Καλοκαίρι 1999.

Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Βόλεϊ στο Ξυλόκαστρο. Ρεκόρ θεατών 7.000. απευθείας μετάδοση από την ΕΡΤ1 (Πρωταθλήτριες Σφυρή- Καραντάσιου

Καλοκαίρι 2000

Τουρνουά παγκοσμίου Πρωταθλήματος στο Ξυλόκαστρο

Καλοκαίρι 2001

Τουρνουά Παγκοσμίου πρωταθλήματος στο Ξυλόκαστρο.

Καλοκαίρι 2002

Παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων στο Ξυλόκαστρο

Πολύ μεγάλες διοργανώσεις που στρέφουν τα βλέμματα της υφηλίου στη πόλη μας. Τα οφέλη για το Ξυλόκαστρο από άποψης τουρισμού , προβολής και διαφήμισης τεράστια. Πρόκειται για πολύ μεγάλες επιτυχίες της τότε δημοτικής αρχής του κ. Δ. Σκούρα. Αν ψάξουμε τα βαθύτερα αίτια αυτών των επιτυχιών θα πρέπει να πάμε αρκετά χρόνια πίσω. Συγκεκριμένα το 1978. Καλοκαίρι στον ίδιο ακριβώς χώρο που πήραν μέρος οι μεγάλες αυτές διοργανώσεις.

Η παραλία στις «Λεύκες» γίνεται σημείο αναφοράς για όλη τη νεολαία. ‘έχει στηθεί ένα πρόχειρο φιλέ στη σκιά των δένδρων και μέσα στη χαλαρότητα και την ανεμελιά του καλοκαιριού διεξάγονται ¨ομηρικές μάχες στην άμμο από άτομα κάθε ηλικίας . Από το πρωί έως αργά που έπεφτε το σκοτάδι , οι φωνές το πάθος και η ένταση γέμιζαν τη περιοχή δίνοντας ένα έντονο χρώμα. Δίνεται λοιπόν η ιδέα, η δραστηριότητα αυτή να συνεχισθεί και τη χειμερινή περίοδο σε αγωνιστικούς πλέον ρυθμούς. Κομιστές της ιδέας αυτής ο γυμναστής Βλάσσης Παπαγγελόπουλος και ο Δημήτριος Σκούρας, ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει στην Ελλάδα με όραμα να προσφέρει στον τόπο του. Κοντά τους οι αείμνηστοι Κώστας Νικολάου , Γιάννης Ζάρρος και ο Σπύρος Βασιλειάδης , των οποίων η βοήθεια στη συνέχεια ήταν κάτι παραπάνω από πολύτιμη.

Έτσι λοιπόν δημιουργείται τμήμα Βόλεϊ ανδρών και γυναικών στο σύλλογο του ΠΑΟ ΗΡΑΚΛΗ Ξυλοκάστρου το φθινόπωρο του 1978.

Τα πρώτα δελτία του τμήματος είναι του Αντώνη Λουβράνου πασσαδόρος του Ιωνικού ΝΦ και Εθνικής Ελλάδος (υπόδειγμα ήθους, πολύ μεγάλος αθλητής), του Βλ Παπαγγελόπουλου παικτών από το Μελίσσι Βασίλη και Χρήστο Νικολάου , Κώστα Παπαμικρού, Ηλία Χίνου, Γιώργου Κλεώπα, Βασίλη Παύλου και άλλων καθώς και οι 15χρονοι μαθητές δίπλα τους ανερχόμενα ταλέντα Γιάννης Δορμπαράκης και Γιώργος Τζίμας.

Ως γήπεδο χρησιμοποιείται ένα χωμάτινο τερέν στη νότια πλευρά του Γυμνασίου και το οποίο στη συνέχεια ασφαλτοστρώνεται.

