Σ.Ν. "Chinaski"

Ο Σ.Ν. "Chinaski" επιθυμεί να διατηρήσει το τετράδιο του γεμάτο με διάφορες ιστορίες. Λογοτεχνία, προσπάθεια έκφρασης, φωτογραφίες, μουσική και διάφορα άλλα που κάνουν τη ζωή να κυλάει πιο ανάλαφρα. Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιδέες, με χαρά του να τις φιλοξενήσει.

Το πρώτο φιλικό με Ηρακλή Ξυλοκάστρου ο ΠΑΣ Κόρινθος

Korinthian Sports, News

Το πρώτο φιλικό κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής του προετοιμασίας δίνει σήμερα το απόγευμα ο ΠΑΣ Κόρινθος στην Κόρινθο. Εκεί θα υποδεχθεί τον Ηρακλή Ξυλοκάστρου στις 18:00 το απόγευμα. Η “Μπαρτσα” που έχει γυρίσει σελίδα για τα καλά, αφού εκτός της νέας διοικήσεως έχουν ανακοινωθεί και αρκετές μεταγραφές σπουδαίων αθλητών, που σίγουρα θα τη βοηθήσουν ώστε να κατακτήσει το πρωτάθλημα της Α’ Κορινθίας την ερχόμενη σεζόν. Στην άλλη πλευρά ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου σε επίσης μια νέα σελίδα αφού πρόσφατα ανακοινώθηκε και το νέο διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου.

“Η δική μας Εκάβη, η κυρά – Λένη της Κοκκινιάς..”

Αφιερώματα, Μηχανή του χρόνου

Η γιαγιά μου η Κωνσταντίνα, κάθε φορά που άκουγε Γερμανικά, έφτυνε πίσω από τον αριστερό της ώμο, μουρμουρίζοντας: “Πίσω μου σ΄ έχω σατανά, αχ κυρά Λένη.” κι εμείς μικρά παιδιά της ζητούσαμε να μας πει, ξανά και ξανά την ιστορία της κυρά Λένης. Η δύστυχη γειτόνισσα της από την Κοκκινιά, έπαιρνε στα μάτια μας μυθικές διαστάσεις, κάτι σαν πρόσωπο αρχαίας τραγωδίας. Μας είχε επηρεάσει τόσο πολύ, ώστε όταν γύρω στα δέκα μου, μας κατέβασε ο πατέρας μας στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσουμε μια παράσταση της “Εκάβης” ο μικρός, έξι χρονών μωρό, ακούγοντας τους θρήνους του χορού με κορυφαία την Τρωάδα Βασίλισσα, χώθηκε στην αγκαλιά της μάνας μας κλαίγοντας. “Μαμά η κυρά Λένη” Σας μεταφέρω όσο πιο πιστά μπορώ, τη διήγηση της φοβερής γιαγιάς μου:

>> Εμείς παιδάκια μου έναν εχθρό γνωρίζαμε τον Τούρκο που μας κράτησε σκλαβωμένους εξακόσια χρόνια. Κι όχι τον Τούρκο τον φτωχό, τον μεροκαματιάρη σαν κι εμάς, αλλά εκείνους που διαφέντευαν κι εμάς κι αυτόν. Τον Ευρωπαίο πάντα τον βλέπαμε με δέος ίσως και κάποια ζήλια. Βλέπεις αυτοί, πατήσανε πάνω στους αρχαίους μας και φτάσανε ψηλά, εμείς μια ζωή αδελφοφάγωμα, προδοσίες και μιζέρια. Ο πολιτισμένος όμως εχθρός είναι δυο φορές επικίνδυνος, η δύναμη τον τυφλώνει και βγαίνει κάτω από το λούστρο της γνώσης η χειρότερη βαρβαρότητα. Στην κατοχή είδα με τα μάτια μου απανθρωπιά που δεν χωρά ο νους του ανθρώπου. Να ξεψυχά παιδάκι στο κατώφλι του σπιτιού του, με την πρησμένη από την αβιταμίνωση κοιλίτσα του τύμπανο, ψελλίζοντας “ψωμί” και να περνάει ο Γερμανός να το αποτελειώνει, έτσι για πλάκα, με μια κλωτσιά στο κεφάλι. Και να φανταστείς, κρατούσα στο χέρι μου το μισό καρβέλι του δελτίου κι ετοιμαζόμουν να του απιθώσω μια μπουκιά στα πανιασμένα χειλάκια του, να μην φύγει το κακόμοιρο νηστικό και παραπονεμένο.

“Γιαγιά, εμείς την κυρά Λένη θέλουμε.”

>> Η κυρά Λένη λοιπόν, μεγάλωσε μονάχη της τέσσερα παλικάρια. Ο άντρας της ναυτικός, χάθηκε νωρίς, σ΄ ένα ναυάγιο. Πήγαινε και καθάριζε τα σπίτια των πλουσίων στην Κηφισιά, έπαιρνε κι έπλενε στο σπίτι, στο χέρι ε; στην ξύλινη σκάφη με πράσινο σαπούνι, ποτάσα και αλισίβα, ξένα ρούχα, που τα σιδέρωνε με το βαρύ μαντεμένιο σίδερο με τα κάρβουνα. Τ΄ ανάθρεψε πάντως σωστά και τα έφτασε τον μεγάλο στα είκοσι τρία και τον μικρό στα δεκάξι. Δεν ξέρω αν ήταν μπλεγμένα με την αντίσταση, οι τρεις μεγάλοι ίσως ναι. Ο μικρός πάντως σίγουρα ήτανε σαλταδόρος. Ορμούσε με τους άλλους γαβριάδες στα Γερμανικά καμιόνια και τα αδειάζανε στο πι και φι από την πραμάτεια τους.

Ξημερώματα της 17ης Αυγούστου του 1944, η γειτονιά μας πλημμύρισε Γερμανούς πάνοπλους και ταγματασφαλίτες. Αυτοί οι τελευταίοι ήταν κι οι χειρότεροι, λες και μισούσαν την φύτρα που τους έβγαλε. Με τα χωνιά καλούσανε τους άνδρες από δεκατεσσάρων, ως εξήντα χρονών να μαζευτούν στην πλατεία της Οσίας Ξένης. Άκου άνδρες, παιδιά δεκατεσσάρων χρόνων, αμούστακα! Κάποιοι ντύθηκαν κι ακολούθησαν την μοίρα τους, κάποιοι άλλοι, ψάξανε για κρυψώνες μέσα στα σπίτια τους. Τι κρυψώνες, δηλαδή, στα χαμόσπιτα; Τα παλικάρια της κυρά Λένης ήταν από τους δεύτερους. Το σπίτι τους, ναυτικός βλέπεις ο πατέρας, ήταν πέτρινο κι είχε μια καταπακτή που έβγαζε στο υπόγειο. Οι τρεις με τα εσώρουχα, χώθηκαν μέσα, ο μικρός πήδηξε σαν σκιά από το πίσω παράθυρο και χάθηκε σαν αίλουρος στα σκοτάδια. Η δόλια η μάνα, άνοιξε τρέμοντας την πόρτα. Όρμησαν μέσα και χωρίς πολλά λόγια, έκαναν το σπίτι φύλλο και φτερό. Η κυρά Λένη, στεκόταν ακίνητη, όρθια με το κεφάλι στις χούφτες, πάνω στο μικρό κιλίμι που έκρυβε την καταπακτή. Ετοιμαζότανε να φύγουν όταν – ποιος σου έβγαλε λένε το μάτι; ο αδερφός – ένας ταγματασφαλίτης με σκεπασμένο το πρόσωπο, την έσπρωξε βίαια. “Αυτό το σπίτι έχει κελάρι” φώναξε κι από το μίσος, λησμόνησε να αλλοιώσει τη φωνή του. Ήταν ένας από αυτούς που στα χρόνια της ειρήνης του έπλενε τα πουκάμισα. Γονάτισε, άπλωσε τα κόκκινα πρησμένα από τις μπουγάδες χέρια προς το μέρος τους και τον παρακάλεσε, χωρίς να φανερώσει πως τον κατάλαβε: “Κύριε, λυπηθείτε τα παιδιά μου, με το αίμα μου αντίς για γάλα τα μεγάλωσα” Ήδη όμως, οι Γερμανοί είχαν μπουκάρει στο υπόγειο και τα τρία παλικάρια, χωρίς να προλάβουν να αμυνθούν, σωριάστηκαν νεκρά. Φεύγοντας, ο ” Έλληνας”, που να τρίζουν τα κόκαλά του και να μην βρίσκει ανάπαψη στον αιώνα τον άπαντα, γύρισε και της είπε. “Τον μικρό σου τον χαρίζουμε”

