Οι «Μέρες Επιταφίου» ήταν μια παραγγελία του Μάνου Χατζιδάκι για να έγραφε εκείνος μουσική πάνω στους στίχους του Νίκου Γκάτσου και να παρουσίαζε, με την Ορχήστρα των Χρωμάτων, ένα έργο κατάλληλο για τη Μεγάλη Εβδομάδα (1990). Κάτι που, τελικά, δεν πραγματοποιήθηκε. — Μεγάλη Δευτέρα Περίμενέ με μάνα μου περίμενέ με ακόμα ώσπου να φτάσει η Read more
Η στωική αντίληψη της αρετής έχει αφήσει ανεξίτηλο, αν και υποτιμημένο, το αποτύπωμα της στον πολιτισμό μας. Ο Καρτέσιος, ο Σπινόζα, ο Ρούσσο, ο Νίτσε, ο Μαρξ και οι «ιδρυτές-πατέρες» των ΗΠΑ έχουν επηρεαστεί από αυτό το ηθικό σύστημα. Η αρετή, μέχρι την πρόσφατη αναβίωσή της μέσα από την επαναφορά της φιλοσοφίας στην καθημερινή μας Read more
Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος για τα ωραία και μεγάλα έργα η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται· να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες, και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες. Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις, (η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις), και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα, και πηαίνεις στον Read more
Τον τελευταίο καιρό ένιωθα μέσα μου ανυπέρβλητη επιθυμία να διαβάσω κάτι από Μπουκόφσκι. Χρειαζόμουν ένα ισχυρό σοκ. Παλιότερα είχα διαβάσει ένα βιβλίο με ημερολογιακά κείμενα «Ο καπετάνιος έχει κόψει αλυσίδα. Το πλοίο είναι στα χέρια των ναυτών». Έψαχνα το «Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την κόλαση». Το καλοκαίρι ένας φίλος μας είχε απαγγείλει στιχάκια Read more
“Άραγε η βλακεία οδηγεί στην κακία ή η κακία οδηγεί στην βλακεία; -Ούτε το ένα ούτε το άλλο .. Και τα δυο δεν είναι παρά συμπτώματα. Η βαθύτερη αιτία είναι η δυσανεξία απέναντι σε ένα Απύθμενο εσωτερικό κενό… Ο Βλάξ το Υποψιάζεται , αλλά καθώς αδυνατεί να το παραδεχτεί, το Απωθεί. Το παραγεμίζει είτε σωματικά Read more
Γρήγορα κι αργά σίγουρα, ο κλοιός στενεύει πετάω φωτοβολίδες καμιά ανταπόκριση. δεν μου προξενεί έκπληξη μόνο το ότι συνεχίζω ειδικά ενώ ξέρω ότι το τέλος είναι εκεί κι εδώ Χένρι Τσαρλς Μπουκόβσκι 16 Αυγούστου 1920 – 9 Μαρτίου 1994 Read more
Φοβάμαι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου– βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας «Δώστε τη χούντα στο λαό». Φοβάμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου. Φοβάμαι τους ανθρώπους που σου ‘κλειναν την πόρτα μην Read more
Χρίστος Λάσκαρης, «Διαβάζοντας ένα ποίημα» Διάβαζα ένα ποίημα για την άνοιξη όταν την είδα να έρχεται από μακριά: μισή γυναίκα, μισή όνειρο. Κατέβαινε το μονοπάτι κάτω στεφανωμένη με άνθη κερασιάς. Τότε κατάλαβα τι δύναμη έχουν τα ποιήματα. (Από τη συλλογή «Τέλος του προγράμματος», 1997 –συγκεντρωτική έκδοση «Χρίστος Λάσκαρης – Ποιήματα», εκδ. Γαβριηλίδης, 2004) Read more
Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ Κι ο άντρας είπε: πεινώ. Κι η γυναίκα του έβαλε ψωμί στο τραπέζι. Κι ο άντρας απόφαγε. Κι η γυναίκα τον κοίταζε πάντα. Κι η γυναίκα είπε: είσαι δυνατός, μα δεν σε τρομάζω. Κι ο άντρας είπε: είσαι όμορφη και όμως φοβάμαι. Κι ο άντρας έδειξε το κρεβάτι τους. Κι η Read more
Αναρωτιέμαι μερικές φορές: είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά πως η ζωή μου είναι μία; Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν; Μούτρα. Νʼ αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Τη μέρα, την κάθε σου μέρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει Read more