Εκεί το 1981 έρχεται η πρώτη μεγάλη επιτυχία όπου σe ένα συγκλονιστικό τελικό κυπέλλου που παρακολούθησαν 2.000 Ξυλοκαστρίτες. Η ομάδα των ανδρών επικρατεί με 3-2 σετ του ιστορικού Παλαίμωνα Κορίνθου που είχε στις τάξεις του το ανερχόμενο αστέρι του ελληνικού Βόλεϊ Δημήτρη Ανδρεόπουλο επί σειρά ετών μετέπειτα πασσαδόρο της εθνικής και νυν προπονητής της.

Ήδη έχει χαραχθεί μια εντυπωσιακή πορεία. Το δημοτικό σχολείο με τον αείμνηστο δάσκαλο Τάσο Κωνσταντίνου και το Γυμνάσιο με τον Βλ. Παπαγγελόπουλο, μετατρέπονται σε μια «κλωσσομηχανή¨ομάδα νεαρών αθλητών στίβου βόλεϊ και μπάσκετ.

Ξεπήδουν μεγάλα ταλέντα! Νίκος και Σπύρος Αποστολόπουλος, Στάθης Κορωνιώτης, Βασίλης Πουλακίδας, Στάθης Γκουρβέλος, Τάσος Μισύρης , Σωτήρης Σαλλής , Γιάννης Σκουβαράς Βλάσης Γρουμπός, Μανώλης Τσάπαλος, Βλάσης Μεντζέλος, Δημήτρης Γεωργίου Τάσσος Μάρας, Χρύσανθος Σαμοίλης , Βλ Κωνσταντίνου, Βλ Τσιώτος (νυν δήμαρχος), Ανδρέας Ντερντινής, Άρης Κατσερέλης, Νίκος Τσαγρής , Κώστας και Παναγιώτης Αυγερινός και πολλοί άλλοι.

Η ίδρυση νέου συλλόγου γίνεται πλέον επιτακτική ανάγκη έτσι το 1982 ιδρύεται ο Α.Ο. Ξυλοκάστρου με πρόεδρο τον Δ. Σκούρα αντιπρόεδρο το Γιάννη Ζάρρο, αρχηγό τμημάτων τον Κώστα Νικολάου και γραμματέα το Σπύρο Βασιλειάδη. Προπονητής σε όλα τα τμήματα ήταν ο Βλ Παπαγγελόπουλος.

Το 1983 η ομάδα των ανδρών στο βόλλει ηττάται στον τελικό του πανεπαρχιακού πρωταθλήματος από την Ε.Α.Π. Πατρών με 3-1 σετ και δεν ανεβαίνει στη Β εθνική ( σημερινή pre league), εδώ μια υπενθύμιση.Η διαιτησία για την ομάδα μας, ήταν «σφαγιαστική» και αν κάτι λέει αυτό , ακριβώς το βράδυ της προηγούμενης του αγώνα ο Γ.Α.Π. έγινε επίτιμο μέλος της Ε.Α.Π. Πατρών.

Την επόμενη όμως χρονιά, η ομάδα κερδίζει στον τελικό του πανεπαρχιακού πρωταθλήματος την Ολυμπιάδα Πατρών με 3-0 χωρίς να χάσει κανένα σετ, τόσο στο τοπικό. Αργολιδοκορινθίας όσο και στο πανεπαρχιακό πρωτάθλημα. Ήδη στον Ηρακλή έχουν προστεθεί δύο από τα μεγαλύτερα ονόματα του Ελληνικού και του Βαλκανικού βόλεϊ. Ο Γιώργος Δερμάτης και Δημήτρης Χωριανός ΄ήταν βασικοί παίκτες του Ολυμπιακού , Ιωνικού Ν.Φ. και της Εθνικής Ελλάδος. Η Αξία τους , το ήθος τους. και η προσφορά τους εκτόξευσαν το άθλημα στο Ξυλόκαστρο. Η ιδέα λοιπόν για την ίδρυση του Α.Ο.Ξ. ήταν διπλής σημασίας. Αφενός μεν να αθλούνται τα τόσα πολλά νέα παιδιά και αφετέρου οι καλύτεροι από αυτούς να προωθούνται και να ενισχύουν τη μεγάλη ομάδα του «Ηρακλή». Το πείραμα στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία , αφού τα απόμενα χρόνια οι ομάδες του Α.Ο.Ξ. ήταν ασυναγώνιστες στα πρωταθλήματα και κύπελλα Αργολιδοκορινθίας τόσο στους άνδρες και τις γυναίκες όσο και στους εφήβους.