Είκοσι χιλιάδες μακέλεψαν εκείνο το ξημέρωμα. Είκοσι χιλιάδες, οι πιο πολλοί αθώοι, μα όσοι ήσαν στην αντίσταση, δυο φορές αθώοι. Μέσα στον θρήνο και τον ορυμαγδό, καθένας κοίταζε τον δικό του πόνο, κανείς δεν σκέφτηκε την κυρά Λένη. Την βρήκε το στερνοπούλι της, που σώθηκε ευτυχώς, τρία μερόνυχτα μετά, με τα μάτια στεγνά, βουτηγμένη στο ξερό πια αίμα των γιων της, ανάμεσα στις αλλοιωμένες από την ζέστη σορούς, να τους τραγουδά ένα ριζίτικο μοιρολόι, ίσως και νανούρισμα, δεν θυμάμαι καλά. Έβαλε τις φωνές το παιδί, τρέξαμε την μαζέψαμε, την πλύναμε, της βάλαμε δικά μας καθαρά ρούχα, χωρίς εκείνη να πει ούτε μια λέξη. Φωνάξαμε το κάρο της Δημαρχίας και πήρε τα τυμπανισμένα πτώματα, καθαρίσαμε το σπίτι από τον θάνατο και τους φιλοξενήσαμε πότε ο ένας, πότε ο άλλος στα σπίτια μας, χαροκαμένα τα περισσότερα, έως ότου σβηστούν λιγάκι από το μυαλό της οι τραγικές εικόνες. Η ζωή όμως συνεχίζεται και στην κατοχή η μια μέρα έμοιαζε χρόνος. Γύρισαν, η κυρά – Λένη το απαίτησε, στο σπιτικό τους. Από τότε, ζούσε μηχανικά ως την απελευθέρωση. Τι μέρα κι εκείνη Θεέ μου! Όποιος δεν έχει νιώσει την χαρά της απελευθέρωσης δεν έχει χαρεί ποτέ πραγματικά στην ζωή του.

Μόλις έφυγαν οι Γερμανοί η κυρά Λένη κάθε βράδυ, έπαιρνε παραμάσχαλα το κιλίμι που κάλυπτε την καταπακτή εκείνο το μαύρο ξημέρωμα, πήγαινε έξω από το σπίτι του καταδότη, το άπλωνε κάτω από το παράθυρό του και με τα χέρια υψωμένα όπως τότε, τραγούδαγε το ίδιο μοιρολόι ή και νανούρισμα, τι να πω! Πέντε σπίτια άλλαξε ο ταγματασφαλίτης που το ελληνικό κράτος, όπως τους περισσότερους από δαύτους δεν τον τιμώρησε, και τα πέντε τα βρήκε η κυρά Λένη. Τραγούδαγε ως το ξημέρωμα κι ύστερα πειθήνια ακολουθούσε τον γιο της, στο σπιτικό τους. Ο προδότης να παραπονεθεί στην αστυνομία δεν μπορούσε, γιατί έτσι θα αποκάλυπτε τον ρόλο του στην κατοχή. Να την σκοτώσει, θα τον έπιαναν, άσε που ο κόσμος που δεν ήξερε, συμπαθούσε την “τρελή”. Στο έκτο σπίτι, μια ζεστή νύχτα της 17 Αυγούστου πάλι, άνοιξε το παράθυρο του, την φώναξε με το όνομά της και της είπε: “Αυτό δεν θες;” Σήκωσε το οπλισμένο με το Γερμανικό περίστροφο χέρι του και την σημάδεψε ανάμεσα στα μάτια. Η κυρά Λένη αδιάφορη, συνέχισε το τραγούδι. Τότε αυτός, ίσως για μια και μοναδική φορά αισθάνθηκε άνθρωπος, το έστρεψε στον …..

“Κι η κυρά Λένη, γιαγιά;”

>> Η κυρά Λένη από τότε ηρέμησε. Το πενήντα που έφυγα από τη γειτονιά, γιατί ήρθε η μάνα σας κι ο θείος σας από τη μέση Ανατολή και δεν μας χωρούσε το σπίτι, ντυμένη στα μαύρα πάντα, ζούσε σαν όλες τις γυναίκες της ηλικίας της. Πάντρεψε μάλιστα τον γιο της κι έριξε την αγάπη και τις ελπίδες της, όπως εγώ αλλά κι όλες οι γιαγιάδες του κόσμου, στα εγγόνια της, που είχαν και τα τρία τα ονόματα των αδικοσκοτωμένων παλικαριών της”

“Γιαγιά, μισείς τους Γερμανούς;”

“Εκείνους που δίναν τις διαταγές ναι, όχι όλους, μα πιο πολύ μισώ, τους δικούς μας που πήγανε μαζί τους”.

Ένα κείμενο που δημοσίευσε η κυρία Νίκη Βίκου και το αλιεύσαμε από την μεγάλη κοινότητα του facebook. Μας φάνηκε εξαιρετικό και εντόνως παραστατικό, λίγες ημέρες έπειτα της επετείου από το μπλόκο της Κοκκινιάς.

Η Βαρκελώνη προσέλαβε πρόβατα και κατσίκες για να προστατευτεί από τις φωτιές

Save Environment, Περιβάλλον

Η «τετράποδη ταξιαρχία» – αποτελούμενη από 290 πρόβατα και κατσίκες – είχε μόνο ένα καθήκον: να μασουλήσει όσο το δυνατόν περισσότερη βλάστηση.

Αντικαθιστώντας τις σειρήνες με κουδούνια και εξοπλισμένοι με αδηφάγες ορέξεις, οι νεότεροι και τετράποδοι «νεοσύλλεκτοι πυροσβέστες» της Βαρκελώνης ξεκίνησαν δουλειά προσπερνώντας πεζοπόρους και ποδηλάτες στο μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο της πόλης νωρίτερα φέτος.

Η «τετράποδη ταξιαρχία» – αποτελούμενη από 290 πρόβατα και κατσίκες – είχε μόνο ένα καθήκον: να μασουλήσει όσο το δυνατόν περισσότερη βλάστηση.

Η άφιξή των αμνοεριφίων έκανε τη Βαρκελώνη ένα από τα τελευταία μέρη που αγκαλιάζουν μια πανάρχαια στρατηγική που αναβιώνει, καθώς οι αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο έρχονται αντιμέτωποι με την αύξηση των ακραίων πυρκαγιών.

Η ιδέα είναι απλή: οι περιοχές που κινδυνεύουν περισσότερο από πυρκαγιές «παραδίδονται» στα ζώα που βόσκουν, τα οποία μασάνε και ποδοπατούν την ξηρή βλάστηση που διαφορετικά θα μπορούσε να συσσωρευτεί ως καύσιμη ύλη για πυρκαγιές. Είτε τα ζώα είναι ημιάγρια είτε επιβλέπονται από κάποιον βοσκό που συνήθως αποζημιώνεται για τις προσπάθειές του, η καλή δουλειά που γίνεται συνήθως αφήνει πίσω της ένα τοπίο διάσπαρτο με ανοιχτούς χώρους που μπορούν να λειτουργήσουν ως αντιπυρικές ζώνες.

Είναι μια αξιοποίηση του τρόπου που αποτρέπονταν οι πυρκαγιές στο παρελθόν. «Δεν εφευρίσκουμε κάτι καινούργιο εδώ», δήλωσε ο Γκοιλιέμ Καναλέτα του Ιδρύματος Pau Costa, ενός καταλανικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού που εφαρμόζει τη στρατηγική από το 2016 στην επαρχία της Τζιρόνα, κοντά στη Βαρκελώνη. «Αυτό που κάνουμε είναι ότι εφαρμόζουμε κάτι που ήδη υπήρχε και είχε αρχίσει να καταργείται».

Στη Βαρκελώνη, το πιλοτικό πρόγραμμα ξεκίνησε τον Απρίλιο στο πάρκο Κολσερόλα, έναν χώρο πρασίνου 8.000 στρεμμάτων που βρίσκεται πάνω από την πόλη και στον οποίο εκδηλώνονται κατά μέσο όρο 50 πυρκαγιές ετησίως, λέει ο Ελοί Μπάντια, δημοτικός σύμβουλος της Βαρκελώνης για την αντιμετώπιση έκτακτων κλιματικών προβλημάτων και την οικολογική μετάβαση, αναφέρει η Guardian

Συνήθως οι πυρκαγιές σβήνονται γρήγορα. «Κανείς δεν αγνοεί ότι αν μια μέρα ξεσπάσει μια μεγάλη πυρκαγιά, θα έχει μεγάλο αντίκτυπο», είπε. «Είναι ένα αστικό πάρκο, που περιβάλλεται από πυκνοκατοικημένους δήμους».

Η στρατηγική αυτή απηχεί παρόμοιες προσπάθειες σε όλο τον κόσμο. Στην Καλιφόρνια, όπου περισσότερα από 850.000 εκτάρια καταστράφηκαν από πυρκαγιές πέρυσι, δώδεκα εταιρείες αναθέτουν σε κατσίκια στοχευμένη βόσκηση.

