Όταν οι ευρωπαίοι κατέβαιναν από τα δέντρα εμείς ανεβαίναμε μετά μανίας σε αυτά, ακολουθώντας ένα ιδιότυπο πισογύρισμα αντί εξελίξεως. Ποδοσφαιρικά λοιπόν επειδή διαβάζω καθημερινά διάφορα για στο δικαστικό πρωτάθλημα της σουπερ λίγκας, κι επειδή έχουν καταφέρει να κάνουν τον κόσμο να ασχολείται με τον ποδοσφαιρικό διχασμό, την ίδια ώρα που τα μνημόνια σκάνε το ένα μετά το άλλο, έχω να σημειώσω μόνο το εξής: καλά μας κάνουν.
Καλά μας κάνουν γιατί έχουμε μάθει σαν ράτσα να είμαστε τυφλοί οπαδοί και όχι φίλαθλοι. Καταλαβαίνετε την έννοια που έχει λάβει ο όρος στην χώρα μας. Οπαδούς έχει και η Λιντς Γιουναϊτεντ ας πούμε αλλά δεν είναι το ίδιο με τους δικούς μας. Δεν είναι κακό να είσαι οπαδός ενός συλλόγου ή μιας ιδέας. Είναι κακό να είσαι όμως οπαδός ενός συλλόγου στην Ελλάδα του 2017. Χρησιμοποιούν αυτή σου την αγάπη και την τυφλή υποταγή για τα συμφέροντά τους. Πλέον είναι ξεκάθαρο.
Αν ήθελαν τα μεγάλα κεφάλια της σουπερ λίγκας θα είχαν από χρόνια συννενοηθεί. Θα είχαν κάτσει στο τραπέζι και θα έβλεπαν από νωρίς ποιο είναι το συμφέρον τους. Ένα καλό πρωτάθλημα, ανταγωνιστικό, αξιοκρατικό, ψυχαγωγικό. Μεγαλύτερα έσοδα θα είχαν οι σύλλογοι, κόσμος στα γήπεδα θα πήγαινε, ποδοσφαιριστές θα έβγαιναν, δημοσιότητα θα υπήρχε.
Συζητάμε όλα αυτά βέβαια γνωρίζοντας ότι τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει. Υπερισχύει το μικροσυμφέρον και όχι η κοινή λογική. Αλλά όταν ο θεός έβρεχε λογική και μυαλά πάνω από την Ελλάδα, κρατούσαμε ομπρέλα και δαγκάναμε το ξεροκόμματο που μας σερβίρανε.
Όταν οι ευρωπαίοι κατέβαιναν από τα δέντρα, εμείς ανεβαίναμε.
_________________
© revista.gr – Ιούνιος 2017
