Arrival ~ Κριτική Ταινίας

Έτος: 2016

Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve

Πρωταγωνιστούν: Amy Adams, Jeremy Renner, Forest Whitaker

Διάρκεια: 1ω 56λ

 

Το Arrival είναι ένα δράμα επιστημονικής φαντασίας και μυστηρίου, όπου εξωγήινα σκάφη προσγειώνονται σε διάφορες περιοχές της γης, παραμένοντας όμως αδρανή. Οι στρατιωτικές δυνάμεις κάθε χώρας φτιάχνουν βάσεις επιστημόνων, στρατιωτικών και μεταφραστών, σε μια προσπάθεια να επικοινωνήσουν μαζί τους και να μάθουν ποιος είναι ο σκοπός της επίσκεψης τους. Σε μια από αυτές τις βάσεις καλούν την κορυφαία μεταφράστρια Louise Banks (Amy Adams), προκειμένου να καταφέρει να ερμηνεύσει τη γλώσσα τους, αλλά και να τους διδάξει τη γήινη. Καθώς οι προσπάθειές της σιγά σιγά αποφέρουν καρπούς, πρέπει να βιαστεί, καθώς η υπομονή εξαντλείτε και τα πνεύματα οξύνονται.

Έχουμε να κάνουμε με μια ταινία όπου για πολλαπλή φορά στην ιστορία του κινηματογράφου, εξωγήινοι προσεδαφίζονται στη γη. Οι περισσότερες μάλιστα από αυτές τις ταινίες τους παρουσιάζουν εχθρικούς. Θα ήταν λογικό λοιπόν, πολλοί να αγνοήσουν την ταινία, θεωρώντας ότι θα παρουσιάσει κάτι τετριμμένο και cliché. Για όσους έπραξαν κατά αυτό το σκεπτικό ας κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή, καθώς το Arrival είναι ταινιάρα. Το σενάριο είναι εξαιρετικά προσεγμένο και έξυπνο και, αν και αργό, κρατάει τον θεατή σε αγωνία, με το ενδιαφέρον του αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος. Εξελίσσεται πολύ ομαλά χωρίς περιττές σκηνές και βερμπαλισμούς. Καταφέρνει και πετυχαίνει εκεί που πολλές ταινίες του είδους απέτυχαν, λέγοντας μια ιστορία γεμάτη αλήθειες, για το πώς ο άνθρωπος αντιμετωπίζει το άγνωστο και το ξένο, αλλά και πως αντιδρά στην ιδέα ενός ενωμένου ανθρώπινου έθνους, ενώ το φινάλε είναι έξυπνο και ανατρεπτικό.

Η σκηνοθεσία είναι έντονη όπου χρειάζεται, αφήνοντας τον θεατή να ζήσει τη συγκίνηση της στιγμής, αποφεύγοντας την κοντινή εστίαση στα πρόσωπα όταν πρέπει, ενώ υπάρχουν και μερικά μακρινά πλάνα που κόβουν την ανάσα. Οι ερμηνείες είναι όπως πρέπει, με αυτήν της Amy Adams να ξεχωρίζει, καθώς δίνει μια ερμηνεία ζωής (αλλά προς μεγάλη έκπληξη να μένει χωρίς οσκαρική υποψηφιότητα).

Η μουσική είναι έντονη όπου απαιτείται και μετρημένη, προσθέτοντας μια καλλιτεχνική νότα στην ταινία, ομορφαίνοντάς την στο σύνολο της. Το Arrival είναι μια καταπληκτική ταινία, που αποδεικνύει ότι ακόμα και χωρίς δράση, ένα καλογραμμένο σενάριο μπορεί να κάνει τη διαφορά και να απογειώσει σε οσκαρικά ύψη μια ταινία τόσο φαινομενικά κοινότυπη, αλλά εν τέλει τόσο διαφορετική, ενώ “εξερευνεί” το ανθρώπινο είδος, τις διαφορές του, τις αδυναμίες του, την ανθρωπιά του, προσπαθώντας να αποδείξει τι μπορούμε να καταφέρουμε αν ξεχάσουμε τις διαφορές μας.

Κριτική: 9/10

 

Του Δημήτρη Αδαλάκη