Με την Άνοδο όμως στη Β εθνική, αρχίζει ένας Γολγοθάς για την ομάδα 4 χρόνων. Αναγκαστικά δηλώνει σαν έδρα το κλειστό γυμναστήριο της Κορίνθου και το χρησιμοποιεί πλέον για προπονήσεις και αγώνες.

Η ομάδα αντέχει χάρη στην αγάπη και την στήριξη των Ξυλοκαστρινών που σε κάθε αγώνα κατακλύζουν το γήπεδο της Κορίνθου. Μετά από πολλές και ανυπέρβλητες δυσκολίες, ο πρόεδρος κατορθώνει να κάνει το όνειρο πραγματικότητά.

Τέλος του 1988, κατασκευάζεται το υπάρχον κλειστό γυμναστήριο. Έξυπνη και στρατηγική κίνηση ως προς την τοποθεσία και την άθληση της νεολαίας. Τραγική ειρωνεία όμως η ομάδα χάνει κατηγορία. Στο παιχνίδι με τον Α.Ο. Σπορτινκ αν και νίκησε με 3-0, μηδενίζεται επειδή από αμέλεια υπαλλήλου της νομαρχίας δεν υπήρχε σφραγίδα στην άδεια αγώνα, μολονότι υπήρχε πρωτόκολλο και υπογραφή. Το τμήμα ως «ΗΡΑΚΛΗΣ» σταματά να λειτουργεί και όλα τα δελτία περνούν στον Α.Ο.Ξ.

Τότε δημιουργείται και η Γ εθνική κατηγορία. Νέα προσπάθεια λοιπόν με τα παιδιά του Ξυλοκάστρου να πλαισιώνονται από εξαίρετους και θαυμάσιους αθλητές όπως οι Γιάννης Σαλωνίτης, Γιώργος Γκιώνης, Τάκης Θώδης, Γιώργος Δρίτσας, Λευτέρης Κουτσουμάδης.

Η επιτυχημένη συνταγή παραμένει. Ίδια διοίκηση, ίδιος προπονητής.

Ιανουάριος του 1990.

Ενώ η ομάδα ετοιμάζεται να ανέβει κατηγορία ολη η πόλη του Ξυλοκάστρου και ιδιαίτερα η οικογένεια του Α.Ο.Ξ. , θρηνεί την απώλεια ενός υπέροχου συμπολίτη της και πολύ μεγάλου αθλητή του πασσαδόρου και αρχηγού της ομάδας Στάθη Κορωνιώτη σε τροχαίο δυστύχημα.

Φίλοι και συμμαθητές δίνουν όρκο και του αφιερώνουν την άνοδο στην Γ εθνική 3 μήνες αργότερα.

Η ομάδα αντέχει στη κατηγορία 3 χρόνια.

Στο τελευταίο παιχνίδι στα Χανιά ήθελε 1 σετ για να παραμείνει στη κατηγορία αλλά ηττάται με 3-0 (15-13, 16-14, 16-14) με εσκεμμένη κλοπή πόντων από τη γραμματεία των κριτών με 2 δηλητηριάσεις δικών μας παικτών και το ηλεκτρονικό ταμπλό να έχει χαλάσει…

Τα χρόνια όμως περνούν. Αλλάζουν οι διοικήσεις και ο προπονητής και το τμήμα του Βόλλευ γνωρίζει τη φθορά και την απαξίωση. Ουσιαστικά υπολειτουργεί καθώς δεν υπάρχει υποδομή.

