Καλημέρα σας!
Το να θέλει κάποιος να συμμετέχει στα αυτοδιοικητικά δρώμενα του τόπου του είναι κάτι εξόχως ενθαρρυντικό και σημαντικό, το επικροτούμε και το θέλουμε. Το να θέλει κάποιος να συμμετέχει στην αυτοδιοίκηση ως υποψήφιος και μετά τις εκλογές μην τον είδατε τον Παναή μας κάνει να γελάμε. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και ο “πολιτικαντισμός” σε ετούτη τη χώρα δεν λέει να μας εγκαταλείψει. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα μας απαντάει.
Οι εκλογές για τους Δήμους και τις Περιφέρειες πλησιάζουν γοργά και το σκηνικό μοιάζει πιο cult από ποτέ. Θα περίμενε κανείς αυτό το ρημάδι το ιντερνετ να έχει κάνει δουλίτσα, να έχει εξευγενίσει καταστάσεις όμως δεν. Τα ίδια και τα ίδια. Βιογραφικά επί βιογραφικών, αγώνας δρόμου για να κλείσουν οι συμμετοχές, εκλογοπατέρες, σταυροί και υπολογισμοί, τσακωμοί της τελευταίας στιγμής για προσέλκυση ψήφων, τραγικό επίπεδο πολιτικού λόγου στα social media, προτάσεις ελάχιστες ως ανύπαρκτες ή ουτοπικές.
Οι παλιοί δεν θα παραδεχτούν τα λάθη τους, ενώ οι νέοι είναι οι σωτήρες. Το πανηγυράκι θα συνεχιστεί μέχρι τον Μάη έτσι κι έπειτα, για μια ολόκληρη πενταετία μούγκα. Δεν έχω τα ματάκια μου, δεν έχω τα αυτάκια μου ένα πράγμα. Ενώ όλοι θα βλέπουν και όλοι θα ακούν.
Υπάρχουν άνθρωποι και δημότες που αγαπούν πραγματικά τον τόπο τους και τον συνάνθρωπο. Προσφέρουν αθόρυβα, είτε συμμετέχοντας σε συλλογικότητες είτε ατομικά. Καθαρίζουν κανένα παρτέρι που και που, πετούν τα σκουπίδια τους με φειδώ τις ώρες που πρέπει, προσέχουν να μην παράγουν πολλά από αυτά, δεν πετούν όπου να’ναι τα απομεινάρια του καταναλωτισμού τους, ενδιαφέρονται για όλα. Είναι οι ίδιοι διαφημιστές της περιοχής τους χωρίς να περιμένουν τίποτα από πουθενά, χωρίς ψήφους, χωρίς ανταλλάγματα. Και είναι συνήθως αυτοί οι άνθρωποι που κάνουν τη γη να γυρίζει ακόμη. Δεν τους βλέπουμε, όμως υπάρχουν.
Θα ήθελα η περίοδος που διανύουμε να είναι ουσιαστική προτάσεων, να αρθώνεται ορθός πολιτικός λόγος, να γίνεται συζήτηση. Πίστευα ότι ύστερα από όσα έχουμε περάσει σαν λαός την τελευταία δεκαετία θα είχαμε βάλει λιγάκι μυαλό. Αλλά ρε γαμώτο, ρε γαμώτο…
Γράφει ο Στάθης Ντάγκας