Ο ρομαντικός εκτελεστής του παγκοσμίου ποδοσφαίρου έχει σήμερα γενέθλια..

Η λατρεία μας για την Λατινική Αμερική είναι δεδομένη, την μαρτυρά άλλωστε και το όνομα που έχουμε δώσει στο περιοδικό και είναι το revista. Η λατρεία μας για το πραγματικό ποδόσφαιρο, εκείνο των πρωταγωνιστών είναι επίσης γνωστή πλέον. Λίγο παραπάνω και ύστερα από τα τοπικά πρωταθλήματα, αγαπάμε το calcio και τους Αργεντίνους ποδοσφαιριστές.

Σήμερα έχει γενέθλια ο μεγάλος στράϊκερ μιας άλλης εποχής που μοιάζει μακρινή, ο Γκαμπριέλ Ομάρ Μπατιστούτα. Γεννημένος μια ημέρα σαν τη σημερινή το 1969 στην Ρεκονκίστα της Αργεντινής, ο ρομαντικός εκτελεστής με τα καταπράσινα μάτια και τα ξανθά μακριά μαλλιά, ήρθε στον κόσμο για να αφήσει το στίγμα του για τα καλά. Σε καμία περίπτωση όταν βρίσκονταν σε μικρή ηλικία δεν επιθυμούσε να γίνει ποδοσφαιριστής. Του άρεσε η φύση, το ψάρεμα και ήταν ένα ήσυχο παιδί. Τελικά όμως η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνον.

Ξεκίνησε την καριέρα του από την Νιούελς το 1988 και όλα από εκεί και ύστερα είναι ιστορία. Από την Νιούελς στη Ρίβερ και από εκεί στην Μπόκα, μέχρι να έρθει τελικά το άλμα στην Ευρώπη με την Φιορεντίνα να τον κάνει δικό της. Εννέα ολόκληρα χρόνια στους “Βιόλα” ήταν ικανά να τον κάνουν τον αθλητή σύμβολο του συλλόγου. Εκατοντάδες γκολ σε καμπιονάτο και Ευρώπη, με τους “μωβ” της Φλωρεντίας εκείνη την εποχή να κάνουν υψηλές πτήσεις σε ευρώπη και Ιταλία και συμπαίκτες κάτι τύπους όπως ο Ρούι Κόστα. Στην Εθνική Αργεντίνης σύντομα έπιασε στην πρώτη θέση των σκορερ τον μεγάλο Ντιέγκο Μαραντόνα, που μαζί συνέθεσαν για κάποια χρόνια ένα φοβερό δίδυμο τύπου Κανίγια – Μαραντόνα.

Το στυλ του διαφορετικό. Ένα μοντέλο κλεισμένο στις 4 γραμμές ενός γηπέδου, με τον γυναικείο πληθυσμό να παραμιλάει για την ομορφιά του και τον ανδρικό με τα καμώματά του στο χορτάρι. Έχει πετύχει μερικά γκολ που δεν πρόκειται να ξαναδούμε, μοναδικής έμπνευσης και πέρα από την ανθρώπινη φαντασία.

Μετακόμισε στη Ρόμα ύστερα από 9 χρόνια στην Φλωρεντία κι ενώ είχε ακολουθήσει την ομάδα της καρδιάς του ακόμη και στην serie B όταν χρειάστηκε. Στη Ρώμη παρέα με τον ποιητή Τόττι, τον Ντελβέκιο, τον Νταμιάνο Τομάζι, τον αεροπλανίνο Μοντέλα, κατάφερε να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα. Οι επόμενοι σταθμοί στην καριέρα του ήταν και οι τελευταίοι με τους Ίντερ για λίγο ως δανεικός αλλά και στο Καταρ, να έχουν την δυνατότητα να τον απολαύσουν.

Ο τελευταίος ρομαντικός πρίγκιπας του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, έκανε ακόμη και τα σίδερα να λυγίσουν όταν αποκάλυψε πως σε όλη την καριέρα του υπέφερε από ατέλειωτους πόνους στα πόδια και τους αστραγάλους. Αρκετές εγχειρήσεις και ιατρικές προσπάθειες που δεν έλυναν τον πρόβλημα της σπάνιας ασθένειας και η σκέψη του ακόμη και για ακρωτηριασμό, ήταν μερικά από τα δεδομένα που μας κάνουν να τον λατρέψουμε ακόμη περισσότερο.

Μεγάλε Μπάτιγκολ, χρόνια πολλά και πάντα χαμογελαστός. Θα σε θυμόμαστε πάντα εμέις των 90΄s, γιατί όσα μας χάρισες ποδοσφαιρικά δεν συγκρίνονται με τίποτα σημερινό.

 

Στάθης Ντάγκας