Το 2010, με πρωτοβουλία του Τάσσου Μισύρη ως προπονητή και χρηματοδότη, το Μάκη Σπαθη ( επί σειρά ετών παίτκη του Α.Ο.Ξ. και λάτρη του βόλλευ) και με τη προσθήκη αξιόλογων παικτών από τη Κόρινθο και το Κιάτο , μίας και οι υπάρχοντες παίκτες από το Ξυλόκαστρο είναι λίγοι στον αριθμό και η ομάδα επανακάμπτει δυναμικά και την επόμενη χρονιά με προπονητή τον Γιάννη Σαλωνίτη κατορθώνει να ανέβει στη Γ εθνική κατηγορία.

Αν και έγιναν φιλότιμες προσπάθειες άπο τον Βλ Τσιώτο και τον Τάσσο Λόντο να αντισταθούν στη κρίση, η ομάδα τελικά δε μπόρεσε να συνεχίσει.

Αξίζει να αναγνωρίσουμε την αγάπη που έδωσαν για την ομάδα οι τελευταίοι που έπαιξαν σε αυτή: Βλ Χαλκιάς, Αλ Κορωνιώτης, Ν Χαβέλης, Ν Λογοθέτης, Δ. Ανδρεόπουλος, Δ. Παπαμικρός, Αποστόλης και Νίκος Ντερντινής Α. Γιαβάσης καθώς και τα αδέλφια Τάσος και Βαγγέλης Φρατζής.

Το γυναικείο τμήμα του βόλλευ δραστηριοποιήθηκε το 1981 ως «ΗΡΑΚΛΗΣ», πήρε μέρος στο πρωτάθλημα και την επόμενη χρονιά ,ε την ίδρυση του ΑΟΞ τα δελτία πέρασαν εκεί. Αρχικός πυρήνας μαθήτριες από το Δερβένι όπως η Σπυριδούλα Σκούρα, Σάσα Καζατζή, βασιλική Νιάσκου, Γεωργία Καπόρη, Χαρά Μεντζέλου, Σπυριδούλα Δημητριάδου, Έλενα Σαλλή, Ντίνα Ματσούνη, Γλάστρα Τατιάνα, Πέννυ Γιαλκέτση Πέννυ Μαρκέλου Βαρβάρα Δημοπούλου., Μίνα Σκουβαρά, Αλέκα Μιλιώτη. Πολλές διακρίσεις και πρωταθλήματα στο παλμάρε του τμήματος.

Το 1985 έφθασε μία ανάσα από τη Α εθνική κατηγορία όταν το τελικό για άνοδο έχασε με 3-1 σετ από τη πανίσχυρη ομάδα της Καλαμάτας.

Τη θέση αυτή της ομάδας έχει τώρα πάρει το αδελφό σωματείο του ΑΠΟΛΛΩΝΑ με πληθώρα κοριτσιών όπου στο αγωνιστικό επίπεδο οι μεγάλες επιτυχίες φέρουν τη σφραγίδα της σπουδαίας δουλειάς της Γεωργίας Καπόρης.

Αθλητές που διακρίθηκαν παίζοντας στην Α κατηγορία ήταν ο Γιάννης Δορμπαράκης και Χρύσανθος Σαμοιλης στον Ιωνικό Νίκαιας , ο πρώτος μάλιστα υπήρξε και αρχηγός επι σειρά ετών. Από τις αθλήτριες η Γεωργία Καπόρη με τη Χαρά Μεντζέλου στο πρωταθλητή Παναθηναικό και η Πέννυ Γιαλκέση στο πανελλήνιο.

Σύγχρονος, αθλητής γέννημα θρέμμα του Α.Ο.Ξ. είναι ο Νικόλας Παπαγγελόπουλος, βασικό στέλεχος των εθνικών ομάδων παίδων- εφήβων ανδρών ο οποίος σε ηλικία 17 ετών αγωνίστηκε σε παιχνίδι του Champions league. Ομάδες που έχει αγωνιστεί είναι ο Α.Ο.Ξ. Ε.Α. Πατρών, Μακεδονικό, Ηρακλή, Παναθηναϊκό, Παγκράτι, Α.Ο. Κηφισιάς ( 7 χρόνια), Φοίνικας Σύρου, ΠΑΟΚ καθώς και στο Ελβετικό πρωτάθλημα με την ομάδα Νaffels.