Στη βόρεια Πορτογαλία, 45 απειλούμενα άλογα Γκαράνο (σ.σ Είναι μια απειλούμενη φυλή πόνι από τη βόρεια Πορτογαλία, μέρος της οικογένειας των ιβηρικών αλόγων, που χρησιμοποιείται κυρίως για ιππασία και για ελαφριά αγροτική εργασία) και η όρεξή τους βοήθησαν να γλιτώσει το καταφύγιο Φέα Μπράβα από τις καταστροφικές επιπτώσεις της πυρκαγιάς του 2017. Στην καναδική επαρχία της Βρετανικής Κολομβίας, βοοειδή χρησιμοποιήθηκαν για την εκκαθάριση περιοχών που κινδύνευαν από πυρκαγιές.

Τμήματα της Ισπανίας υιοθέτησαν τη στρατηγική αυτή πριν από σχεδόν δύο δεκαετίες, όταν η νότια περιοχή της Ανδαλουσίας άρχισε να πληρώνει βοσκούς για να διασχίζουν τις κατάφυτες πεδιάδες και κοιλάδες της με τα ζώα τους. Το περιφερειακό πρόγραμμα έχει έκτοτε επεκταθεί και πλέον διαθέτει περισσότερα από 100.000 ζώα, εξοικονομώντας στους αξιωματούχους περίπου το 75% του κόστους του καθαρισμού της γης με άλλες μεθόδους.

Η βόσκηση έχει και άλλα οφέλη: τα ζώα μεταφέρουν σπόρους και αφήνουν πίσω τους «φυσικό λίπασμα» καθώς μετακινούνται στο έδαφος και οι σχετικά αδιάκριτες διατροφικές τους συνήθειες τροφοδοτούν τη βιοποικιλότητα περιορίζοντας το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα ορισμένων φυτών.

Έρευνες έχουν δείξει ότι η στοχευμένη βόσκηση μπορεί να είναι αποτελεσματική όταν συνδυάζεται με άλλες μεθόδους πρόληψης πυρκαγιών, όπως η εκκαθάριση και η ελεγχόμενη καύση, δήλωσε η Τζούλια Ρουέτ – Λεντούκ, ερευνήτρια στο Γερμανικό Κέντρο Ολοκληρωμένης Έρευνας για τη Βιοποικιλότητα στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας.

«Δεν είναι μια θαυματουργή λύση», πρόσθεσε η ίδια. «Είναι όμως μέρος μιας λύσης που μπορεί να βοηθήσει τα τοπία να γίνουν πιο ανθεκτικά στη φωτιά».

Η επιτυχία της έγκειται στην αντιμετώπιση του σεναρίου μιας «τέλειας καταιγίδας» που δημιουργείται από την ξηρασία που προκαλείται από την κλιματική αλλαγή και την εγκατάλειψη δεκαετιών. «Υπάρχει πολλή θαμνώδης, ξυλώδης βλάστηση που αναπτύσσεται σε παλιά βοσκοτόπια ή γεωργικές εκτάσεις, η οποία δημιουργεί πολλή καύσιμη ύλη για πυρκαγιές», είπε. «Και αυτό οδηγεί σε πυρκαγιές που είναι μεγαλύτερες και πιο δύσκολο να ελεγχθούν όταν εκδηλωθούν».

Στη Βαρκελώνη, όπου το πιλοτικό πρόγραμμα ολοκληρώθηκε τον περασμένο μήνα, σχεδιάζεται τώρα η επέκτασή του με έως και τρία κοπάδια σε περισσότερους χώρους πρασίνου της πόλης.

Τα ζώα κατέληξαν να φροντίζουν 72 εκτάρια του πάρκου, δήλωσε η Μπάντια. Αλλά μεταμόρφωσαν την πόλη και με άλλους, πιο ανεπαίσθητους τρόπους. «Υπήρξε αυτή η έκρηξη των κατοίκων που ήθελαν να δουν από κοντά τα ζώα, έγινε οικογενειακή δραστηριότητα», είπε. «Έτσι, είχε επίσης αυτόν τον κοινωνικό και πολιτιστικό αντίκτυπο».

Πηγή – huffingtonpost.gr

Το Τετράδιο του Σ.Ν “Chinaski”

Αρθρογραφίες μας, Τρίτη Ματιά

Το τετράδιο του Σ.Ν. “Chinaski”, βρίσκεται στον “αέρα” με τον τρόπο που θα βρίσκονταν οποιοδήποτε άλλο τετράδιο που σέβεται τον εαυτό του. Ένα τετράδιο είναι εξαιρετικά χρήσιμο στην καθημερινότητα και θα πρέπει, το λιγότερο, να το σεβόμαστε. Ποιος ξέρει άλλωστε πόση φύση απαιτήθηκε για να φτιαχτεί. Αν το ψάξουμε ίσως να το βρούμε στο περίπου όμως αυτό δεν έχει και τόση σημασία τώρα. Σημασία έχει ότι το τετράδιο έγινε τέτοιο και τέτοιο θα παραμείνει. Τώρα να πούμε ότι δεν είναι συγκινητικό που ακόμη και από μακρινές περιοχές ετούτης της χώρας, έρχονται ενημερώσεις με την επιθυμία να γράψουμε δύο κουβέντες, δεν θα το πούμε γιατί όντως είναι συγκινητικό. Και όπου μπορούμε και θέλουμε τις γράφουμε τις δύο κουβέντες με την καρδιά μας. Όπου δεν γράφουμε τίποτα σημαίνει ότι δεν θα γίνονταν με την καρδιά, οπότε θα ήταν ψέμα, και στο τετράδιο δεν αρέσουν τα ψέματα. Αν του άρεσαν δηλαδή, από χρόνια όχι τώρα, θα λειτουργούσε με διαφορετικό τρόπο που δεν θα παρέπεμπε, ίσως, σε τετράδιο. Διάλεξε όμως τον δικό του δρόμο που μοιάζει μοναχικός αλλά που δεν είναι και τόσο. Μερικές φορές, τα μονοπάτια που τριγυρίζει ένα τόσο δα ταπεινό τετραδιάκι είναι μαγικά, είναι μοναδικά και άλλα πρώτη φορά περπατημένα. Για το τελευταίο ειδικά, βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά.

Για το τετράδιο του “Chinaski”

O Σ.Ν

Θέληση, Συναίσθημα, Λογική, Μνήμη: Φιλοσοφικά κείμενα του Μπρους Λι

Authoring, Culture

Για πρώτη φορά δόθηκαν στη δημοσιότητα επιστολές προς τον εαυτό του για την αυθεντικότητα, την προσωπική ανάπτυξη, αλλά και το μέτρο της επιτυχίας.

Παρότι ο Μπρους Λι (27 Νοεμβρίου 1940 – 20 Ιουλίου 1973) είναι ευρύτερα γνωστός για τη θρυλική κληρονομιά του στις πολεμικές τέχνες και στον κινηματογράφο, ήταν επίσης και ένας από τους πλέον υποεκτιμημένους φιλόσοφους του 20ου αιώνα. Έπαιξε κομβικό ρόλο στην εισαγωγή των παραδόσεων της Ανατολής στο Δυτικό κοινό.

Έχοντας πτυχίο φιλοσοφίας από το κολέγιο, συγκέρασε αρχαίες ιδέες με το δικό του μοναδικό ήθος, που διαμορφώθηκε μέσα από σωματική και ψυχική πειθαρχία, διασημότερη έκφραση της οποίας είναι η παρομοίωση που ο Λι έκανε με το νερό, σε ό,τι αφορά την αντοχή και την ικανότητα αυτοανόρθωσης.

Στην αρχή της σταδιοδρομίας του, ο Λι παραγκωνιζόταν συστηματικά από το κατεστημένο των στούντιο του Χόλιγουντ, το οποίο λειτουργούσε τότε με ακραία φυλετικά κριτήρια και εξακολουθούσε να χρησιμοποιεί λευκούς ηθοποιούς με κίτρινο μακιγιάζ για να υποδυθούν Ασιάτες χαρακτήρες, βασισμένους σε επίπεδα στερεότυπα.

Ξανά και ξανά, έλεγαν στο Λι ότι το λευκό κοινό απλώς δεν θα αποδεχόταν έναν Ασιάτη ως πρωταγωνιστή σε ταινία.

