Ο Ιούνιος για το τοπικό ποδόσφαιρο αλλά και γενικότερα είναι μήνας ξεκούρασης και ανασύνταξης δυνάμεων. Έτσι λοιπόν έχουμε επιλέξει από το περιοδικό να μιλήσουμε με αθλητές που άφησαν το στίγμα τους τη σεζόν που πέρασε, αλλά και που έχουν μια εμπειρία μέσα στον χρόνο για να μας μιλήσουν για την επόμενη ημέρα. Ένας από αυτούς είναι ο αρχηγός του Πέλοπα Κιάτου, Τάκης Παπαβασιλείου. Σε μια συνέντευξη που μας πήρε τον διπλό χρόνο από ότι θα χρειάζονταν συνήθως, και αυτό γιατί τον άλλο μισό γελούσαμε, ο έμπειρος αμυντικός των Πελοπίδων είπε ωραία πράγματα για το ποδόσφαιρο, την Κορινθία, το Κιάτο και για την ζωή.

 

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τον Τάκη για τον χρόνο που μας διέθεσε αλλά και για την ωραία συζήτηση που κάναμε.

 

Γράφει ο Στάθης Ντάγκας

__________

© revista.gr – Ιούνιος 2017

 

 

 

• Αν σου έλεγα πέρυσι την ίδια ακριβώς εποχή με τώρα, πως ο Πέλοπας Κιάτου θα ήταν πρωταθλητής τι θα σκεφτόσουν;

Είναι γεγονός ότι και λεφτά να μου έδινες και να μου έλεγες να παραδεχτώ ότι ο Πέλοπας θα βγει πρωταθλητής την σεζόν που ακολούθησε δεν θα το πίστευα. Δεν το περίμενα γιατί δεν είχαμε αυτούς τους στόχους στην αρχή. Απλά στην πορεία άλλαξαν κάποια πράγματα και τότε το πιστέψαμε. Ήταν κάτι ανεπανάληπτο το φετινό, κάτι μοναδικό, δεν το περιμέναμε, πέρασε η σεζόν, είδαμε πως ήμασταν κοντά και τότε το πιστέψαμε πολύ παθιασμένα.

 

• Μιλησέ μας λίγο για την πορεία της ομάδας κυρίως στον 2ο γύρο που απέδωσε και εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Πόσο βοήθησαν ο ερχομός κάποιων αθλητών και τι έδωσαν σε όσους ήσασταν ήδη εκεί;

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και μέχρι τα Χριστούγεννα και παρότι αποδίδαμε καλό ποδόσφαιρο μέσα στο γήπεδο, δυσκολευόμασταν να φτιάξουμε εύκολα γκολ. Ερχόντουσαν ομάδες στο Κιάτο και έβλεπες το σκορ να είναι 1 – 0, ή και ακόμη να κάνουμε κάποιες γκέλες. Μόνος στην κορυφή ο Άρης Πράττος που ήταν αυτός που τραβούσε το κουπί στο σκοράρισμα. Από την άλλη, μπορεί εμείς να κάναμε γκέλες, αλλά ούτε η Κόρινθος ’06 και ο ΠΑΣ Κόρινθος μπόρεσαν να ξεφύγουν δραματικά. Είχαμε μείνει κοντά. Έτσι τον Γενάρη με την έλευση του Βελέντζα που κλειδώσαμε την άμυνά μας, του Αναγνωστόπουλου που στάθηκε πολύτιμος και πήρε σημαντικά παιχνίδια και του Μυργιώτη που έβαλε ένα τσουβάλι γκολ, τότε απελευθερωθήκαμε και αποδώσαμε το ποδόσφαιρο που μπορούσε εξαρχής να βγάλει η ομάδα μέσα στο γήπεδο. Τρεις σωστές κινήσεις που μας βοήθησαν να δέσουμε περισσότερο και να διεκδικήσουμε ότι μας άνηκε.

