Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές ― την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει. Προπάντων να μη γελασθείς, μην Read more
Οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Υπάρχει τόση πανουργία, μίσος, βία και παραλογισμός στον μέσο άνθρωπο που είναι αρκετή για να προμηθεύσει έναν ολόκληρο στρατό για μια ολόκληρη μέρα. Και οι καλύτεροι στον φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του, και οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη, και οι Read more
«ο δρόμος από κάπου αρχινά, κάπου τελειώνει. Όσοι τον διανύουν πάνε κάπου, ο ίδιος δεν πάει… Λες να φοβόμαστε στο βάθος ότι δεν υπάρχει δρόμος, ότι δεν υπάρχουν παρά σπίτια ή χωράφια ή δάση δεξιά κι αριστερά από μιαν έμμονη ιδέα που τη λέμε δρόμο;» Read more
Θα ‘ρθουν καιροί Που ακόμη και τα βαλσαμωμένα πουλιά Θα ανοίξουν Τις φτερούγες τους Και θα αποχωρήσουν περήφανα από τις βιτρίνες μας. Και εμείς Οι δήθεν ζωντανοί και παντοδύναμοι Πιο ηττημένοι από ποτέ Θα τα κυνηγάμε ασθμαίνοντας Και θα ανεμίζουν στον αέρα Ανήμπορες Οι μπαλωμένες μας απόχες Read more
Τι είναι το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός; Για τους πολλούς είναι μια διαδικασία τυπική. Μια ιστορία νίκης. Μια ιστορία ήττας. Μια υπόθεση εξωαγωνιστική, μια υπόθεση επιχειρηματική, λόγια, λόγια κι άλλα λόγια.. Υπάρχουν όμως και κάποιοι ελάχιστοι, που για εκείνους το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός είναι κάτι άλλο. Είναι μια ανάμνηση της παιδικότητας, είναι ρομαντισμός, είναι Read more
«Μην Προσπαθείς» Απ’ την ταφόπλακα του Μπουκόφσκι ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Παίρνω ως αφορμή τα γενέθλια του, αλλά δεν πρόκειται να γράψω τη βιογραφία του Τσαρλς Μπουκόφσκι. Μόνο στιγμιότυπα. Θυμάμαι ότι ήμουν έφηβος όταν πρωτοδιάβασα κάποια συλλογή διηγημάτων. Δυο φίλες μου είχαν πει ότι ο Μπουκόφσκι δεν είναι παρά ένας μεθύστακας που γράφει. Τότε είχα διαφωνήσει, αλλά τώρα Read more
Τσάρλς Μπουκόφσκι καθώς πλησίαζε το θάνατο «To προφανές θα μας σκοτώσει» Απολογισμός Κι άλλες χαμένες μέρες, Ξεκοιλιασμένες μέρες Εξατμισμένες μέρες. Κι άλλες χαραμισμένες μέρες, σπαταλημένες μέρες, δαρμένες μέρες, ακρωτηριασμένες. το πρόβλημα είναι ότι το άθροισμά των ημερών μας κάνει μια ζωή, τη ζωή μου. Κάθομαι εδώ Εβδομήντα τριών χρονών Ξέροντας ότι ξεγελάστηκα Τα ΄κανα Read more
Κατάθλιψη και οικονομική κρίση Το θολωμένο μου μυαλό/μ’ έχει προδώσει προ πολλού, /του λέω αλλού και τρέχει αλλού, /με κάνει και παραμιλώ. Με κάνει και παραμιλώ, /το θολωμένο μου μυαλό. Του θολωμένου μου μυαλού/ τους εφιάλτες τραγουδώ, /κι αν σας επίκρανα ως εδώ, φταίει το πάθος του τρελού. Φταίει το πάθος του τρελού, /του θολωμένου Read more
Το κράτος σε καμιά περίπτωση δεν είναι συνώνυμο του έθνους… ΟΛΕΣ οι συγχύσεις στην Ελλάδα ξεκινούν από την αδυναμία μας να ξεχωρίσουμε τις έννοιες «έθνος» και «κράτος», που σε καμία περίπτωση δεν είναι συνώνυμα. Η λέξη έθνος είναι σανσκριτικής καταγωγής και, στην κυριολεξία, σημαίνει «ομαιμοσύνη», δηλαδή ομοιότητα του αίματος των ανθρώπων που ανήκουν στην ίδια Read more
Αργούσε λίγο αλλά πάντα μου το έκανε το χατήρι ο χρυσός μου ο μπαμπάς. Λοιπόν, ήμουν στην Πέμπτη του Δημοτικού όταν επεθύμησα εκείνην την τσάντα φάκελο με φερμουάρ και τα δυο φτενά χεράκια που μπαίνανε στη σχισμή, σκεφτόμουνα ότι θα έκανα τράκες γιατί κανένα άλλο παιδί δεν είχε αυτό το είδος. Άρχισα τα γκρ…γκρ…ότι η Read more