Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Down, σας παρουσιάζουμε 6 συγκινητικές ιστορίες που μας αποδεικνύουν πως δεν πρέπει να βάζουμε όρια στον εαυτό μας!
Καθιερωμένη από το 2006, η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου, λόγω των αριθμητικών δεδομένων που ευθύνονται για την χρωμοσωματική αυτή ανωμαλία (ύπαρξη ενός 3ου χρωμοσώματος στο 21ο ζεύγος -21/3). Τα άτομα με το σύνδρομο αυτό, παρά την νοητική υστέρηση και τις μαθησιακές δυσκολίες που τα χαρακτηρίζει, μπορούν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή και να έχουν ενεργό ρόλο στην κοινωνία. Βασική προϋπόθεση για το αποτέλεσμα αυτό, η στήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος, η κατάλληλη εκπαίδευση αλλά και η θέληση των ίδιων αυτών των ατόμων, που κάποιες φορές αποτελεί ένα πραγματικό μάθημα για όλους μας.
Και ενώ εμείς, έχουμε σχεδόν όλους τους απλούς και καθημερινούς στόχους μας εκπληρωμένους, αλλά και δεδομένους, την ίδια στιγμή, γύρω μας, υπάρχουν άτομα που δίνουν έναν πραγματικό αγώνα ζωής για να τους αποκτήσουν και να ζήσουν μια ζωή όπως όλοι μας. Το σύνδρομο Down δεν αποτελεί ασθένεια, αλλά μια ιδιαιτερότητα, η οποία χαρακτηρίζει τα άτομα αυτά, που παρά τις δυσκολίες, μπορούν να έχουν έναν δυναμικό ρόλο στην κοινωνία και να εκπληρώσουν στόχους, που κάποιοι απλοί άνθρωποι, ίσως να μην προσπαθούσαν ποτέ.
Παρακάτω, ακολουθούν 6 τρανά παραδείγματα ανθρώπων με σύνδρομο Down, που κατάφεραν να διακριθούν, να έχουν μια φυσιολογική ζωή, να εκπληρώσουν τα όνειρα και τους στόχους τους, κάνοντας υπερήφανους τους εαυτούς τους για την ιδιαιτερότητά τους αυτή, και μαθαίνοντας σε όλους μας πως τα όρια υπάρχουν μονάχα για να… τα ξεπερνάμε.
1.«Είμαι ο Ιωακείμ… Μάθετε πώς ξεπέρασα το σύνδρομο Down»
Ο Θεσσαλονικιός Ιωακείμ Φροσύνης, μπορεί να γεννήθηκε έχοντας σύνδρομο Down, ωστόσο με την κατάλληλη βοήθεια και στήριξη από τους γονείς του, αλλά και παρακολουθώντας το κατάλληλο πρόγραμμα στην Αμερική, κατάφερε από μικρή κιόλας ηλικία και μέσα σε διάστημα μόλις 6 μηνών, να καταφέρει να τρέξει, ενώ, μέχρι τότε, δεν μπορούσε να σταθεί στα πόδια του, αλλά και να προφέρει ολόκληρες φράσεις. Σήμερα, στα 23 του, έχοντας καταφέρει να ξεπεράσει κάθε δυσκολία και να ζει όπως κάθε φυσιολογικό παιδί της ηλικίας του, μιλά 2 ξένες γλώσσες, παίζει δύο μουσικά όργανα, διαβάζει, έχει φίλους, βγαίνει βόλτες και απολαμβάνει μια φυσιολογική ζωή, ενώ έχει ήδη εκδώσει την αυτοβιογραφία του, με τίτλο «Είμαι ο Ιωακείμ… Μάθετε πώς ξεπέρασα το σύνδρομο Down», όπου διηγείται την ιστορία του και δίνει χρήσιμες συμβουλές για αυτό το ιδιαίτερο σύνδρομο.
2.Débora: Η πρώτη δασκάλα με σύνδρομο Down στη Βραζιλία
Η Débora Araújo Seabra γεννήθηκε σε ένα περιβάλλον αποφασισμένο να την μεγαλώσει σαν ένα κανονικό παιδί, παρά το γεγονός πως έχει σύνδρομο Down. Και έτσι έγινε. Η Débora πήγε σε κανονικό σχολείο, συναναστρεφόταν παιδιά που δεν είχαν κάποιο σύνδρομο ή μαθησιακή δυσκολία, και κατάφερε να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις μιας «φυσιολογικής» ζωής, αποδεικνύοντάς μας, τη δύναμη του χαρακτήρα της και σπάζοντας κάθε προκατάληψη για την συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Κατάφερε να αποφοιτήσει, αλλά και να ασχοληθεί με τα παιδαγωγικά, κερδίζοντας τον τίτλο της πρώτης δασκάλας, με σύνδρομο Down, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση της Βραζιλίας.
