του ο θείος μου και τον γνώρισα. Ο Περικλής Κλάρας λοιπόν ήταν διαμετρικά αντίθετος ιδεολογικά από τον αδερφό του Θανάση και σταθερό στέλεχος της Δεξιάς!!
Επανέρχομαι:
Αυτά μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου του 44, οπότε πολλοί αντάρτες εξαφανίστηκαν απότομα από το Ξυλόκαστρο και κατευθύνθηκαν στην Αθήνα, όπου ξεκίνησε το Κίνημα του Δεκέμβρη 44. Ηταν μια προσπάθεια της Αριστεράς να καταλάβει την εξουσία, μάταια όμως, γιατί οι Μεγάλοι είχαν ήδη κάνει συμφωνία πως η Ελλάδα θ΄ανήκει στη σφαίρα επιρροής των Δυτικών και οι Εγγλέζοι που την επέβλεπαν ποτέ δε θ΄άφιναν να παραβιαστεί. Μέχρι και ο Τσώρτσιλ ήρθε στην Αθήνα. Η ιστορία είναι γνωστή: Επικράτησαν οι Εγγλέζοι, σε συνεργασία με ολιγάριθμες Ελληνικές μονάδες που είχαν όπως όπως συγκροτηθεί και με τη Συμφωνία της Βάρκιζας, αρχές Φλεβάρη του 45, οι Αριστεροί παράδωσαν μεγάλο μέρος του οπλισμού τους. Ηταν η ευκαιρία η Ελλάδα να ομονοήσει και να επουλώσει τις πληγές του πολέμου. Τότε όμως μέρος της εξτρεμιστικής Δεξιάς της Ελλάδας έκαμε ένα ολέθριο έγκλημα! Εκμεταλλεύτηκε τον αφοπλισμό των Αριστερών και άρχισε να τους καταδιώκει σκληρότατα και να βιαιοπραγεί σε βάρος τους,, σ΄ένα κλιμα αντεκδικήσεων. Ετσι προκάλεσαν τον Εμφύλιο, όταν και οι Αριστεροί αντέδρασαν σπασμωδικά και έκαναν σειρά λαθεμένων εκτιμήσεων, που κράτησε άλλα 4 χρόνια και επισώρευσε στη χώρα μεγαλύτερες, υλικές και ηθικές, καταστροφές από τον Παγκόσμιο Πόλεμο!-
Με τα ίδια ολέθρια κίνητρα έγιναν ταραχές και μέσα στο Ξυλόκαστρο κατά την ημέρα της Εορτής του τοπικού Αγ. Βλασίου το 45, τις οποίες θυμάμαι έντονα: Τότε ομάδες τραμπούκων της εξτρεμιστικής Δεξιάς που τους λέγανε «Χίτες» έδειραν άγρια και προπηλάκισαν αριστερούς σε εκτεταμένα επεισόδια που έγιναν στο Κέντρο, όπου ήταν πολύς κόσμος λόγω της Εορτής μαζεμένος. Λυπηρά γεγονότα που άφησαν πικρίες και χρειάστηκαν δεκαετίες για να ξεχαστούν.-
(Συνεχ.)
Γράφειο ο Κώστας Μιχόπουλος
