Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
Άλλα είν’ εκείνα που αγαπώ
γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα

Στ’ αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ’ ομολογώ
Σαν να ‘μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα

Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν τα κυνηγά
Πάντα πάντα θα ‘ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει.

Από τη συλλογή Τα Ρω του έρωτα (1972)

• Άσχημα πράγματα συμβαίνουν διαρκώς. Τόσο άσχημα που έρχονται εκείνες οι μοναδικές στιγμές που σε κάνουν να σκεφτείς την αξία της ζωής. Τους δρόμους που διάλεξες, τα όνειρα που πραγματοποίησες κι εκείνα που παρέμειναν όνειρα, την ίδια σου την ύπαρξη. Το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη είναι ένα αδυσώπητο ποιήμα. Σε τοποθετεί στην κατάλληλη θέση. Δεν υπάρχει αθανασία, είμαστε εδώ, τώρα και για όσο έχει αποφασίσει το σύμπαν. Μετά δεν ξέρουμε τι έχει. Ας κάνουμε το πέρασμα από ετούτη τη ζωή όσο γίνεται καλύτερο, σοφότερο, αξιοπρεπέστερο.