Ακόμα κι όταν αυτός τα κατάφερε και του δόθηκε πρωταγωνιστικός ρόλος, τα στούντιο συνέχισαν να του συμπεριφέρονται σαν να ήταν ένα ανεγκέφαλο ρομπότ που δουλειά του ήταν να ψυχαγωγεί τον κόσμο με τις ικανότητές του στο κουνγκ φου. Όταν προσπάθησαν να κόψουν όλη τη φιλοσοφία από το Enter the Dragon επειδή ήθελαν μια κενής περιεχομένου ψυχαγωγική ταινία, ο Λι αρνήθηκε να πατήσει στο πλατό επί δυο βδομάδες, επιμένοντας πως κουνγκ φου και φιλοσοφία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα και ότι το καθένα ήταν όχημα για το άλλο. Τελικά το Χόλιγουντ αναγκάστηκε να υποχωρήσει και αυτή ακριβώς η φιλοσοφική διάσταση ήταν που κατέστησε την ταινία –λίγο πριν την πρεμιέρα της οποίας ο Λι πέθανε άκαιρα- ως πολιτιστικό icon και ορόσημο στη μάχη κατά των φυλετικών διακρίσεων, συνδεδεμένης με το κίνημα των Μαύρων Πανθήρων. Αργότερα χαρακτηρίστηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, ιστορικά, ή αισθητικά σημαντικό», τεχνούργημα.

Ο Λι έβλεπε τη φιλοσοφία ως κάτι αδιαχώριστο από την καθημερινή ζωή, όπως θεωρούσε και ότι ο νους είναι αδιαχώριστος από το σώμα, και ότι το κάθε μέρος είναι η μπαταρία που φορτίζει διαρκώς το άλλο. Κατέγραφε το σκληρό πρόγραμμα προπόνησής του μαζί με φιλοσοφικούς στοχασμούς, που του έρχονταν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σαν τον Βρετανό νευρολόγο και συγγραφέα Όλιβερ Σακς, που είχε μαζί του ένα σημειωματάριο όπου κι αν πήγαινε, ο Λι είχε πάντα μαζί του ένα μπλοκάκι που κατέγραφε τα πάντα, από προγράμματα ασκήσεων και νούμερα τηλεφώνου των μαθητών του (στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν άτομα όπως ο Τσακ Νόρις και ο Στιβ ΜακΚουίν), μέχρι ποιήματα, σημειώσεις και φιλοσοφικές σκέψεις. Ακόμα κι ο γραφικός του χαρακτήρας, επιμελής, κομψός και μετρημένος ώστε να χωρά στην μικροσκοπική σελίδα, αντικατοπτρίζει την τρομερή αυτοπειθαρχία και τάξη του Λι.

Όμως ίσως το πιο αξιοσημείωτο μέρος των σημειωματάριών του –ή ημερολογίων, όπως ονομάζονταν- ήταν οι σκέψεις που θυμίζουν τους κανόνες συμπεριφοράς που έγραφε ο Νομπελίστας Αντρέ Ζιντ στο νεανικό του ημερολόγιο και τις «ημερολογιακές αυτό-συμβουλές» του καλλιτέχνη Ευγένιου Ντελακρουά. Στις σημειώσεις αυτές, ο Λι διατύπωνε την προσωπική του φιλοσοφία με σαφή στόχο την ανάπτυξή του, η οποία όμως είναι οικουμενικά εφαρμόσιμη σε ό,τι αφορά την κοινή μας ψυχολογία, συμπεριφορά και ανθρώπινη φύση.

Έχοντας πάρει ειδική άδεια από τους κληρονόμους του Μπρους Λι, παρουσιάζουμε μια αποκλειστική ματιά σε κάμποσες σελίδες από το σημειωματάριο του 1968, γραμμένες λίγο πριν τα 28α γενέθλια του Λι, αρχίζοντας με το «Πιστεύω της Καθημερινής Επιτυχίας» του Ναπολέοντα Χιλ, το οποίο ο Λι αντέγραψε στο σημειωματάριό του.

  • ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ: Αναγνωρίζοντας πως η δύναμη της θέλησης είναι ο ανώτερος κριτής όλων των τμημάτων του νου, θα την εξασκώ καθημερινά, όταν χρειάζομαι την ώθηση για δράση για οποιοδήποτε σκοπό. Και θα αποκτήσω ΣΥΝΗΘΕΙΑ να κάνω τη δύναμη της θέλησής μου πράξη, τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.
  • ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ: Συνειδητοποιώντας ότι τα συναισθήματά μου είναι και ΘΕΤΙΚΑ και αρνητικά, θα φτιάξω καθημερινές ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ που θα υποβοηθήσουν την ανάπτυξη των ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ και θα με βοηθήσουν να μετατρέψω τα αρνητικά συναισθήματα σε κάποια μορφή ωφέλιμης δράσης.
  • ΛΟΓΙΚΗ: Αναγνωρίζοντας πως και τα θετικά και τα αρνητικά μου συναισθήματα μπορεί να γίνουν επικίνδυνα αν δεν ελέγχονται και καθοδηγούνται προς επιθυμητούς στόχους, θα υποβάλλω όλες μου τις επιθυμίες, όλους τους στόχους και σκοπούς μου στην πειθαρχία της λογικής η οποία θα με καθοδηγεί στον να τα εκφράζω.
  • ΦΑΝΤΑΣΙΑ: Αναγνωρίζοντας την ανάγκη για εύρωστα ΠΛΑΝΑ και ΙΔΕΕΣ για την πραγμάτωση των επιθυμιών μου, θα αναπτύξω τη φαντασία μου επικαλούμενός την κάθε μέρα να με βοηθήσει να σχηματοποιήσω τα πλάνα μου.
  • ΜΝΗΜΗ: Αναγνωρίζοντας την αξία της μνήμης σε εγρήγορση, θα ενθαρρύνω τη δική μου να κινητοποιείται, φροντίζοντας να της αποτυπώνω ξεκάθαρα όλες τις σκέψεις που επιθυμώ να ανακαλώ και συσχετίζοντας αυτές τις σκέψεις με ανάλογα αντικείμενα τα οποία μπορώ να φέρνω στο νου μου συχνά.
  • ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΝΟΥΣ: Αναγνωρίζοντας την επιρροή του υποσυνείδητου νου μου πάνω στη δύναμη της θέλησης, θα φροντίσω να του υποβάλλω μια σαφή και ξεκάθαρη εικόνα του ΣΑΦΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥ μου στη ζωή και όλους τους ελάσσονες σκοπούς που οδηγούν στον βασικό. Και θα έχω αυτή την εικόνα ΔΙΑΡΚΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ στον υποσυνείδητο νου μου ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.
  • ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ: Αναγνωρίζοντας πως τα συναισθήματά μου συχνά σφάλλουν πάνω στον υπερ-ενθουσιασμό τους και συχνά η λογική μου δεν διαθέτει τη θερμότητα του αισθήματος που είναι απαραίτητη να με κάνει να συνδυάσω δικαιοσύνη με έλεος στην κρίση μου, θα ενθαρρύνω τη συνείδησή μου να με καθοδηγήσει στο τι είναι σωστό και τι λάθος, αλλά ποτέ δεν θα παραβλέψω τις ετυμηγορίες της, ανεξάρτητα από το κόστος.

Όταν ο Λι ένιωθε ότι είχε μια ιδιαίτερα σημαντική ιδέα, την έγραφε στο πίσω μέρος μιας απλής κίτρινης κάρτας, και την υπέγραφε –κάνοντας κάτι σαν διαθήκη, ή ίσως συμβόλαιο με τον εαυτό του. Συχνά ραφινάριζε, ή αντέγραφε στις κάρτες σκέψεις που σημείωνε αρχικά στο σημειωματάριο, έχοντας τις κάρτες μόνο για τις πλέον ισχυρές του πεποιθήσεις και τις βαθύτερες σκέψεις.

Αυτό που καθιστά τις σκέψεις ιδιαίτερα αξιοσημείωτες, είναι ότι συγκεράζουν αρχαίες φιλοσοφικές και πνευματικές παραδόσεις (ειδικά ιδέες του Ζεν Βουδισμού περί χαρακτήρα, εαυτού και εγώ), αμφιλεγόμενη «μαγική σκέψη» σε στυλ Νιου Έιτζ και νοητικές συνήθειες που η σύγχρονη Ψυχολογία απέδειξε αργότερα ότι καρποφορούν –υπενθύμιση ότι η προσωπικότητά μας είναι ένα μίγμα της εποχής και της κουλτούρας μας, με κάθε ενυπάρχουσα γνώση ή άγνοια και ότι είναι ο τρόπος με τον οποίο συνδυάζουμε τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας και τα οποία μας καθιστούν ό,τι είμαστε.

~ Δεν θα πάρεις ποτέ τίποτα περισσότερο από τη ζωή, απ’ όσο περιμένεις.

~ Έχε το νου σου συγκεντρωμένο στα πράγματα που θέλεις και μακριά απ’ αυτά που δεν θέλεις.

~ Τα πλάσματα ζουν κινούμενα και συγκεντρώνοντας δύναμη ενόσω το πράττουν.

~ Γίνε ήρεμος παρατηρητής όσων συμβαίνουν γύρω σου.