 

 

• Ο Πέλοπας έκανε μια χρονιά πρωταθλητισμού με τον Τάσο Πέρρα να έχει στην διάθεσή του ένα στενό και μικρό ρόστερ. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό για εσάς τους αθλητές σωματικά;

Κοίταξε να δεις, το έχω ξαναπεί στο παρελθόν πως θεωρώ ότι για να κάνεις πρωταθλητισμό σε τέτοιες κατηγορίες, είναι καλύτερα να διαθέτεις ένα μικρό ρόστερ, έναν καλό και ικανό προπονητή και μια καλά γυμνασμένη ομάδα. Είναι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έτσι,  όπου συναντάς μερικές ομάδες που κάνουν σκληρή προπόνηση με διάρκεια και άλλες που δεν δίνουν τόση βάση. Αυτό που έγινε με εμάς είναι ότι ήρθε ένα ικανός προπονητής και καλός άνθρωπος όπως ο Τάσος, μας κράτησε μαζί, δεν υπήρχαν ζήλειες μεταξύ μας και επαναλαμβάνω ότι ήμασταν πολύ καλά γυμνασμένοι όλη τη χρονιά. Στην αρχή ξεκινήσαμε 12, ήρθαν άλλοι 3 και γίναμε 15. Στο τέλος κατακτήσαμε την κορυφή. Για να πω την αλήθεια για εμας τους μεγαλύτερους ήταν οπωσδήποτε κουραστικό. Είναι δύσκολο να δουλεύεις και κάθε ημέρα με το που τελειώνεις από την εργασία σου να πηγαίνεις γήπεδο. Όμως αυτή η συνέχεια μας κράτησε, δεν βγάλαμε τραυματισμούς και καταφέραμε όσα καταφέραμε.

 

• Έχεις μια μακρά πορεία μαζί με την ομάδα της πόλης σου. Πως είναι αλήθεια να φοράει κάποιος το περιβραχιόνιο του αρχηγού σε έναν ιστορικό σύλλογο όπως ο Πέλοπας Κιάτου;

Ο Πέλοπας είναι μια ομάδα με ιστορία σχεδόν 100 χρόνων. Ιστορία με χρυσές σελίδες. Είναι προφανώς τιμή μου να φοράω τη φανέλα του, όπως μεγάλη τιμή είναι για εμένα το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Το έχω φορέσει μάλιστα από τα μικράτα μου, στις ακαδημίες του συλλόγου. Θεωρώ πως έχω ένα καλό που μάλλον έχουν δει οι συμπαίκτες μου και τους ευχαριστώ γι’αυτό. Καταλαβαίνουν ότι τους αγαπάω, τους σέβομαι και προσπαθώ πάντα να τους τραβήξω. Δεν θεωρώ ότι είναι μόνο η όποια πορεία μου στο ποδόσφαιρο, η παρουσία μου δηλαδή στις ομάδες που έχω αγωνιστεί στις εθνικές κατηγορίες ή το εξωτερικό. Με σεβάστηκαν και αυτό για εμένα μετράει και είναι μεγάλη τιμή. Αλλά για να κλείσω την ερώτησή σου, θα σου απαντήσω με ερώτηση. Πιστεύεις πως υπάρχουν πολλοί που δεν θα ήθελαν να φορέσουν το περιβραχιόνιο σε μια τέτοια ομάδα; Σε όλη την Κορινθία να ρωτήσεις δεν θα βρεις κανέναν.

 

 

• Μιλησέ μας λίγο για την παράλληλη πορεία σου με το ποδόσφαιρο; Οι σπουδές σου και πως κατάφερνες να κρατιέσαι πάντα ενεργός σε υψηλό επίπεδο;

