Για τον πόνο των ανθρώπων και των πραγμάτων.. -Ακούω την αγάπη..

Κάθε που έφευγαν οι γιορτές και όλες εκείνες οι μεγάλες – λαμπερές ημέρες και νύχτες, επέστρεφε ο Ρόρυ, ο Τσάρλς.. όλη η συνομοταξία των τρελάκηδων. Είχαν πάντοτε κάτι να πουν, σε έβαζαν στην διαδικασία να τους διαβάσεις, να τους ακούσεις, δεν περνούσαν στα τυφλά όπως οι λαμπερές ημέρες. Γιατί αυτές οι ημέρες δεν κουβαλούσαν μεγάλες Read more

Το μόνο που ξέρω είναι ότι σπατάλησα όλα αυτά τα χρόνια αναζητώντας κάτι..

“Το μόνο που ξέρω είναι ότι σπατάλησα όλα αυτά τα χρόνια αναζητώντας κάτι, ένα είδος τρόπαιου, το οποίο θα κέρδιζα μόνο εάν έκανα αρκετά πράγματα ώστε να το αξίζω. Αλλά δεν το θέλω αυτό πια, θέλω κάτι άλλο τώρα, κάτι ζεστό και προστατευτικό, κάτι στο οποίο θα μπορώ να στηριχτώ, ανεξάρτητα από το τι κάνω, Read more

Λίγοι άνθρωποι μπορούν να χαίρονται χωρίς φθόνο για την ευτυχία των φίλων τους

Δεν υπάρχει καλύτερη επένδυση από τη φιλία. Και δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην τη χρειάζεται στη ζωή του. Που να μην έχει δώσει κομμάτια του εαυτού του στ’ όνομά της. Γιατί όταν είναι αληθινή, έχει την ικανότητα να ξεγυμνώνει χαρακτήρες και να γεμίζει ψυχές. Να γίνεται αισθητή ακόμη κι όταν επικρατεί η απόλυτη σιωπή, Read more

“Rock and roll can never die..” Δύο λόγια για τον Δημήτρη και τον Φώτη

Το ροκ εν ρολ δεν γίνεται ποτέ να πεθάνει. Δεν είναι μια απλή καταγεγραμμένη έννοια που δύναται εύκολα να εξηγηθεί. Για να είμαι ειλικρινής έχω καταλήξει πια στην ετυμολογία του. Ροκ είναι κάποιος άνθρωπος που είναι ο εαυτός του, που είναι απλός, που διαφέρει. Άνθρωπος δηλαδή, από εκεί ξεκινούν όλα.  Γιατί η απλότητα έκανε ανέκαθεν Read more

Καλημέρα Ξυλόκαστρο, είναι 2018! Πρωϊνό ξύπνημα, περπάτημα, φωτογραφίες..

Σε λίγο θα φώτιζε, γύρισα να κοιτάξω το ρολόϊ δίπλα στο κομοδίνο, η ώρα μόλις έξι και μισή. Η πρώτη ημέρα του χρόνου παρότι ξεκίνησε με ένα δυνατό ξενύχτι, εορταστικό και χαρούμενο, δεν κατάφερε να διώξει από πάνω μου την δύναμη της συνήθειας, κι έτσι, ως γνήσιος εραστής – θέλοντας και μη- του πρωϊνού ξυπνήματος, Read more