~ Υπάρχει διαφορά ανάμεσα, α) στον κόσμο και β) στην αντίδρασή μας σε αυτόν.

~ Πρόσεχε αυτά που μας ποδηγετούν τη σκέψη! Διάλυσε το εσωτερικό σου μπλοκάρισμα.

~ Από μέσα προς τα έξω ~~~ ξεκινάμε αποδομώντας τη στάση μας, όχι αλλάζοντας την εξωτερική ποδηγέτηση.

~ Δες ότι δεν υπάρχει κανείς να πολεμήσεις, μόνο μια διάφανη παραίσθηση.

~ Κανείς δεν μπορεί να σε βλάψει εκτός αν του το επιτρέψεις.

~ Εσωτερικά, ψυχολογικά, να είσαι ο κανένας.

Γνωρίζω πως έχω την ικανότητα να ΠΕΤΥΧΩ το αντικείμενο του ΒΑΣΙΚΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΜΟΥ στη ζωή, συνεπώς ΑΠΑΙΤΩ από τον εαυτό μου επίμονη και συνεχή δράση προς την επίτευξη αυτή και υπόσχομαι εδώ και τώρα να προβώ σε αυτή τη δράση.

Συνειδητοποιώ πως οι ΚΥΡΙΑΡΧΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ του νου μου θα εκδηλωθούν τελικά σε εξωτερική, υλική δράση και βαθμιαία θα μετασχηματιστούν σε υλική πραγματικότητα. Συνεπώς θα ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΩ τις σκέψεις μου για 30 λεπτά καθημερινά σκεπτόμενος το άτομο που έχω πρόθεση να γίνω, δημιουργώντας έτσι στο νου μου μια ξεκάθαρη ΝΟΗΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ.

Γνωρίζω πως μέσω της αρχής της αυθυποβολής, κάθε επιθυμία που έχω ΕΠΙΜΟΝΑ, θα γυρέψει τελικά να εκδηλωθεί μέσω κάποιου πρακτικού τρόπου. Συνεπώς θα αφιερώνω 10 λεπτά καθημερινά ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ από τον εαυτό μου να αναπτύξει ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ.

Κατέγραψα με σαφήνεια την περιγραφή του ΒΑΣΙΚΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΜΟΥ στη ζωή και ποτέ δεν θα πάψω να προσπαθώ, μέχρις ότου αναπτύξω επαρκή αυτοπεποίθηση για την επίτευξή του.

Πηγή: Μετάφραση: Θανάσης Βέμπος στο thelawofsuccesspublishing από Maria Popova & BrainPickings

Nα βλέπεις τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι. – Μιγκέλ ντε Θερβάντες

Authoring, Culture

Καρράσκο: “Αν εσύ είσαι τρελλός, εγώ δε θα σ΄αφήσω να τρελάνεις κι εμάς. Τη ζωή πρέπει να τη βλέπουμε όπως είναι πραγματικά.”

Θερβάντες: “Όπως πραγματικά είναι…

 Ξέρεις πόσα χρόνια περιπλανιέμαι στην πραγματικότητά σας;

 Ξέρεις πόσες φορές έχω δει τη ζωή όπως είναι πραγματικά;

Τόσες όσες δεν μπορείς να φανταστείς.

Πόνος, εξαθλίωση, πείνα και απίστευτη σκληρότητα.

Είδα ανθρώπους να ταπεινώνονται τόσο, που να αναρωτιούνται γιατί γεννήθηκαν.

Είδα φίλους μου να πεθαίνουν μέσα στην απελπισία.

Ξέρεις τι έβλεπα στο βλέμμα τους την τελευταία τους στιγμή; Σύγχιση.

Μια τεράστια απορία πλανιόταν στα μάτια τος. Γιατί;

Δεν νομίζω ότι ρωτούσαν γιατί πεθαίνουν, αλλά γιατί έχουν ζήσει…

Όταν η ίδια η ζωή είναι τόσο παράλογη, ποιός μπορεί να πει τι είναι τρέλα και τι είναι λογική;

Ίσως τρέλα μπορεί να είναι, το να εγκαταλείπουμε τα όνειρά μας.

Να γινόμαστε πρακτικοί, νομίζοντας ότι μπορούμε να δούμε την “πραγματικότητα”.

Ίσως αυτό να είναι τρέλα. Να ψάχνουμε θησαυρούς εκεί που σωρεύονται σκουπίδια.

Ίσως η πολλή λογική να είναι τρέλα.

Και τι μεγαλύτερη τρέλα απ’ όλες, να βλέπεις τη ζωή όπως είναι και όχι όπως θα έπρεπε να είναι.”

_______________________

 ~ Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα, “Δον Κιχώτης”

   El ingenioso hidalgo Don Qvixote de la Mancha

   Πηγή:  o-klooun.com

Πώς να γίνεις μέτριος

Web, Τρίτη Ματιά

Η μετριότητα απαιτεί προσπάθεια, θυσίες και πειθαρχία. Ακόμη και στην Ελλάδα.

Τι είναι µέτριο; Η Τρίτη είναι συνήθως μια μέτρια ημέρα. Το να βάλεις δίποντο πατώντας στη γραμμή του τρίποντου είναι ένα μέτριο επίτευγμα – μπορούσες και καλύτερα. Ο βαθμός 14 είναι ένας μέτριος βαθμός. Το να αρραβωνιαστείς είναι ένα μέτριο κάπως βήμα για τη ζωή σου, ούτε single ούτε παντρεμένος. Το χρώμα γκρι είναι μια μετριότητα. Η παράσταση που δεν θέλεις να φύγεις στο διάλειμμα, αλλά δεν σου αρέσει κιόλας είναι μια μέτρια παράσταση, δεν ξεμπερδεύεις εύκολα μαζί της. Η μπλε γόμα που υποτίθεται πως σβήνει το στυλό είναι μια μέτρια ανακάλυψη, ας το παραδεχθούμε, μόνο να σκίσει το χαρτί καταφέρνει. Το να κόβεις το κάπνισμα ατμίζοντας κάθε μέρα από ένα τεράστιο ηλεκτρονικό τσιγάρο που μοιάζει με περίστροφο είναι μέτρια βελτίωση της υγείας σου.

Η μετριότητα είναι ένα ζήτημα των ημερών. Είτε είναι στάση ζωής είτε προκύπτει, το να ζεις διαρκώς στο μεταίχμιο του καλού με το άσχημο μπορεί να βολεύει, αλλά δεν τιμά ακριβώς την έννοια της ζωής. Οπως το έχει γράψει καλύτερα ο Τζόζεφ Χέλερ, συγγραφέας του (κάθε άλλο παρά μέτριου) μυθιστορήματος «Catch-22»: «Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται μέτριοι, ορισμένοι πετυχαίνουν τη μετριότητα στη ζωή τους και κάποιοι άλλοι ξαφνικά βλέπουν τη μετριότητα να κατευθύνεται προς το μέρος τους».

Σε όποια κατηγορία και να ανήκουμε, η μετριότητα είναι της μόδας, ίσως λόγω συνθηκών, ίσως λόγω χώρας. Γι’ αυτό μια ομάδα παιδιών από αυτούς τους υπερβολικά έξυπνους που δύσκολα θα γίνουν μαζικοί, έχουν φτιάξει μια απολαυστική (πλην όμως μετρίως δημοφιλή) σελίδα στο Facebook, η οποία ασχολείται αποκλειστικά με τους μέτριους. Οχι με τους κακούς, τους προκλητικούς, τους υπερβολικούς, αυτούς που ξεχωρίζουν για την αηδία που προκαλούν. Ούτε με τους κοινώς αποδεκτά καλούς, τους επαγγελματίες, αυτούς που ξεχωρίζουν γιατί όλοι τους ζηλεύουν. Η σελίδα ασχολείται απροσδόκητα με τα μέτρια πράγματα στη ζωή, αυτά που δύσκολα προκαλούν συναισθήματα, που δεν συγκινούν, που δεν ενοχλούν, γιατί κανείς δεν τα προσέχει – αν εξαφανιστούν, δεν θα λείψουν σε πολλούς, αν μείνουν, δεν θα ενοχλήσουν κανέναν: Σαν μια γλάστρα με κάκτο σε ένα άδειο διαμέρισμα που περιμένει να νοικιαστεί. Δεν ενοχλεί κανέναν, δεν ενθουσιάζει κανέναν. Μέτρια πράγματα.

