“Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμα! Τελικά δε βγαίνουν Read more
Ἡ τριβή Ἡ τριβή τοῦ βότσαλουστήν ὄχθη Ἡ τριβή τοῦ ἥλιουστήν κόψη τοῦ βουνοῦ Ἡ τριβή τῆς καρδιᾶςστήν ἄγρια ἐπιφάνεια τοῦ καιροῦ Ἡ τριβή τῆς στιγμῆςπάνω στήν αἰωνιότητα Ἡ τριβή τοῦ ἔρωταπάνω σέ νοικοκυρεμένα κρεβάτια Ἡ τριβή τῆς συνύπαρξης Ἡ συντριβή Ἀργύρης Χιόνης, «Η Φωνή της Σιωπής». Ποιήματα 1966-2000 Ἐκδόσεις Νεφέλη Read more
Για πρώτη φορά δόθηκαν στη δημοσιότητα επιστολές προς τον εαυτό του για την αυθεντικότητα, την προσωπική ανάπτυξη, αλλά και το μέτρο της επιτυχίας. Παρότι ο Μπρους Λι (27 Νοεμβρίου 1940 – 20 Ιουλίου 1973) είναι ευρύτερα γνωστός για τη θρυλική κληρονομιά του στις πολεμικές τέχνες και στον κινηματογράφο, ήταν επίσης και ένας από τους πλέον υποεκτιμημένους φιλόσοφους του Read more
Καρράσκο: “Αν εσύ είσαι τρελλός, εγώ δε θα σ΄αφήσω να τρελάνεις κι εμάς. Τη ζωή πρέπει να τη βλέπουμε όπως είναι πραγματικά.” Θερβάντες: “Όπως πραγματικά είναι… Ξέρεις πόσα χρόνια περιπλανιέμαι στην πραγματικότητά σας; Ξέρεις πόσες φορές έχω δει τη ζωή όπως είναι πραγματικά; Τόσες όσες δεν μπορείς να φανταστείς. Πόνος, εξαθλίωση, πείνα και απίστευτη σκληρότητα. Είδα ανθρώπους Read more
«Είμαστε απλοί και καθαροί – όπως απλός είναι κι ο κόσμος. Τι ζητάμε; Μια γυναίκα τώρα -μεγαλώσαμε πια- απλή σαν κι εμάς, ένα σπιτάκι για μην κρυώνουμε το χειμώνα, σαν τα πουλιά στο δρυμό, μια ταπεινή εργασία, για να ταΐζουμε ψωμάκι και Θασίτικη ελιά τα παιδάκια που αύριο θα μας δώσει η θεία χάρη της Read more
Ξαναδιαβάζω, σε μια από αυτές τις υπνηλίες δίχως ύπνο, όπου διασκεδάζουμε έξυπνα μα χωρίς εξυπνάδα, μερικές από τις σελίδες που θα φτιάξουν, όταν συγκεντρωθούν, το βιβλίο των ασυνάρτητων εντυπώσεων μου. Και μου έρχεται απ’ τα γραπτά μου, σαν τη μυρωδιά ενός πράγματος οικείου, μια εντύπωση ερημικής μονοτονίας. Νιώθω πως ακόμη κι όταν λέω πως είμαι πάντα Read more
Η ιστορία που σπαταλήθηκε όπως ο χρόνος κάποιων ανδρών που έπαιζαν ζάρια στις βρώμικες τουαλέτες ενός μπαρ, είναι μια έκφραση λογοτεχνική που είχε χρησιμοποιήσει ο Τσαρλς Μπουκόβσκι σε κάποιο βιβλίο του, δεν θυμάμαι τώρα ποιο μπορεί να ήταν αυτό. Παραμένει ωστόσο διαχρονικά κολλημένη στο μυαλό μου από εκείνη την πρώτη στιγμή που τη διάβασα. Είναι Read more
Είπα στη μάνα μου αν ήθελε να μου φτιάξει μια ομελέτα και κάθισα εκεί δίπλα από το γκάζι να ακούω τους ήχους. Ο μικρός έπαιζε με τη ζιζελ τη σκυλίτσα και όλο γελούσε μόνος του. Το φθινόπωρο, έστω και στην εποχή της “κλιματικής αλλαγής”, φαίνεται τώρα τα βράδια πως έχει αρχίσει να κάνει τη δουλειά Read more
Η αγάπη σου είναι νύχτα χωρίς αστέρια Η αγάπη σου είναι ένας πολύχρωμος παπαγάλος μακριά απ’ το μεγάλο κλουβί του Η αγάπη σου είναι ένα τρακάρισμα με ιλιγγιώδη ταχύτητα πάνω σε μια σαπουνόφουσκα Η αγάπη σου είναι κεφτέδες ζυμωμένοι χωρίς κιμά και μυρωδικά Η αγάπη σου είναι μπύρα χωρίς αλκοολ είναι ένα ξύπνημα το χάραμα Read more
Αυτά που υποστηρίζουμε με τόσο πάθος δεν έχουν σχέση με εμάς, Κι εμείς δεν έχουμε καμία σχέση μ’ αυτά- πέρα από πλήξη, φόβο χρήμα και ξεφτισμένη ευφυϊα. Ο κύκλος μας, το φως των κεριών μας μικραίνει. Εμείς βγήκαμε έξω κυνηγώντας την ιδέα και χάσαμε το κέντρο: όλοι κεριά δίχως φιτίλι, βλέπουμε ονόματα που κάποτε σήμαιναν Read more