Ο σεβασμός δεν είναι κάτι που αγοράζεται, κληροδοτείται, επιβάλλεται. Έχουμε μάθει να συγχέουμε την έννοια του με εκείνη του φόβου και της επιρροής. Ο σεβασμός των άλλων προς το πρόσωπό μας, αλλά και ο αυτοσεβασμός, όπως και η έκφρασή του προς τους άλλους από μέρους μας, είναι σπουδαία υπόθεση και κερδίζεται μέρα με την ημέρα. Μια διαρκής εσωτερική μάχη πολύ σκληρή αλλά ουσιώδης.
Η μόχθος ήταν πάντοτε καλύτερος από τα λόγια άλλωστε.

*Στην φωτογραφία ο τεράστιος δάσκαλος Μασατόσι Νακαγιάμα και υπασπιστής του ιδρυτή του καράτε Γκιτσίν Φουνακόσι. Και οι δύο τους είχαν μιλήσει για υψηλές έννοιες πολλά πολλά χρόνια πριν. Μου αρέσει να τους θυμάμαι κάθε τόσο, το καρατε μου έμαθε πολλά για την ζωή και συνεχίζει.