Jongen_S216a_Bouc_émissaire-_Scapegoat

Κόντρα στην επικρατούσα άποψη, το να διατηρείς τη μετριότητα στη ζωή σου απαιτεί προσπάθεια, θυσίες και πειθαρχία. Η μετριότητα μπορεί να έρθει και χωρίς προσπάθεια, αλλά το να ζεις διαρκώς σε μετριότητα είναι μια στάση ζωής. Οι πρώτοι που το εξήγησαν επιστημονικά ήταν δύο ιταλοί ακαδημαϊκοί, η Γκλόρια Οριτζι που είχε σπουδάσει στο Παρίσι και ο Ντιέγκο Γκαμπέτα που μελέτησε κοινωνιολογία στην Οξφόρδη. Συναντήθηκαν ύστερα από χρόνια στην Ιταλία και παρακολουθώντας τα συνέδρια που τους καλούσαν, τα οποία ήταν κατά βάση άδεια, με κακό προγραμματισμό και αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις, αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη μετριότητα ως στάση ζωής. Επιστράτευσαν (τυχαία προφανώς) και μια ελληνική λέξη και ονόμασαν την εργασία τους Kakonomics. Το συμπέρασμά τους ήταν σαφές: Μερικές φορές, συνειδητά ή ασυνείδητα, όλα συνωμοτούν για να πετύχουν ένα κατώτερο του αναμενόμενου αποτέλεσμα. Σας θυμίζει κάτι;

Οι αιτίες της προσπάθειας της μετριότητας είναι πολλές: Η τυραννία της τελειότητας είναι αβάσταχτη. Η παραδοχή μιας μέτριας ζωής που συνήθως συνοδεύει μια πιο ήρεμη καθημερινότητα χωρίς εξάρσεις είναι μια συνειδητή επιλογή, σαν να βγαίνεις από τον τροχό που τρέχει το χάμστερ και να παίρνεις μια ανάσα. Η πίεση των social media, η έκθεση σε διαρκώς επιτυχημένες ζωές (έστω και σκηνοθετημένες) προκαλεί την αντίδραση της μετριότητας.

Τι συμβαίνει, όμως, αν ζεις σε μια μέτρια χώρα; Σε μια χώρα που νιώθει πως τα κατάφερε νωρίς, που οι κυβερνώντες της επιδιώκουν τη μετριότητα σαν μια αφελή προσέγγιση της μάζας; Σε μια χώρα που όσοι μπορούν φεύγουν; Σε μια χώρα που δεν είναι Συρία, αλλά σίγουρα δεν είναι και Δύση; Σε μια χώρα που επιτίθεται σε ό,τι ξεχωρίζει είτε αυτό είναι ολυμπιονίκης είτε ο Αρκάς, αν δεν ταιριάζει με την κυβερνητική ρητορική; Τότε μάλλον κάθεσαι εδώ και αναλύεις τη μετριότητα, δηλαδή τη ζωή την ίδια.

____________

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

Ένα στα έξι πουλιά στην Ευρώπη έχει χαθεί από το 1980

Save Environment, Περιβάλλον

του Τάσου Σαραντή

Από το 1980 έως το 2017, ο αριθμός των αναπαραγόμενων πουλιών στην Ε.Ε. εκτιμάται πως έχει μειωθεί κατά περίπου 600 εκατομμύρια άτομα. Πρόκειται για μία μείωση της τάξης του 17-19%, που υποδεικνύει ότι μέσα σε 37 χρόνια ένα στα έξι πουλιά στην Ευρώπη έχει χαθεί.

Σε αυτά τα συμπεράσματα καταλήγει νέα έρευνα της BirdLife International και τις Ορνιθολογικές Οργανώσεις της Βρετανίας και της Τσεχίας που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση της ορνιθοπανίδας, αλλά και εν γένει της βιοποικιλότητας, στην Ευρώπη.

Τα ορνιθολογικά δεδομένα της έρευνας αντλήθηκαν από τις αναφορές που υποχρεούνται να υποβάλουν στην Ε.Ε. τα κράτη – μέλη στο πλαίσιο της εφαρμογής της Οδηγίας για τα Πουλιά, καθώς και από το Πανευρωπαϊκό Πρόγραμμα Παρακολούθησης των Κοινών Ειδών Πουλιών, που στην Ελλάδα συντονίζει η Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία.

Αυτή η δραματική συνολική μείωση, απαρτίζεται από τις τάσεις των πληθυσμών εκατοντάδων ειδών, κάποια από τα οποία παρουσιάζουν αύξηση, ενώ για πολλά άλλα καταγράφεται σημαντική μείωση, στην πλειοψηφία τους κοινά είδη πουλιών. Είναι χαρακτηριστικό ότι, για τα είδη που αυξάνονται οι πληθυσμοί τους εκτιμάται πως σήμερα απαντούν 340 εκατομμύρια περισσότερα πουλιά σε σύγκριση με το 1980, ενώ οι αντίστοιχες απώλειες των ειδών τα οποία μειώνονται, ισοδυναμούν με 900 εκατομμύρια λιγότερα πουλιά.

Από τη μακρά λίστα των συνολικά 175 ειδών που σημειώνουν μείωση, οκτώ (8) είδη έχουν ανακηρυχθεί ως οι μεγάλοι «χαμένοι» (σπιτοσπουργίτης, κιτρινοσουσουράδα, ψαρόνι, σιταρήθρα, θαμνοφυλλοσκόπος, σκαρθάκι, φανέτο, δεντροσπουργίτης) αντιπροσωπεύοντας το 69% της συνολικής καταγραφόμενης μείωσης.

Αυξομειώσεις

Συγκρίνοντας τις τάσεις των πληθυσμών ανά είδος βιοτόπου, οι σημαντικότερες απώλειες καταγράφονται σε είδη των αγροτικών και λιβαδικών οικοσυστημάτων. Όπως έχουν καταδείξει και άλλες έρευνες στο παρελθόν, οι αλλαγές στις γεωργικές πρακτικές ευθύνονται κατά πολύ για την απότομη μείωση που σημειώθηκε κατά τη δεκαετία 1980-90, ενώ παρατηρείται μια επιβράδυνση κατά την τελευταία δεκαετία.

Αλλα είδη που παρουσιάζουν αναλογικά επίσης μεγάλη μείωση είναι οι μετανάστες μεγάλων αποστάσεων, όπως η κιτρινοσουσουράδα και ο θαμνοφυλλοσκόπος, αλλά και κάποια παρυδάτια είδη πουλιών.

Η γενικότερη μείωση των πληθυσμών πουλιών που παρουσιάζει η μελέτη αποδίδεται κατά κύριο λόγο στη σημαντική μείωση των κοινών ειδών. Οσο κι αν φαντάζει απίστευτο, η μεγαλύτερη πληθυσμιακή μείωση πανευρωπαϊκά αφορά τον κοινό μας σπιτοσπουργίτη, είδος που καταγράφει απώλειες της τάξης του 50%, έχοντας μειωθεί, από το 1980, κατά 247 εκατομμύρια άτομα!

Η πτώση παρατηρείται τόσο στους αγροτικούς όσο και στους αστικούς πληθυσμούς του σπουργιτιού και, παρόλο που τα αίτια αυτής της δραματικής μείωσης δεν είναι απολύτως ξεκάθαρα, κύριοι παράγοντες θεωρούνται η έλλειψη τροφής εξαιτίας της απώλειας κατάλληλων ενδιαιτημάτων, η ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά και ορισμένες ασθένειες των πουλιών.

Από τα 378 είδη που έλαβε υπόψη της η έρευνα, 203 σημειώνουν αύξηση, με κυριότερα τον μαυροσκούφη, τον δεντροφυλλοσκόπο, τον κότσυφα, τον τρυποφράχτη, την καρδερίνα, τoν κοκκινολαίμη, τη φάσσα και τη γαλαζοπαπαδίτσα. Οι λόγοι που έχουν οδηγήσει σε αυτές τις αυξητικές τάσεις, δεν είναι εύκολο να ερμηνευθούν.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η βελτίωση ενδέχεται να σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή. Για παράδειγμα, είδη όπως ο Τρυποφράχτης, φαίνεται πως επωφελούνται από τους ηπιότερους χειμώνες που διανύουμε τα τελευταία χρόνια, ενώ άλλα είδη έχουν ενδεχομένως ανακάμψει λόγω της προσαρμοστικότητάς τους σε ανθρωπογενή περιβάλλοντα.

Στοχευμένες δράσεις

Εντός της ΕΕ, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν την τεράστια συμβολή που είχαν οι Ευρωπαϊκές Οδηγίες για τα Πουλιά και τους οικοτόπους στη νομική προστασία των ειδών και των βιοτόπων τους, καθώς και η διεύρυνση του πανευρωπαϊκού δικτύου Προστατευόμενων Περιοχών Natura 2000.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ανάκαμψη 7 ειδών αρπακτικών πουλιών, οι πληθυσμοί των οποίων έχουν ευνοηθεί στην Ευρώπη από την αυξημένη προστασία μέσω στοχευμένων δράσεων διατήρησης (π.χ. προγράμματα LIFE), τη μείωση χρήσης φυτοφαρμάκων και την ελάττωση της παράνομης καταδίωξης συγκριτικά με την προ Ευρωπαϊκών Οδηγιών εποχή.