Η ζωή μου είναι λίγο παράξενη. Κάθε 3 χρόνια άλλαζα πόλη. Παρότι είχα πολλές υποχρεώσεις με το ποδόσφαιρο, έπαιζα από τα 14 στις μεγάλες ομάδες του Πέλοπα σε Α’ Κορινθίας και Δ’ Εθνική, ήμουν στις Μικτές ομάδες αλλά και τις εθνικές παίδων. Όταν πέρασα στο ΤΕΙ της Πάτρας ηλεκτρολόγος μηχανικός, πηγαινοερχόμουν με λεωφορεία και τρένα για να κάνω προπονήσεις με τον Πέλοπα δύο και τρεις φορές την εβδομάδα. Στην Πάτρα όπου έβλεπα γήπεδο, είτε της Θύελλας Πατρών, είτε της Παναχαϊκής, έμπαινα μέσα να κάνω προπόνηση για να είμαι έτοιμος κάθε Κυριακή που ερχόμουν στο Κιάτο. Έπειτα ήρθε η μεταγραφή μου στην Μαρκό (Γ’ Εθνική). Έτσι μετακόμισα στην Αθήνα και άλλαξα μαζί και πορεία στις σπουδές μου αλλά και την ζωή μου. Ασχολήθηκα με κάτι που πιστεύω μου άρεσε περισσότερο, είχε να κάνει με τα οικονομικά και σπούδασα σε ένα οικονομικό κολλέγιο. Ήταν κάτι πιο κοντά σε εμένα και τις δραστηριότητες της οικογένειάς μου που ανέκαθεν ασχολούνταν με τις επιχειρήσεις και τα οικονομικά. Όλα αυτά όμως σε ένα μόνιμο συνδυασμό με το ποδόσφαιρο. Ακόμη και όταν έφυγα για το Λονδίνο ώστε να ολοκληρώσω τις σπουδές μου στο Metropolitan, δεν σταμάτησα με τη μπάλα, σε πιο ερασιτεχνικό επίπεδο βέβαια εκεί. Η αλήθεια είναι Στάθη ότι δεν έχω παράπονο, έχω παίξει πολύ, έχω διαβάσει πολύ, και έχω επίσης κλέψει πολύ με σκονάκια και αντιγραφές (γέλια).

 

• Ακόμη δεν γνωρίζουμε πως θα διαμορφωθούν οι όμιλοι στην Γ’ Εθνική και που θα βρεθούν οι Κορινθιακές ομάδες. Πως βλέπεις την ερχόμενη σεζόν; Η παραμονή και η πορεία σε αυτή θα είναι εύκολη υπόθεση;

Έχουμε ένα πλεονέκτημα σαν ομάδα. Είμαστε συμπαγείς και δεμένοι και ερχόμαστε με φόρα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Μπορεί να γίνουν προσθήκες όμως η φιλοσοφία θα παραμείνει ίδια. Θεωρώ πως έχουμε αρκετά καλές πιθανότητες να τα πάμε εξίσου καλά. Σίγουρα είναι πιο δύσκολη η νέα Γ’ Εθνική με τόσες πολλές ομάδες να πέφτουν από κάθε όμιλο. Κερδίζεις την μια Κυριακή πας για πρωτάθλημα, χάνεις υποβιβάζεσαι. Θα το διαχειριστούμε όμως. Αν μάλιστα ισχύουν όσα ακούγονται για Πελοποννησιακό όμιλο των 16 ομάδων που θα πέφτουν οι 6, τότε νομίζω έχουμε εξαιρετικές πιθανότητες για μια καλή πορεία.

 

 

• Διέκρινες νεαρά ταλέντα την φετινή σεζόν στα Κορινθιακά γήπεδα; Πως βλέπεις την προσπάθεια των συλλόγων με τις ακαδημίες τους; Τι θα συμβούλευες όσα παιδιά ξεκινούν τώρα με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο;

Έχουμε πρόβλημα και είναι γενικότερο στην Ελλάδα και είναι κοινωνικό. Όπως και σε άλλους τομείς έτσι και στον αθλητισμό. Βλέπεις τα παιδιά να φτάνουν 15 χρόνων και να εγκαταλείπουν τον αθλητισμό είτε λόγω υπερ – αυξημένων σχολικών υποχρεώσων είτε επειδή οι γονείς αδυνατούν για διάφορους λόγους.  Υπάρχουν πολλά ταλέντα στην Κορινθία. Στην μεγάλη ομάδα φέτος εμείς είχαμε 3 νέους που αν δουλέψουν θα σταθούν ψηλά. Ο Ριζάϊ, ο Σελλάς, ο Παλογιαννίδης. Πρέπει στον νομό μας να εισαγάγουμε ακόμη περισσότερες τεχνικές για την δημιουργία σωστών ποδοσφαιρικών προτύπων για τους νεαρούς αθλητές. Να γίνεται εντατικότερη δουλειά στις ακαδημίες των ομάδων και με ανθρώπους που θα έρθουν από άλλες περιοχές και κυρίως από την Αθήνα που είναι το κέντρο του αθλητισμού, όπως είναι λογικό. Να φτάνουν τα παιδιά μας ως ένα σημείο κι έπειτα να ανοίγουν τα φτερά τους ή να επανδρώνουν τις μεγάλες ομάδες των συλλόγων τους. Στον Πέλοπα για να μιλήσω ειδικότερα, του χρόνου θα έχουμε 200 παιδιά και γνωρίζουμε όλοι πως πάντα η ομάδα έβγαζε ταλέντα. Με σωστή νοοτροπία από όλους και από τους γονείς, μπορούμε να κάνουμε πολλά για εκείνα, για να υπάρχει συνέχεια.