3.Η Judith «νίκησε» το σύνδρομο και έγινε διάσημη γλύπτρια
Γεννήθηκε το 1943, με σύνδρομο down, αλλά παράλληλα, και με προβλήματα ομιλίας και ακοής. Η Judith Scott, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σχολείου για άτομα με μαθησιακές δυσκολίες, με αποτέλεσμα να καταλήξει το 1950, κλεισμένη σε ένα ίδρυμα για άτομα με νοητική υστέρηση. Παραμένει εκεί, ως το 1985, οπότε και η δίδυμη αδερφή της, αναλαμβάνει την κηδεμονία της και της δίνει μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσει καινούριες εμπειρίες, γράφοντάς την στο Creative Growth Art Center. Η Judith ξεκινά να παρακολουθεί μαθήματα, χωρίς αποτέλεσμα αρχικά, ωστόσο στη συνέχεια, αγάπησε την γλυπτική και κατέληξε να γίνει μια καταξιωμένη καλλιτέχνις, αφού έργα της έχουν εκτεθεί σε διάφορα γνωστά μουσεία του κόσμου και πολλά από αυτά έχουν πουληθεί για αρκετές χιλιάδες δολάρια.
4.Pablo, ο πρώτος κάτοχος πανεπιστημιακού πτυχίου στην Ευρώπη
Έμαθε πως έχει σύνδρομο down στα 7 του, όταν του το ανακοίνωσε ο δάσκαλός του και έκτοτε, το μόνο που προσπάθησε, ήταν να έχει μια φυσιολογική ζωή, όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Μέχρι σήμερα, στα 40 του, έχει καταφέρει να πετύχει όλα όσα για εμάς τους υπόλοιπους θα έμοιαζαν αυτονόητα, ωστόσο για αυτόν είναι μια μάχη που κατάφερε να κερδίσει με το «σπαθί» του, έχοντας πίστη στον εαυτό του και καταφέρνοντας να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσκολία του παρουσιάστηκε. Αποτέλεσμα της προσπάθειάς του; Ο Pablo Pineda, είναι πανευρωπαϊκά, ο πρώτος κάτοχος πανεπιστημιακού τίτλου με σύνδρομο down, στην Ψυχολογία της Εκπαίδευσης, έχει δίπλωμα δασκάλου, ταξιδεύει συνεχώς σε διάφορα μέρη του κόσμου, είναι πρωταγωνιστής της ταινίας Yo Tambien και στην ερώτηση… αν θα ήθελε να τον απαλλάξει κάποιος από το σύνδρομο down, απαντά με απεριόριστη δύναμη ψυχής: «Οχι, μη μου το πάρεις, γιατί θα αισθάνομαι χωρίς ουσία».
5.Η πρώτη κοπέλα με σύνδρομο down που κατάφερε να περπατήσει σε πασαρέλα
Την γνωρίσαμε μέσα από ένα επεισόδιο του «American Horror Story» και από την πρώτη κιόλας στιγμή, μας έδειξε το πείσμα και τη θέλησή της για να καταφέρει αυτό που θέλει. Η Jamie Brewer , μπορεί να είναι γεννημένη με την χρωμοσωματική αυτή ανωμαλία, ωστόσο αυτό δεν κατάφερε να εμποδίσει την πραγματοποίηση των ονείρων της και να επισκιάσει την ομορφιά και την αισιοδοξία της, αφού κατόρθωσε τελικά να ξεχωρίσει αλλά και να καταχειροκροτηθεί στην εβδομάδα μόδας της Νέας Υόρκης, περπατώντας στην πασαρέλα της, ενώ παράλληλα κατέφερε να είναι το κεντρικό πρόσωπο καμπάνιας της σχεδιάστριας, Carrie Hammer, αποτελώντας ένα τρανό παράδειγμα πως τα άτομα αυτά, μπορούν να ζήσουν μια εξίσου φυσιολογική ζωή με τους υπόλοιπους.
6.Mikayla Holmgren: Η ζωή της ήταν ο χορός και κατάφερε να ξεχωρίσει
Η 19χρονη Mikayla Holmgren έχει πάθος με το χορό, και παρά τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετώπισε, κατάφερε να γίνει γνωστή διεθνώς για το πείσμα και το πάθος της, που την ανέδειξαν σε αυτό που αγαπά. Με τη βοήθεια της καθηγήτριάς της, η οποία ποτέ δεν την αντιμετώπισε διαφορετικά από τους υπόλοιπους μαθητές της, μπόρεσε να εξελίξει τις τεχνικές της, να γίνει παράλληλα χορογράφος και μια εκπληκτική χορεύτρια, αλλά και να προπονείται για τη συμμετοχή της στους Special Olympics. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια της ενασχόλησής της με το χορό έχει καταφέρει να διακριθεί αρκετές φορές και να κατακτήσει πολλά βραβεία.
Πηγή: queen.gr
