Έτος: 2017

Σκηνοθεσία: Bill Condon

Πρωταγωνιστούν: Emma Watson, Dan Stevens, Luke Evans

Διάρκεια: 2ω 9λ

Για να αποφύγω τυχόν παρεξηγήσεις και μπερδέματα με τους ορισμούς animation, theatrical film, live-action film, θα κάνω μια διευκρίνιση για τους παραπάνω ορισμούς, ώστε να γίνει κατανοητή η χρήση τους στην παρούσα κριτική. Το animation ανήκει στο πλαίσιο των ταινιών, αλλά δημιουργείται με διαφορετικό τρόπο. Χρησιμοποιούνται γραφικά υπολογιστή ή φωτογραφίες ζωγραφιστών εικόνων ή γίνονται επαναλαμβανόμενες αλλαγές σε ένα μοντέλο (stop animation π.χ. Fantastic Mr. Fox (2009)) και στη συνέχεια φωτογραφίζουν το αποτέλεσμα με μια ειδική animation camera. Οι εικόνες αναπαράγονται η μια μετά την άλλη, με ταχύτητα 16 ή και περισσότερες ανά δευτερόλεπτο, δημιουργώντας στην ουσία την ψευδαίσθηση μιας συνεχούς κίνησης.

Με την πρόοδο της τεχνολογίας, τα animation σχεδιάζονται πλέον με τη χρήση υπολογιστή, για εξοικονόμηση χρόνου αλλά και περισσότερη ευκολία. Το theatrical film ή live-action film είναι ένας ορισμός που χρησιμοποιείται για τις ταινίες με πραγματικούς ηθοποιούς. Όταν βέβαια μιλάμε για μεταφορά (remake) animation σε theatrical film, πιο σωστά πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τον όρο live-action remake. Επομένως, για το animation θα χρησιμοποιώ τη λέξη animation και για τις “κανονικές” ταινίες τον όρο live-action film. Το Beauty And The Beast είναι η μεταφορά του ομότιτλου animation της Disney σε live-action film. Για την ακρίβεια είναι πιστή αντιγραφή του animation, του πλέον κλασικού και άρρηκτα συνδεδεμένου, με την παιδική μας ηλικία, animation Beauty And The Beast. Αυτή λοιπόν η μεταφορά διέγειρε το ενδιαφέρον πολλών ηλικιών.

Η ιστορία είναι ίδια και γνωστή. Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένας πρίγκιπας, άκαρδος και σκληρός. Όταν μια μάγισσα, μεταμορφωμένη σε φτωχή γριά, του ζήτησε τη φιλοξενία του με αντάλλαγμα ένα τριαντάφυλλο και εκείνος αρνήθηκε, τον μεταμόρφωσε σε ένα φρικτό και αποκρουστικό τέρας και όλους τους υπηρέτες του παλατιού σε ζωντανά αντικείμενα και έπιπλα. Η κατάρα αυτή μπορούσε να λυθεί, αν βρισκόταν κάποια να αγαπήσει αληθινά το τέρας, πριν πέσει και το τελευταίο πέταλο από το τριαντάφυλλο που του είχε προσφέρει η μάγισσα. Αν έπεφταν όλα τα πέταλα, η κατάρα θα γινόταν μόνιμη και το τέρας θα παρέμενε έτσι για πάντα, ενώ οι υπηρέτες θα γίνονταν άψυχα αντικείμενα και έπιπλα. Όταν η Belle (Emma Watson) πάει στο κάστρο για να σώσει τον πατέρα της, που κρατείτε από το τέρας, επειδή πήγε να κόψει, ανυποψίαστος, ένα τριαντάφυλλο από τον κήπο του παλατιού, ζητάει να κρατήσει αυτήν αιχμάλωτη και να αφήσει τον πατέρα της ελεύθερο. Οι υπηρέτες προσπαθούν να φέρουν την Belle και το τέρας κοντά, μιας και είναι η τελευταία τους ελπίδα να λυθεί η κατάρα. Το σενάριο ας πούμε δεν παίρνει ανάλυση, καθώς πρόκειται για copy paste του animation. Γνωστό και χωρίς καμία έκπληξη ή ανατροπή.

Η σκηνοθεσία είναι αρκετά καλή, απεικονίζοντας άψογα τις χορογραφίες. Οι ερμηνείες είναι απλές και λίγο αδιάφορες, με εξαίρεση αυτή του Luke Evans (Gaston), η οποία είναι πολύ καλή. Η μουσική είναι καταπληκτική και οι χορογραφίες εξίσου καλές. Και ερχόμαστε στο artwork της ταινίας, αλλά και τα ειδικά εφέ. Το CGI (Computer-Generated Imagery) είναι αψεγάδιαστο. Σε συνδυασμό με το παραμυθένιο και καταπληκτικό artwork, η ταινία οπτικά είναι αριστούργημα, αν και το CGI των προσώπων των ζωντανών αντικειμένων-υπηρετών, θα μπορούσε να είναι πιο εκφραστικό.

Πέρυσι, η Disney έκανε την μεταφορά του Jungle Book από animation σε live-action film, με μεγάλη επιτυχία, αλλά μήπως αυτές οι μεταφορές (remakes) αποδεικνύουν ότι δεν μπορεί πλέον να πρωτοτυπήσει από μόνη της στον χώρο των live-action films; Στην Disney πλέον ανήκουν, μεταξύ πολλών άλλων, η Lucasfilm, η Pixar και τα Marvel Studios. Μήπως έχει επαναπαυθεί στις εμπορικές και ποιοτικές επιτυχίες των παραπάνω εταιριών της και έχει βρει την εύκολη και εμπορική λύση στη μεταφορά των κλασικών της animation σε live-action films; Είναι το Beauty And the Beast μια ταινία που έχει λόγο ύπαρξης ή μήπως είναι το αποτέλεσμα μιας Disney που βρίσκεται σε δημιουργικό αδιέξοδο; Το μόνο σίγουρο είναι πως το Beauty And The Beast δεν είναι χάσιμο χρόνου, καθώς προσφέρει ένα οπτικά καταπληκτικό θέαμα, μεταφέροντας τους χαρακτήρες και την ιστορία με πιστότητα στην μεγάλη οθόνη.

Κριτική: 6,5/10

 

Γράφει ο Δημήτρης Αδαλάκης