 

• Έχεις συνεργαστεί με πολλούς προπονητές στην ως τώρα πορεία σου. Πως ήταν να συνεργάζεσαι φέτος με τον Τάσο Πέρρα;

Ο Τάσσος Πέρρας έχει παίξει στον Πέλοπα 8 χρόνια. Έχει μείνει εδώ, γνωρίζει τον κόσμο και τις ιδιαιτερότητες που έχει αυτός σύλλογος. Είναι λογικό να αισθάνεται Πελοπίδας. Ήρθε το καλοκαίρι και την 3η ή 4η ημέρα μου λέει “πάμε για πρωτάθλημα”! Είπα μέσα μου εκείνη την στιγμή ότι ο άνθρωπος ήταν τρελός, όμως τελικά δεν ήταν καθόλου (γέλια). Του απάντησα κι εγώ “εντάξει κόουτς, κάνε μας προπόνηση και βλέπουμε..”. Όσο περνούσε ο καιρός είδαμε τι άνθρωπος είναι. Αυτό που δείχνει προς τα έξω, αυτό είναι ακριβώς. Δεν θα πει ποτέ λόγια από πισω σου, θα σου μιλήσει όσο περισσότερο χρειαστεί, θα περάσει πολλή ώρα με τον ποδοσφαιριστή. Πηγαίναμε για καφέ όλοι μαζί και αισθανόμασταν ότι πηγαίναμε για καφέ με τον συμμαθητή μας από το σχολείο. Τίμιος και καθαρός, άνθρωπος που ενδιαφέρεται όχι για την εικόνα αλλά για την ουσία. Ήταν σίγουρα όσα θέλαμε, έναν 12ο παίκτη μέσα στο γήπεδο. Πρόκειται σίγουρα για τον καλύτερο προπονητή που έχω συναντήσει στην πορεία μου. Έχει τον τρόπο να είναι το απόλυτο αφεντικό και να είναι μαζί με τους αθλητές του, όχι χώρια τους.

 

• Θέλω να μου πεις την άποψη που σχημάτισες για την φετινή παρουσία των ομάδων της Κορίνθου στο πρωτάθλημα, τον ΠΑΣ Κόρινθος και την Κόρινθος 2006.

Κοίταξε να δεις, με τις προσθήκες που έκανε το καλοκαίρι η ’06 θεωρήσαμε όλοι ότι θα είναι η ομάδα που θα έπαιρνε την κατηγορία. Μέσα στο γήπεδο και μέχρι τον Δεκέμβρη έδειχνε ακριβώς αυτό το πράγμα. Ύστερα έφυγαν κάποιοι παίκτες που ήταν και Κορίνθιοι αλλά είχαν και την πείρα από τα Κορινθιακά γήπεδα. Εκεί είδαμε να αλλάζει η εικόνα της ομάδας και παρότι ήρθαν άλλοι επίσης καλοί παίκτες αυτό δεν βγήκε στο γήπεδο. Θεωρώ ότι χάλασε η χημεία. Αν ήμουν εγώ στην θέση τους δεν θα άφηνα να φύγουν τα παιδιά που έφυγαν. Ούτε η σπατάλη χρημάτων είναι χρήσιμη. Τα χρήματα δεν μπορούν από μόνα τους να φέρουν ένα πρωτάθλημα. Ο ΠΑΣ Κόρινθος από την άλλη δεν περιμέναμε να μας ακολουθήσει μέχρι τέλους στην φετινή κούρσα. Όλοι γνωρίζουμε ποια είναι η Μπάρτσα, ο κόσμος της και η φανέλα της. Μπορεί να μην ήταν η ομάδα που ήταν παλιά και έμπαινε στο γήπεδο να βάλει 5 γκολ, τότε που όλοι την φοβόντουσαν, όμως το πάλεψε, με μικρό ρόστερ, νέα παιδιά κυρίως και μπράβο τους που στάθηκαν μέχρι τέλους να διεκδικούν ξανά το πρωτάθλημα.

