Η πομπή ξεπροβάλλει μέσα από την απριλιάτικη νύχτα και σηματοδοτεί το Πέρασμα από το θάνατο στην αναγέννηση. Οι μορφές, οι μουσικές, τα σύμβολα τρεμοπαίζουν μέσα στο χρόνο και στην αέναη λαχτάρα της ανθρωπότητας να γιορτάσει την προαιώνια Ελπίδα : οι κέλτικοι εσταυρωμένοι, οι θρήνοι για τον Άδωνι, η Δήμητρα να περιμένει την Περσεφόνη να επιστρέψει από το βασίλειο του Άδη για να βλαστήσει η γη, ο αμνός του αβρααμικού μονοθεϊσμού, το Τετέλεσται και το ‘Όλα αρχίζουν τώρα’ που είπε κι ο Καζαντζάκης. Ο ορμέμφυτος τρόμος του κάθε ζωντανού κύτταρου απέναντι στο σκοτάδι κι η υπόκλιση στο ‘Γλυκύ μας Έαρ’ , που προοικονομεί την Ανάσταση των Πάντων.

Χρόνια Πολλά.