Ο Μίμης Φωτόπουλος έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως ο πιο κοσμαγάπητος ηθοποιός της δεκαετίας του ’50, αλλά και στα κατοπινά χρόνια μέχρι σήμερα, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους της 7ης τέχνης στη χώρα μας. Μάγκας στους ρόλους του με γλώσσα τραχειά και βαθύτατα λαϊκή, κατάφερε να αγγίξει τον απλό κόσμο όσο λίγοι.
Δεν θα επιχειρήσουμε εδώ την βιογραφία του παρά μόνο να αναφέρουμε κάτι που είναι μάλλον άγνωστο. Ο Μίμης Φωτόπουλος που υπέφερε στα χρόνια της κατοχής και της εθνικής αντίστασης, αλλά και ύστερα λόγω των πολιτικών του φρονημάτων με εξορίες και βασανισμούς, υπήρξε και θαυμάσιος ποιητής. Η αγάπη του για τα βιβλία ήταν γνωστή όχι όμως στο σημείο να γνωρίζουν οι θαυμαστές του ότι έφθασε να δημοσιεύσει μόνος του πέντε ποιητικές συλλογές. Ζωγράφιζε επίσης το ίδιο καλά με τον δικό του τρόπο που ήταν εξαιρετικά δύσκολος (κολάζ). Οι ποιητικές συλλογές που εξέδωσε ήταν οι εξής: «Μπουλούκια» 1940, «Ημιτόνια» 1960 (στην οποία περιλαμβανόταν και μία ανατύπωση της συλλογής «Μπουλούκια» ), «Σκληρά τριολέτα» 1961, «O θάνατος των ημερών» 1976 και «Μπαλάντες του έρωτα και του θανάτου» 1984, οι οποίες σήμερα είναι εξαιρετικά δυσεύρετες.
Θέλαμε από καιρό να γράψουμε κάτι για τον αγαπημένο Μίμη Φωτόπουλο που θα ανέφερε τα παραπάνω και σήμερα το καταφέραμε. Σήμερα που το ταλέντο πέφτει με το σταγονόμετρο, πόσο μεγάλοι φαντάζουν τέτοιοι άνθρωποι άραγε;
Θα πούνε για τους στίχους μου.
Θα πούνε οι «μπουλουξήδες» (**)
για τους στίχους μου
πως έχουνε στο βάθος λίγη αλήθεια.
Μα οι «μεγάλοι υποκριτές»
Θα βρούνε παραμύθια,
Τα ποιήματά μου, άτεχνα.
Και κάτι δεσποινάρια
«Δραματικών σχολών»,
Που δεν επήγανε ποτέ
τουρνέ στην επαρχία,
με ειρωνεία
για μένα θα μιλήσουνε.
Οι «μαιτρ» των στίχων
αν καταδεχτούνε
και τα δούνε
θα φρίξουνε
και στο καλάθι των αχρήστων
θα τα ρίξουνε.
Η αγαπημένη μου θα ενθουσιαστεί
γιατί αγαπάει έναν ποιητή,
μα ίσως και να ‘ναι κατά βάθος λυπημένη
γιατί σ’ εκείνη αφιερωμένοι
δεν είν’ οι στίχοι μου.
Κι η μάνα μου,
αν κάποτε το μάθει
θα κουνήσει το κεφάλι
με συμπόνια,
γιατί αφήνω έτσι τα χρόνια
να μου φεύγουν κυνηγώντας χίμαιρες.
(**) Μπουλουξής = μεταφορικά: ηθοποιός που συμμετέχει (ή διευθύνει) περιοδεύοντα θεατρικό θίασο (τα μπουλούκια). Κυριολεκτικά: διοικητής ομάδας ατάκτων στρατιωτών.
Γράφει ο Στάθης Ντάγκας