 

• Ειδικά στα 2 ντέρμπι που έγιναν στην Κόρινθο, η μετακίνηση των φιλάθλων του Πέλοπα μας παρέπεμψε σε άλλες εποχές. Μπορούμε να πούμε ότι θύμισε μεγάλες κατηγορίες. Ποια η αντίληψη του κόσμου του Κιάτου για τον Πέλοπα διαχρονικά;

Ο κόσμος στις ημέρες μας έχει προβλήματα και χρειάζεται τον αθλητισμό για να ξεσκάει λιγάκι. Ανέκαθεν όμως το Κιάτο είχε πάρα πολύ κόσμο δίπλα στην ομάδα. Ιδιαίτερα όταν πήγαινε να χτίσει κάτι σημαντικό, είτε αυτό ήταν η άνοδος στην Δ’, Γ’ , Β’ Εθνική, είτε ένα Κύπελλο Κορινθίας ή ένα πρωτάθλημα. Ο σύνδεσμος από τα παλιά χρόνια, το ταμπούρλο, οι οργανωμένες εκδρομές και τα πούλμαν που έφευγαν. Έχουμε ένα σωρό φωτογραφίες από το παρελθόν, ακόμη και από όταν δεν είχαμε γεννηθεί εμείς, με τους φίλους του Πέλοπα να καταφθάνουν 1000 και 2000 άτομα ως φιλοξενούμενοι σε γήπεδα στην Ελλάδα. Είναι φοβερή υπόθεση για ένα ποδοσφαιριστή. Ψυχολογική υποστήριξη που δεν συγκρίνεται. Πήγαμε στην Κόρινθο και είδαμε τα πούλμαν να έρχονται και πήγαμε σε άλλες εποχές. Είναι γνωστό ότι ο Κιατανιώτης πρώτα θα σου πει Πέλοπας και ύστερα Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ. Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ γι’αυτό.

 

 

• Τάκη, είσαι ευχαριστημένος από όσα έχεις καταφέρει στο ποδόσφαιρο μέχρι σήμερα;

Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Έφτασα μέχρι εκεί που μπορούσα και που μου επέτρεπαν οι δυνάμεις μου, αλλά και οι παράλληλες δραστηριότητές μου. Τώρα που κοιτάζω πίσω στα 33 χρόνια μου, με πιο καθαρό μυαλό και ήρεμη σκέψη, νομίζω ότι δεν μπορούσα για κάτι παραπάνω. Άλλωστε ποτέ δεν είχα φουσκωμένο μυαλό, να παίξω στην Α’ Εθνική και λοιπά. Δόξα το Θεό, αγωνίστηκα και σε Εθνικό επίπεδο Δ’ και Γ’ Εθνική, στο Κιάτο ή την Αθήνα, ταξίδεψα σε πόλεις της Ελλάδας, γνώρισα κόσμο, έκανα ωραίες φιλίες. Δεν μου έλειψε τίποτα. Ευχαριστήθηκα το παιχνίδι, την φιλία, την διασκέδαση. Αυτό ήταν το άστρο μου θεωρώ, έφτασα μέχρι εκεί που μπορούσα.

