Εδώ είμαστε λοιπόν! Το καλοκαίρι για ακόμη μια φορά έχει πάρει την άγουσα για τα αποδυτήρια κι εμείς είμαστε εδώ. Ακόμη. Οι εποχές να περνούν γύρω μας, πάνω από τα κεφάλια, να τις βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας και να τις νιώθουμε στο πετσί μας. Όμως είμαστε εδώ, ακόμη!

Ξέρεις, τελικά, το να βρίσκεσαι γενικώς έχει τη δική του χάρη. Δεν θα σου πω για εκείνα να ρομαντικά για τη ζωή και την ύπαρξη, γιατί είναι στιγμές που φαντάζουν εντελώς περιττά. Απλά, μερικές φορές, το να βρίσκεσαι, το να στέκεσαι σαν ένας παρατηρητής εικόνων ή ερεθισμάτων, είναι ωραίο πράγμα. Άλλοτε κοπιαστικό και άλλοτε ανάλαφρο. Αλλά ωραίο.

Το τι έχουμε περάσει για να φθάσουμε ως εδώ δεν έχει πια και τόση σημασία. Έτσι κι αλλιώς η ιστορία σπαταλήθηκε όπως ο χρόνος κάποιων ανδρών που παίζουν ζάρια στις πίσω τουαλέτες ενός βρωμερού και άθλιου μπαρ. Έτσι λοιπόν δεν ωφελεί να μιλήσουμε για το παρελθόν, άφησε το εκείνο, τη δουλειά του την έκανε.

Τώρα τι κάνουμε; Αυτό είναι που έχει σημασία. Όπως έγραφε και ο Μανόλης κάποτε πολύ εύστοχα: “Το θέμα είναι τώρα τις λες; Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας. Το θέμα είναι τώρα τι λες..”

Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα. Θα δούμε..