Η συγκεκριμένη έρευνα δεν θα ήταν εφικτή χωρίς την εντυπωσιακή συμμετοχή χιλιάδων εθελοντών παρατηρητών πουλιών στη συλλογή δεδομένων σε πάνω από 30 ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, που αναδεικνύει τη αναντικατάστατη σημασία των μακροχρόνιων προγραμμάτων Επιστήμης των Πολιτών.

«Είναι φανερό πως η στόχευση στην προστασία των απειλούμενων ειδών δεν είναι πλέον αρκετή για να υποστηρίξει τους πληθυσμούς των κοινών ειδών, που χάνονται μπροστά στα μάτια μας. Η φύση σημαίνει συναγερμό. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την περιβαλλοντική και την κλιματική κρίση ενιαία, μέσω της υποστήριξης των αγρο-περιβαλλοντικών προγραμμάτων, της προστασίας των ειδών, της αειφορικής δασοπονίας και αλιείας και φυσικά της επέκτασης του δικτύου των προστατευόμενων περιοχών», επισημαίνει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.

πηγή: efsyn

Πάκο ο γάτος μου

I love Pets, Περιβάλλον

Τον Πάκο τον βρήκαμε στο δρόμο. Ή μπορεί και να μας βρήκε αυτός, δεν ξέρω ποια είναι η σωστή σειρά. Ήταν στο δρόμο, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Όπως είναι και τόσοι άλλοι γάτοι και γάτες. Είχε ένα απίθανο τρίχωμα σε αυτή τη μικρή ηλικία που βρίσκεται και έδειχνε ταλαιπωρημένος και αδύναμος. Εγώ με τις γάτες δεν είχα και την καλύτερη σχέση. Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα καμία σχέση. Όμως αυτός που έδειχνε να το ξέρει με πλησίασε με τον δικό του τρόπο. Δεν ήταν επιθετικός, ήρθε σιγά – σιγά, λες και είχε βάλει πείσμα του να με κερδίσει. Στην αρχή ήμουν σκεπτικός όταν στήνονταν απ ‘έξω από την μπαλκονόπορτα και νιαούριζε σιγανά. Έπειτα ξεκίνησε να γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας μου κι έπειτα, τώρα δηλαδή, όταν ανοίγω την πόρτα το πρωί θέλω πάντα να είναι απ’ έξω. Κοντεύει να γίνει θεαματικός στην εμφάνιση όμως δεν δείχνει να τον πολυνοιάζει. Άσε που όταν δεν τον βλέπουμε κουβαλάει και άλλους φίλους και φίλες του να μοιραστεί το φαγητό και το νερό του. Δεν διαμαρτύρεται καθόλου, του αρέσει να μοιράζεται. Ο Πάκο ήταν ο γάτος που πάντα ήθελα να έχω για φίλο, κι ας μην το ήξερα. Το ήξερε εκείνος και μάλλον αυτό στάθηκε αρκετό.

Δήμος Ξυλοκάστρου – Ευρωστίνης: Μαθαίνοντας τον τόπο μας, ήξερες ότι;

Θάλασσα/Βουνό, Περιβάλλον

Σαρανταπήχο

Ήξερες ότι το ορεινό Σαραντάπηχο αποτελεί τον ορεινότερο οικισμό της Πελοποννήσου & έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς της Ελλάδας.
Από το 1927 ως το 1940, η περιοχή υπήρξε διεθνές κέντρο ψυχαγωγίας και ανάπαυσης.

Το Ξενοδοχείο “Αναγέννησις” μαζί με το αεροδρόμιο είναι λέξεις στενά συνδεδεμένες με την ιστορία του Ορεινού Σαραντάπηχου της δεκαετίας του 30. το οποίο είχε χαρακτηριστεί σαν “Ελληνικό Σεν Μόριτζ”!

Το υπερπολυτελές κτίριο ήταν τριώροφο και διέθετε 70 δωμάτια με δικό του μπάνιο το καθένα, κάτι ιδιαίτερα πολυτελές για τη δεκαετία του 1930. Οι κοινόχρηστοι χώροι περιελάμβαναν εστιατόριο, αίθουσα εκδηλώσεων, γήπεδο τένις και κινηματογραφική λέσχη. Το ξενοδοχείο ήταν εξοπλισμένο με δικό του τηλεφωνικό κέντρο, όταν ακόμη και στην Αθήνα τα τηλέφωνα ήταν ελάχιστα. Διέθετε ακόμη παγοποιείο, αρδευτικό δίκτυο και ηλεκτρογεννήτριες.

Εκτός από τα απλά δωμάτια, το ξενοδοχειακό συγκρότημα «Αναγέννησις» είχε και τρία ανεξάρτητα κτίρια για τη φιλοξενία της ελληνικής και ευρωπαϊκής αριστοκρατίας. Σε ένα από αυτά έμεινε και ο βασιλεύς Φαρούκ της Αιγύπτου!

Για να εξυπηρετηθούν οι απαιτητικοί πελάτες δημιουργήθηκε ακόμα και αεροδρόμιο, σχεδόν δίπλα στο ξενοδοχείο, ώστε να μην ταλαιπωρούνται στις μετακινήσεις τους. Λειτούργησε για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του 1930 και στο διάδρομό μπορούσαν να προσγειωθούν αεροπλάνα 25 θέσεων. Κατ’ επανάληψη είχαν μεταφερθεί φοιτητές και γιατροί από την Αίγυπτο και παρακολουθούσαν σεμινάρια και συνέδρια που διοργάνωναν στις αίθουσες του Ξενοδοχείου.

Το αεροδρόμιο που ένωσε το μικρό χωριό της ορεινής Κορινθίας με Ευρώπη και Αίγυπτο, καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τους Ιταλούς.

Ζάχολη

Ήξερες ότι ο ναός του Αγίου Γεωργίου Ζαχόλης με τους 17 τρούλους χτίστηκε μέσα σε 39 μέρες; Ο Κιαμήλ Μπέης επέτρεψε στους Έλληνες να χτίσουν ναό, αρκεί αυτός να ολοκληρωνόταν μέσα σε 40 μέρες. Κι εγένετο το θαύμα…!

Δερβένι

Ήξερες ότι η περιοχή μας συνέβαλε στην Αργοναυτική εκστρατεία; Μάλιστα, τα πλοία ξεκίνησαν από το αρχαίο λιμάνι στην περιοχή «Αριστοναύται» (σημερινό Καμάρι) και από την περιοχή Μαύρα Λιθάρια (Δερβένι) όπου το λιμάνι της Αρχαία Αίγειρας.

Χελυδόρι 

Ήξερες ότι το ορεινό Χελυδόρι σχετίζεται με την Αρχαία Φελλόη  και ο ποταμός Ζαχολίτικος είναι ο αρχαιός Φελλοΐτιος

Ήξερες ότι οι εκκλησίες που διαθέτουν σκαλοπάτια στην είσοδό τους, τα οποία πρέπει να κατέβεις για να εισέλθεις στον ναό, δηλώνουν ότι η εκκλησία ανήκει στην περίοδο της Τουρκοκρατίας; Οι κατακτητές ανάγκαζαν τους χριστιανούς να χτίζουν έτσι τους ναούς, για να τους υπενθυμίζουν ότι είναι υπόδουλοι κι άρα, κατώτεροι. Παράδειγμα αποτελεί ο ναός αγίου Νικολάου στο Χελυδόρι.

Ηξερες ότι η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στον Κούτο ειναι η μοναδική στην Ελλάδα και ‘ισως στό κόσμο , με τη σπανιώτητα πρωτοτυπία της. Σέ όλους τους Ιερους Ναούς στις δύο  πόρτες αριστερά και δεξιάς  της Ωραίας Πύλης του ιερού υπάρχουν οι Εικόνες των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, εδώ στον  “Αη Νικόλα” , στις δύο πόρτες εικονίζονται οι  δύο Ιεράρχες ο Μέγας Βασίλειος και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Πύργος

Ήξερες ότι στον πύργο Μαμωνά – Κορδή στο χωριό «Πύργος» έχουν γίνει πολλές συναντήσεις, σημαντικές για την έκβαση της ελληνικής επανάστασης, με τον Κολοκοτρώνη να καταστρώνει τα στρατηγικά του σχέδια;

Ελληνικό

Ήξερες ότι ο ναός της Παναγίας στο Ελληνικό ήταν αρχικά χτισμένος στο βουνό, στα θεμέλια αρχαίου ελληνικού ναού; Μάλιστα, δίπλα από τη σημερινή εκκλησία, στο Ηρώον θα βρεις αρχαίους κίονες που σώζονται από τον ναό του δωδεκάθεου.