 

• Η άποψή σου για την διοίκηση του Πέλοπα και κατά πόσο αυτή η προσπάθεια που έγινε, βοήθησε ώστε να στεφθεί ξανά η ομάδα πρωταθλήτρια, σε τόσο δύσκολους καιρούς;

Είναι μια πολύ σωστή δουλειά και με πρόγραμμα αυτή που γίνεται. Ενα μείγμα παλαιών και νέων ανθρώπων του ποδοσφαίρου, μερικοί ήταν και πριν 4 χρόνια όταν πρόεδρος ήταν ο πατέρας μου σε εκείνη την κατάκτηση, που έχει διάθεση και αγαπάει την ομάδα. Γίνεται όπως είπα μια σωστή δουλεία. Είναι ο κύριος Παπανικολάου ο πρόεδρος και από γύρω του αρκετοί άνθρωποι που τους αρέσει το ποδόσφαιρο και θέλουν να βλέπουν τον Πέλοπα ψηλά. Τρέχουν όλοι τους κάθε ημέρα, δεν θέλω να πω ονόματα για να μην αδικήσω κανέναν, αφήνουν την εργασία τους, αφήνουν τον οβολό τους για τον σύλλογο. Μας αγαπάνε πάρα πολύ. Είναι αυτό που συζητήσαμε και πριν, το μείγμα του Πέλοπα. Η διοίκηση είναι κοντά στον προπονητή και με την σειρά τους κοντά στους αθλητές. Αν δεν ήταν έτσι δεν θα είχαμε επιτύχει τίποτα. Διαθέτει επίσης την νοοτροπία που βρίσκει σύμφωνους και εμάς τους αθλητές, να ενισχυέται το ντόπιο ταλέντο από το Κιάτο, να δίνεται αξία στην ακαδημία και οι αθλητές του συλλόγου, μικροί ή μεγάλοι να νιώθουν την φανέλα βαριά.

 

• Είσαι από τους παλιούς του Κορινθιακού ποδοσφαίρου. Η άποψή σου για την φετινή χρονιά στα γήπεδά μας, για το κλίμα και όσα συνέβησαν φέτος, ομάδες που ξεχώρισες;

Το ελληνικό ποδόσφαιρο διέρχεται κρίση γενικότερα. Όμως ειδικότερα για τα δικά μας, θεωρώ ότι υπάρχουν δυσκολίες. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός πως ελάχιστοι αθλητές φτάνουν στο ανώτερο επίπεδο. Μετρημένοι στα δάχτυλα όσοι Κορίνθιοι αγωνίζονται στην Α’ Εθνική. Αυτό μαρτυρά σίγουρα ένα πρόβλημα. Νομίζω ότι πλέον είναι λιγότεροι όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και κυρίως λιγότεροι όσοι έχουν τη δυνατότητα να βάλουν χρήματα σε αυτό. Σαν Νομός ας πούμε δεν νοείται να να μην έχουμε ομάδα στην Β’ Εθνική. Δεν μπορείς να βλέπεις την Κόρινθο να αγωνίζεται στο Α’ τοπικό. Όση κόντρα κι αν παραδοσιακά είχαμε πάντα με τους Κορίνθιους, όλοι γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο ντέρμπι του νομού ήταν το Πέλοπας – Κόρινθος, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την αλήθεια. Στην ερώτηση για το κλίμα εμείς δεν είχαμε το παραμικρό πρόβλημα. Το θέμα νομίζω ήταν στην Κόρινθο και στις συμπολίτισσες ομάδες. Είναι κρίμα πραγματικά. Πρέπει να γίνει μια ομάδα και να φτάσει με την δυναμική της στην Β’ κατηγορία τουλάχιστον. Δεν ξέρω ποια είναι τα προβλήματα, διοικητικά και πάσης φύσεως στους συλλόγους εκεί, όμως σαν εξωτερικός παρατηρητής, νομίζω πως αν γίνουν μια ομάδα το Κορινθιακό ποδόσφαιρο θα ξαναφτάσει εκεί που του αξίζει. Από εκεί και ύστερα με εντυπωσίασε ο Πανκαμαριακός. Είναι η ομάδα που μας έδωσε ουσιαστικά το πρωτάθλημα με την νίκη του μέσα στο στάδιο αλλά και το Χ με τον ΠΑΣ. Δίκαια η 4η δύναμη του πρωταθλήματος και υπήρξαν στιγμές που απέδωσε εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Μου άρεσε και ο Ηρακλής, ο κυπελλούχος. Δεν είναι και λίγο πράγμα να κατακτάς το κύπελλο ε. Μια ομάδα με μικρό μπατζετ, δικά της παιδιά και μικρό ρόστερ. Με παιδιά που δουλεύουν παράλληλα όπως ο Ανδρέας Πιλιαφάς και ο Ηλίας Κουρούμαλης και πρέπει να βρίσκονται και στις υποχρεώσεις τους συλλόγου. Από εκεί και ύστερα μπορεί να υπάρχουν κι άλλες ομάδες για να μην αδικήσω κανένα, όμως έχει πέσει το επίπεδο.Παλαιότερα πηγαίναμε να παίξουμε στα χωριά και δεινοπαθούσαμε.

