Το ποδόσφαιρο που αγαπάω εγώ και μάλιστα ολοκληρωτικά, βρίσκεται στο παρακάτω μικρό κειμενάκι. Δημοσιεύθηκε πριν μια μέρα νομίζω από τη σελίδα του Τενεάτη Αθικίων και των φίλων του στο facebook. Επειδή πολύ με συγκίνησε το μοιράζομαι μαζί με τη μοναδική σημείωση, πως η μπάλα και ιδιαίτερα το τοπικό ποδόσφαιρο, αν το κατέχεις, αν μπορείς να νιώσεις τη μαγεία του, είσαι στα σίγουρα ένας δικός μου ρομαντικός άνθρωπος..

“Σε ένα αφιέρωμα για τον κόσμο της ομάδος , σε θέση περίοπτη , δεσπόζει μια μορφή που ομόρφυνε τον σύλλογο ως την στιγμή που οι φυσικές δυνάμεις της, την εγκατέλειψαν. Ο μπαρμπα Γιώργος, ο “Κάπελας”. Συνεπής , ΠΙΣΤΟΣ , με μια στάση από αυτές που έχουν όχι οι….μορφωμένοι αλλά αυτοί που έχουν πολιτισμό μέσα τους. Αγάπησε την ομάδα και γιαυτό δεν την “λέρωσε” ποτέ με την συμπεριφορά του. Δεν έβρισε ποτέ παίκτη δικό μας ή αντίπαλο. Ήταν εκεί , στις χαρές και στις λύπες. Τιμήθηκε τόσο από το ΔΣ όσο και από την ΕΠΣΚ. Με δυο λέξεις Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΑΘΛΟΥ στην πιο αυθεντική εκδοχή του. Ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχη….
ΥΓ Όταν βρούμε το θάρρος να κάνουμε μια ανοιχτή κουβέντα για να δώσουμε ένα όνομα στο γήπεδο αλλά και στους χώρους του, το όνομα του θα ήταν πρέπον να κοσμεί τα αποδυτήρια των φιλοξενουμένων , μαζί με την φωτογραφία του , για να μαθαίνουν όσοι έρχονται να αγωνιστούν εδώ , πως στο γήπεδο αυτό για δεκαετίες πολλές υπήρχε κάποιος που μόνο χειροκροτούσε και στήριζε γιατί ήταν Τενεάτης…..
Τιμή μας…”

ΑΠΣ ο Τενεάτης Αθικίων