– Όχι παιδί μου μην κλείνεις. Τα πράγματα έχουν φτιαχτεί για να μπορούν οι άνθρωποι πάντα να ανταμώνουν. Όχι μην κοιτάς τώρα. Τώρα γύρισε ανάποδα ο ντουνιάς. Ξέρεις τι κάνουν οι φίλοι σου στις διακοπές τους, ξέρεις που τρων και πίνουν, μα έχεις δει ποιανων τα μάτια βουρκωνουν και ποιανων η ψυχή αλυχτά; Για αυτό σου λέω παιδί μου. Άσε σήμερα ανοιχτά. Να σε χτυπήσει το αεράκι και να σε φουσκώσει πνοή. Και απ’ αύριο σύρε. Άσε τον παππού. Ο παππούς πλέον ξέρει. Σύρε να δεις τους φίλους σου για να τους κοιτάξεις στα μάτια. Και σε κείνους που ανησυχούν, σε κείνους που τρέμουν, δώσε λίγη απ’ τη φωτιά που χεις εσύ στα δικά σου για να προχωρήσουν. Για τον παππού ότι ήταν να ζήσει το ζησε και ότι είναι να ρθει, ευπρόσδεκτο. Εσύ όμως απ’ αύριο σύρε που σου λέω. Οι άνθρωποι φτιάχτηκαν για να ανταμώνουν. Άσε ανοιχτά σήμερα.

– Καληνύχτα παππού.