 

• Για τους γονείς των μικρών αθλητών και πως νομίζεις ότι πρέπει αν συμπεριφέρονται, ώστε να βοηθούν πραγματικα τα παιδιά τους στον αθλητισμό;

Έχουμε ένα θέμα με αυτό στην Ελλάδα. Υπάρχει η αντίληψη από πολλούς ότι όλοι κάνουν για όλα. Πως επειδή οι περισσότεροι βλέπουν ποδόσφαιρο, το γνωρίζουν και τεχνικά. Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα. Όταν πάει κάποιος στον γιατρό για εγχείρηση ας πούμε, μπαίνει μέσα να κάνει ο ίδιος την εγχείρηση; Κάπως έτσι θα πρέπει να το σκεφτούμε. Οι γονείς πρέπει να πάψουν να πιέζουν τα παιδιά τους και να νομίζουν ότι είναι ο Ρονάλντο ή ο Μέσι. Τα παιδιά δεν θέλουν πίεση, υποστήριξη θέλουν και να δουλεύουν μόνο με τους ειδικούς. Δεν είναι σωστή η γκρίνια (γιατί δεν έπαιξε το παιδί μου; Δεν είναι αυτή η θέση του; Γιατί έπαιξε εκείνο το παιδάκι και όχι το δικό μου; κλπ..), κάνει κακό. Ιδιαίτερα στενάχωρο είναι να βλέπεις τέτοιες συμπεριφορές από γονείς που οι ίδιοι έχουν παίξει μπάλα. Τι θέλω να πω λοιπόν. Αφήστε τα παιδιά ήσυχα και μην τα πιέζετε. Αφήστε τα στα χέρια των προπονητών να γαλουχηθούν μέσα από τον αθλητισμό και σίγουρα τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα.

 

 

• Τάκη τι ομάδα είσαι; (γέλια)

Ε, εντάξει, είναι γνωστό ότι είμαι Παναθηναϊκός, από μικρό παιδί αγαπάω αυτή την ομάδα. Δεν είμαι οπαδός με την έννοια που έχει αποκτήσει η λέξη σήμερα στην Ελλάδα, αλλά μερικές φορές τρελαίνομαι γιατί έχουμε περάσει τόσα πολλά εμείς οι Παναθηναϊκοί (γέλια). Φαντάσου όταν πήγα στην Αθήνα να παίξω στη Μαρκό, όταν τα ρούχα της προπόνησης θέλανε πλύσιμο, φορούσαμε του Παναθηναϊκού και έβγαζα μόνος μου φωτογραφίες να καμαρώνω. Δεν μου αρέσουν τα κόκκινα καθόλου (γέλια). Μόνο πράσινο χρώμα.

 

• Για να κλείσουμε, δώσε μας τα χαρακτηριστικά που έχει η φιλοσοφία σου για τη ζωή.

Όλοι μας έχουμε κάποιες αρχές που ακολουθούμε στη ζωή. Μπορεί να αργούμε να το κατανοήσουμε όμως αυτές υπάρχουν και έρχεται η ώρα που τις διαπιστώνεις. Νομίζω ότι ο σεβασμός είναι η σημαντικότερη όλων. Να σέβεσαι τους συνανθρώπους, τους γονείς. Να προσπαθείς να βοηθήσεις όπου μπορείς. Να μην είσαι αλαζόνας και να έχεις κατανόηση. Όλα τα παραπάνω δεν χρειάζονται μόνο για να παίξεις ποδόσφαιρο ή να σπουδάσεις, αλλά σε όλες τις διαδικασίες της ζωής. Καλό είναι λοιπόν να προσπαθούμε προς αυτή την κατεύθυνση.

 

_______

© revista.gr – Ιούνιος 2017