Όλοι έχουμε κάποιες πολύ αγαπημένες παιδικές σειρές που παρακολουθούσαμε όταν ήμασταν μικροί, τις οποίες μάλιστα, αρκετά συχνά αναπολούμε με ιδιαίτερη νοσταλγία. Είναι οι σειρές που ακόμη και σήμερα, άνετα θα παρακολουθούσαμε κι αυτό γιατί τις έχουμε συνδέσει με όμορφες αναμνήσεις από το παρελθόν και πιο συγκεκριμένα, τα σχολικά μας χρόνια.

Μία από αυτές τις σειρές, η οποία υπήρξε και πολύ διαδεδομένη στη χώρα μας, ήταν «Οι Ατρόμητοι» (Cebollitas). Φαντάζομαι θυμάστε κι εσείς την ιστορία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας σε γειτονιά του Μπουένος Άιρες, τις νίκες και τις ήττες τους, τη φιλία τους και την καθημερινή τους ζωή. Όποιος υπήρξε φαν των «Ατρόμητων», είναι σε θέση να καταλάβει στο έπακρο τους 5 λόγους που παραθέτω παρακάτω και για τους οποίους λατρέψαμε αυτήν την υπέροχη ομάδα:

1. Τα τραγούδια

Ένα σημαντικό μέρος των επεισοδίων κατελάμβαναν τα τραγούδια της σειράς που ήταν συγκεκριμένα για κάθε περίσταση. Υπήρχαν τραγούδια για τη φιλία, την αγάπη, την ήττα και για κάθε είδους συναισθηματική κατάσταση που βίωναν οι ήρωες. Επιπλέον, υπήρχα και τα τραγούδια των «κακών» αλλά και το τραγούδι του μικρού Ταρούσα που κέρδιζε τόσο τους οπαδούς στις κερκίδες όσο και τους τηλεθεατές σε ολόκληρο τον κόσμο!

2. Οι καλύτεροι «κακοί»

Όπως σε κάθε παιδική σειρά που σέβεται τον εαυτό της, έτσι στους Ατρόμητους δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι …«κακοί». Ο Αλφόνσο κι ο Κακόνι είναι δύο από τους πιο αστείους κακούς σε παιδική σειρά, έβερ! Στόχος τους κάθε φορά, να καταστρέψουν τους Ατρόμητους, κάτι το οποίο φυσικά δεν κατάφερναν με καμία τους προσπάθεια. Χαρακτηριστική για τους φαν της σειράς ατάκα του Αλφόνσο μετά την αποτυχία της κάθε του απόπειρας: «Μισώ τους Ατρόμητους».

3. Οι χαρακτήρες

Μια παιδική σειρά για να είναι επιτυχημένη και αγαπητή στο κοινό πρέπει να έχει τους σωστούς πρωταγωνιστές. «Οι Ατρόμητοι» ξεχωρίζουν, λοιπόν, και για τους ήρωες τους. Καθένας από αυτούς διαφορετικός, με τα δικά του πλεονεκτήματα και τα δικά του ελαττώματα. Ποιος δεν θυμάται τον προπονητή κύριο Λουτσέρο, τον «παχουλό» τερματοφύλακα Μπόκα και τον κοκκινομάλλη Κάρολ; Όλοι τους ιδιαίτεροι και ξεχωριστοί και ταυτόχρονα μία ομάδα και μία οικογένεια. Το πιο σημαντικό; Μέσα από τους χαρακτήρες αυτούς, περνούσαν σημαντικά μηνύματα για τη φιλία, τη συνεργασία και την επίτευξη των στόχων δίνοντας κίνητρο στους μικρούς θεατές.

4. Το πρωτότυπο σενάριο

Αυτό που πραγματικά όμως, ξεχώριζε τους «Ατρόμητους» από οποιαδήποτε άλλη, καλή παιδική σειρά, είναι το πρωτότυπο και ιδιαίτερο σενάριο που πραγματευόταν. Μπορεί σε παιδικές ταινίες, οι ποδοσφαιρικές ομάδες και οι μικροί αθλητές να έχουν εξέχουσα θέση, ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο και για τις παιδικές σειρές. Κι αυτό το λατρέψαμε!

5. Η πιο συγκινητική σκηνή σε παιδική σειρά

Αν έπρεπε να διαλέξω μια σκηνή που θα χαρακτήριζα ως αγαπημένη και βαθύτατα συγκινητική, θα ήταν εκείνη με τον θάνατο του προπονητή της ομάδας. Σε όλα τα επεισόδια της σειράς, τα παιδιά ήταν απόλυτα δεμένα με τον κύριο Λουτσέρο, από τον οποίο έπαιρναν σημαντικά μαθήματα, όχι μόνο ποδοσφαιρικά αλλά και …ζωής. Φυσικό επακόλουθο λοιπόν, οι σκηνές που συνόδευσαν τον θάνατό του και δε θα μπορούσαν παρά να αποτελέσουν κάποιες από τις πλέον συγκινητικές σκηνές που έχουμε δει ποτέ σε παιδική σειρά! Ειλικρινά, ακόμη δακρύζω…