Το πρώτο βιβλίο που διάβασα και ήταν καλοκαίρι στο χωριό, ήταν μια σκληρόδετη Ιλιάδα του Ομήρου, που μου την είχε αγοράσει η μάνα μου από το σουπερ Μαρκετ της γειτονιάς. Τότε τα μαρκετ έφερναν σειρές από βιβλία που μερικά ήταν εξόχως ενδιαφέροντα, είτε από την κλασσική είτε από τη σύγχρονη λογοτεχνία.

Ήταν λίγο μετά το τέλος του σχολείου στις μικρές τάξεις του δημοτικού. Θα πήγαινα όπως κάθε καλοκαίρι στο χωριό και το βιβλίο εκείνο, που ακόμη το έχω, έμοιαζε απαραίτητη προϋπόθεση για να περάσω καλά.

Το διάβασα όλο στις διακοπές και παρότι ευρισκόμενος στο βουνό, ήταν σαν να ταξίδεψα εκείνο το καλοκαίρι σε όλα τα μέρη του Τρωϊκού Πολέμου, σε άγνωστους κόσμους, πάνω σε άμαξες που τις έσερναν γρήγορα άτια, παρέα με τον Αχιλλέα αλλά ακόμη και με τον Έκτορα.

Εκείνο το πρώτο βιβλίο που διάβασα στάθηκε η αφορμή να αγαπήσω τη λογοτεχνία τόσο που στη συνέχεια της ζωής μου δεν την αποχωρίστηκα ποτέ. Το διάβασμα αποτελεί πηγή ζωής, μια μαγική υπόθεση και η Ομήρου Ιλιάδα για εμένα η αφετηρία μέσα σε έναν κόσμο μαγικό που δεν γνωρίζει σύνορα.