Καλλιθέα

Ήξερες ότι το δημοτικό τραγούδι «μπήκαν τα γίδια στο μαντρί» αναφέρεται σε πραγματικό γεγονός που διαδραματίστηκε στην Άνω Καλλιθέα; Πιο συγκεκριμένα, οι στίχοι μιλούν για τον φόνο της Χρυσούλας, η οποία δολοφονήθηκε από έναν τσοπάνη, προερχόμενο από το Άνω Πιτσά, επειδή οι δικοί της δεν του έδιναν το χέρι της. 

Ήξερες ότι στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας στην Άνω Καλλιθέα όλες οι πλάκες από τις οποίες έχει δημιουργηθεί ο φράκτης, φέρουν τα ονόματα των μαθητών του χωριού; 

Λυκοποριά  

Ήξερες ότι πολλοί θεωρούσαν το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου, το οποίο βρίσκεται μπαίνοντας στο χωριό Καλλιθέα (Σκουπαίικα), στοιχειωμένο; Τόσο οι Καλλιθιώτες, όσο και οι Λυκοποραίοι απέφευγαν να περάσουν από εκεί βράδυ, φοβούμενοι τα «φαντάσματα» του παλιού νεκροταφείου. 

Πιτσά

Ήξερες ότι οι πίνακες του Πιτσά θεωρούνται από τα πιο σπουδαία ιστορικά ευρήματα στον κόσμο, καθώς αποτελούν τους αρχαιότερους πίνακες ζωγραφικής σε ξύλο;

Λουτρό

Ήξερες ότι ο ναός του αγίου Παντελεήμονα στο Λουτρό οφείλεται στο… όνειρο μιας γιαγιάς; Η Σπηλιωτακάρα, όπως την έλεγαν, είδε στον ύπνο της ότι στο σημείο όπου σήμερα βρίσκουμε την προαναφερθείσα εκκλησία, υπήρχε χριστιανικός ναός. Πράγματι, στον τόπο βρέθηκαν τα θεμέλια του ναού της Αγίας Σοφίας.

Κορφιώτισσα

Ήξερες ότι στο χωριό «Κορφιώτισσα» υπάρχει, μεταξύ άλλων, μια σπηλιά που οι ντόπιοι την έλεγαν «Μουγκρισμένη»; Είναι τόσο βαθιά που αν ρίξεις πέτρα, την ακούς να κατρακυλά για ώρες, χωρίς να φθάνει πουθενά.

Θάλασσα

Ήξερες ότι οι θάλασσες της περιοχής μας τόσο καθαρές που σχεδόν κάθε χρόνο κερδίζουν τις «γαλάζιες σημαίες»; Πρόκειται για μια πιστοποίηση που επικυρώνει την καθαρότητα των νερών. 

Ξυλόκαστρο

Ήξερες ότι το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» της Φίνος Φιλμ έχει γυριστεί στο Ξυλόκαστρο;

Ήξερες ότι η εικόνα του αγίου Ελευθερίου στον Άγιο Βλάσιο Ξυλοκάστρου αποτελεί έργο του επιφανούς αγιογράφου Φωτίου Κόντογλου;

Πευκιάς

Ήξερες ότι στον Πευκιά Ξυλοκάστρου έχει καταγραφεί αρχαίος οικότυπος χαλεπίου πεύκης, ο οποίος διαφέρει γενετικά από τη χαλέπιο πεύκη που απαντάται σε πολλά άλλα δάση της Ελλάδας; 

Συκιά

Ήξερες ότι οι βασιλείς Αμαλία και Όθωνας αλλά και αργότερα, η Φρειδερίκη με τους Παύλο και Κωνσταντίνου παραθέριζαν πολύ συχνά σε φιλικό τους σπίτι, στη Συκιά;

Ζεμενό

Ήξερες ότι το χωριό Ζεμενό αποτελούσε επισκοπή της Μητρόπολης της Κορίνθου, καθώς υπήρξε σημαντική βυζαντινή πόλη στο παρελθόν;

Στύλια

Ήξερες ότι στην περιοχή μας υπήρχε «Λερναία Ύδρα» που έτρωγε τους ανθρώπους το βράδυ;  Αυτή ήταν, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, αυτή που ανάγκασε τους κατοίκους των Στυλίων να εγκαταλείψουν την παλιά τους κατοικία και να μετοικίσουν σε αυτήν που τους βρίσκουμε σήμερα.

Ήξερες ότι στο χωριό «Στύλια», όπου ασκήτευαν οι λεγόμενοι «στυλίτες», έχει ασκητέψει και ο Όσιος Λουκάς; 

Μάννα

Ήξερες ότι στο Μάννα λένε ότι η βρύση είναι στοιχειωμένη; Η φήμη επικράτησε επειδή το νερό κάνει πολλές παλίρροιες κι έτσι, οι άνθρωποι έλεγαν ότι η ροή του νερού κόβεται από το «στοιχειό».Ήξερες ότι το χωριό Μάννα είναι το μόνο που δεν έκαψαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της Κατοχής; Αν και οι αντάρτες σκότωσαν έναν Γερμανό, ο διοικητής διέταξε να αφήσουν τους κατοίκους ήσυχους, καθώς είδε 3 γιαγιάδες να μοιρολογούν τον νεκρό ναζί. Ήξερες ότι η κεντρική εκκλησία των αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης στο χωριό Μάννα οφείλει την μεγαλοπρέπειά της σε μεγάλο βαθμό στον πιο φτωχό του χωριού; Όταν ο οικονομικά ασθενέστερος έδωσε ένα καλό ποσό, οι υπόλοιποι σκέφτηκαν «ο Φίλιππας έδωσε 5 κ εγώ θα δώσω 2;». Έτσι, το ποσό μεμιάς πολλαπλασιάστηκε. 

Γελίνι

Ήξερες ότι στα «ζωνάρια» του Μαυριόρους, κοντά στο Γελίνι, όπου συναντάται μια καταπράσινη λωρίδα τόπου, λένε ότι βρίσκεται «ο νεραϊδόκηπος»; Τα δυνατά σφυρίγματα του αέρα που αντηχούσαν στο βουνό και το πράσινο κομμάτι γης που ξεχώριζε, έκαναν πάντοτε τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι εκεί κατοικούν οι νεράιδες.

Ήξερες ότι το μοναστήρι του Αγίου Κωνσταντίνου που χτίστηκε το 1011, είχε τόσο παλιό ευαγγέλιο, γραμμένο σε περγαμηνή; Λέγεται μάλιστα ότι το ιερό αυτό αντικείμενο ήρθε από την Κωνσταντινούπολη, λίγο μετά την άλωσή της.

Καρυά

Ήξερες ότι η συμβολή του χωριού Καρυά στην επανάσταση του 1821 υπήρξε εξαιρετικά σπουδαία; Με αρχηγό τον Οικονόμου, 122 παλικάρια από το χωριό πολέμησαν στα Μαύρα Λιθάρια προσπαθώντας να εμποδίσουν την προέλαση των Τούρκων στην Πάτρα. Ήξερες ότι το «εκκλησάκι του Χάρου» της Καρυάς είναι χτισμένο τον 13ο αιώνα και μάλιστα, έχει λειτουργήσει ως σχολείο θηλέων αλλά και ως χώρος βασανιστηρίων κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής; Ήξερες ότι η Καρυά αποτελεί το δεύτερο πιο ψηλό χωριό της Πελοποννήσου, με υψόμετρο περίπου 1.300 μέτρα; Απέχει 2 ώρες από την Αθήνα και 1,5 ώρα από την Πάτρα.

 Άνω Τρίκαλα

Ήξερες ότι, σύμφωνα με την παράδοση, μια θαυματουργή εικόνα του αγίου Βλασίου που βρέθηκε σε μια δυσπρόσιτη σπηλιά των Άνω Τρικάλων τον 13ο αιώνα, στάθηκε αφορμή για να χτιστεί το πανέμορφο μοναστήρι που ξέρουμε όλοι σήμερα;

Λίμνη Δασίου

Ήξερες ότι σε συγκεκριμένη περιοχή της λίμνης Δασίου υπάρχουν καλαμώνες με κύριο είδος το «βούτημα»; Το εν λόγω είδος εμφανίζεται χωρίς προσμίξεις άλλων φυτικών ειδών, αποτελώντας σπάνιο οικότοπο.

Όρος Κυλλήνης / Ζήρεια

Ήξερες ότι στην Κυλλήνη (Ζήρεια) φυτρώνει το μαγικό βότανο που έδωσε ο Ερμής στον Οδυσσέα; Το «μώλυ», όπως το αποκαλούν, γλίτωσε τον πολυμήχανο Οδυσσέα από τα μάγια της Κίρκης και δεν μεταμορφώθηκε σε χοίρο. 

Ήξερες ότι η περιοχή του Όρους Κυλλήνη είναι ενταγμένη στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο «Natura 2000», εξαιτίας του ιδιαίτερου οικολογικού της χαρακτήρα;