«Οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη».

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΠΑΝΟΥΡΓΙΑ, ΜΙΣΟΣ, ΒΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΑΝΘΡΩΠΟ που αρκεί για να προμηθεύσει οποιονδήποτε στρατό μια οποιαδήποτε μέρα, και οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του, και οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη, και οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη…

EΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΚΥΡΥΤΤΟΥΝ ΘΕΟ, ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΘΕΟ.
Εκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.
Εκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Προσοχή στους κήρυκες. Προσοχή στους γνώστες.
Προσοχή σ’ εκείνους που όλο διαβάζουν βιβλία.
Προσοχή σ’ εκείνους που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια,
είτε είναι περήφανοι γι’ αυτήν.

ΠΡΟΣΟΧΗ Σ’ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΑΙΝΕΣΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΕΠΑΙΝΟΥΣ ΓΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ. Προσοχή σ’ εκείνους που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν. Προσοχή σ’ εκείνους που αναζητούν τα πλήθη, γιατί είναι ένα τίποτα μόνοι τους.
Προσοχή στο μέσο άντρα. Τη μέση γυναίκα.
Προσοχή στην αγάπη τους, η αγάπη τους είναι μέτρια αναζητά το μέτριο.

ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΔΙΟΦΥΪΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΙΔΙΟΦΥΪΑ ΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙ, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν αντέχουν τη μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά. Θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε… Οτιδήποτε διαφοροποιείται απ’ τα δικά τους μέτρα.

ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΤΕΧΝΗ, ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ, θα εκλάβουν την αποτυχία τουςως δημιουργών μόνο ως αποτυχία του κόσμου συνολικά. Ανίκανοι όπως είναι να αγαπήσουν πλήρως
θα θεωρήσουν και τη δική σας αγάπη ελλειπή
και θα σας μισήσουν γι’ αυτό
και το μίσος τους θα είναι τέλειο.
Όπως ένα αστραφτερό διαμάντι
όπως ένα μαχαίρι, όπως ένα βουνό,
όπως μια τίγρη, όπως το δηλητήριο…