Το τμήμα του στίβου και τώρα είναι μια ιδιαίτερο και η ηρωική περίπτωση. Ενεργοποιήθηκε με την ίδρυση του συλλόγου το 1982 και για 18 ολόκληρα χρόνια πρωταγωνιστούσε ανάμεσα στα 14 σωματεία της Αργολιδο- Κορινθίας.

Πάνω από 500 αθλητές και αθλήτριες αγωνίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια με τρομερά αντίξοες συνθήκες .Όλα τα σωματεία να βρίσκονται σε κάποιο στάδιο κοντά και το Ξυλόκαστρο στο απολύτως τίποτα. Μόνο με ένα χωμάτινο σκάμμα για μήκος και μια ακατάλληλη βαλβίδα σφαιροβολίας στο χώρο του σχολείου.

Ταχύτητες και δρόμοι αντοχής στο Πευκιά.!

Χαρακτηρισκό στη προπόνηση της δισκοβολίας σε χωράφι δίπλα στα σχολεία με χορτάρι σε ύψος ενός μέτρου περίπου όπου ένας αθλητής ενώ έκανε τη προσπάθεια του οι υπόλοιποι ακροβολιζόταν σε απόσταση ασφαλείας για να βλέπουν το δίσκο και να τρέχουν για να μη χαθεί στα χορτάρια και να μη μείνει σε κάποιο κυπαρίσσι πάνω .!

Υπήρξαν πολλά ταλέντα όπως οι Δ. Γαλάνης, Βλ Μεντζέλος, Τ. Μισύρης, Γ. Ευσταθόπουλος Σ. Σκούρα , Κ Μυλωνοπούλου, Π. Γιαννούλη, Π Γιαλκέτση, Π. Μαρκέλλου, Ν. Μακάριος, Γ Γλάστρας, Κ. Αυγερινός, Γ Μπουλντάς, Α. Κατσερέλης, Γ Θεοδωροπουλος, Ε. Δημοπούλου.

Το ότι κρατήθηκε το τμήμα αυτό όλα αυτά τα χρόνια το οφείλει στους γυμναστές Βλάσση Παπαγγελόπουλο και Παναγιώτη Κορδαλή, που είχαν λατρεία στον κλασσικό αθλητισμό μιας και ήσαν παλαιότεροι και οι ίδιοι αθλητές στίβου ο μεν πρώτος στον Πανελλήνιο και ο δεύτερος στο Γ Σ Εθνικό και μάλιστα πανελληνιονίκης στα 1500 μέτρα.

Χαρακτηριστικό ότι στο στίβο πέρασαν σχεδόν όλοι οι αθλητές του βόλλευ και του μπάσκετ δίνοντας σπουδαία βαθμολογία για την αξιολόγηση του σωματείου.

Μορφές υπήρξαν η Σοφία Κυριάκου στη σφαιροβολία με πάρα πολλές διακρίσεις διασυλλογικές και πανελλήνιες επι σειρά ετών ο Γιάννης Ευσταθόπουλος, δισκοβολία ο Γιάννης Δέδες με τον γιό του Νίκο, που έγραψαν τη δική τους ηρωική αλλά και συγκινητική ιστορία στη σφυροβολία.

Η προπόνηση τους καθημερινή στην Αγία Βαρβάρα με μια πρόχειρη βαλβίδα που είχαν φτιάξει οι ίδιοι παράνομα αναγκαζόταν πολλές φορές να σκαρφαλώνουν στα πεύκα για να κατεβάσουν τη σφαίρα και άλλες φορές να τη «ψαρέψουν» από τη θάλασσα.

