Ο τζίτζικας..

Αν δεν ακούς τζιτζίκια να βγάζουν αυτό το μελωδικό κι άλλες φορές ενοχλητικό ίσως τραγούδι τους καλοκαίρι δεν είναι. Με έκπληξη διαπιστώνω ότι φέτος δεν το ακούω όπως άλλες χρονιές. Καλοκαίρι δεν είναι αυτή η ανυπόφορη ζέστη της κλιματικής κρίσης που μας κατσικώθηκε στο σβέρκο. Καλοκαίρι είναι, κανονικά, άλλα μικρά πραγματάκια όμορφα. Τα τζιτζίκια, το καρπούζι, η ξυπολησιά, η άμμος από τη θάλασσα, η βόλτα με το ποδήλατο, το παγωτό και τόσα ακόμη. Όμως ανάμεσα σε αυτά το σημαντικότερο ήταν ανέκαθεν ο τζίτζικας, ο τεμπελάκος. Φαίνεται πως όλα αλλάζουν διαρκώς και δεν είναι ότι φοβάμαι την αλλαγή. Φοβάμαι εκείνα που μερικές φορές φέρνει μαζί της και όσα εξαφανίζει που είναι αναντικατάστατα.