Ηρωικές, ανθρώπινες συγκινητικές αλλά και νοσταλγικές στιγμές.

Το τμήμα του μπάσκετ μπήκε σε αγωνιστικούς ρυθμούς το 1983 με προπονητή το καθηγητή Δημήτρη Κακίτση και με πρώτα δελτία το Χρήστο Κλαδούχο Π. Κωνσταντίνου, Στ Γκουρβέλο, Γ. Δέμμη, Π. Μητσούλα, Σ. Σαλλή, Τ. Μισύρη, Α. Χατζηγεωργίου, Ν. Πανταζή, Βλ Γιαννόπουλο, Τ. Μαυραγάννη, Γ. Δορμπαράκη Η. Ζούμα, Γ. Αδρακτά να κάνει τα δειλά του πρώτα βήματα. Στη συνέχεια αναλαμβάνει προπονητής ο Τάσος Παπάζογλου, παλιά δόξα της εθνικής και του Ιωνικού.

Έρχονται συνεχώς νέα παιδιά και το 2001 με διοίκηση το Σούλη Φωτόπουλο και Νίκο Τυρλή και προπονητή το Σωτήρη Σαλλή κάνει την υπέρβαση και ανεβαίνει στη Γ εθνική κατηγορία.Το 2002, η ομάδα πέφτει κατηγορία και την επόμενη χρονιά με πρόεδρο τον Στέλιο Παπαπετρόπουλο επανακάμπτει δυναμικά αφού ενισχύεται με πρωτοκλασάτους παίκτες. Προπονητές ο Μάρκοβιτς και ακολούθως ο κ. Βέργος.

Η ομάδα παραμένεις τη κατηγορία αυτή για 3 ολόκληρα χρόνια με χαρακτηριστικό στη κερκίδα των εντός έδρας παιχνιδιών να γίνεται το αδιαχώρητο. Η προεδρία του Βαγγέλη Πετούση δραστηριοποιεί τα τμήματα υποδομής με αποτέλεσμα να γεμίσει ο σύλλογος από νέα παιδιά που κορυφώθηκε από τη προεδρία του Στάθη Γκουρβέλου.

Εμβληματικές μορφές του τμήματος:

Σ. Σαλλής ( επι σειρά ετών παίκτης και προπονητής), Κ. Μαρκέλλος Α. Μάρας, Γιώργος και Παναγιώτης Γκόλιας, Σ. Βαρβιτσιώτης, Βλ Χαλκιάς, Α. Φατούρος, Βλ. Κακριδής, Δ. Ανδρικόπουλος, Χ. Αδρακτάς, Κ. Ρήγας, Γ. Σαρρής, Δ. Σκούρας, Α, Πάγκαλος, Β. Γιουρούκος, Χ. Γιασεράνης, Κ. Καραμπούλας, Φ. Παπαδημητρίου, Σ. Κατούφας.

Θα ήθελα να ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη εάν μου διαφεύγουν κάποια ονόματα από τα εκατοντάδες που διέγραψαν τη δική τους ιστορία και άφησαν το δικό τους στίγμα στο σύλλογο. Η μνήμη όμως των Γιάννη Ζάρρου, Τάσου Κωνσταντίνου, Κώστα Νικολάου, Γιάννη Δέδε, Νίκου Τυρλή, Γιάννη Ευσταθόπουλου, Στάθη Κορωνιωτη και Σταυρούλας Δημητριαάδου θα είναι πάντα κοντά μας. Επίσης θα παρακαλέσω, όσους διαθέτουν κάποιο αρχείο ή φωτογραφικό υλικό και έχνουν προσωπικές και ανέκδοτες ιστορίες να τις εκθέσουν προκειμένου η ιστορία του ΑΟΞ να γίνει πιο εμπεριστατωμένη.

*Κείμενο του δάσκαλου Βλάσση Παπαγγελόπουλου, όπως το δημοσίευσε στην προσωπική του σελίδα στο facebook.