Ο μήνας Νοέμβριος για το revista κι ένα τραγουδάκι bonus @ Του Στάθη Ντάγκα

Ξημερώνει 1η Δεκεμβρίου του 2016. Δεν ξέρω αν πρόκειται για σωτήριον έτος ή απλά για μια ακόμη παύλα στην μηχανή του χρόνου που σβήνει στιγμές. Το μόνο που με σιγουριά γνωρίζω είναι πως έξω “ψοφάει το φίδι στην τρύπα του”, από το κρύο, και την επέλαση του χιονιά, και των θυελλωδών ανέμων, που λένε στην ΕΜΥ.

Έχω παράλληλα ανοιχτό εκτός από την επιφάνεια που πληκτρολογώ όσα βλέπετε τώρα και το youtube. Παίζουν radiohead απ’τα παλιά, καιρό είχα να ακούσω μουσική. Τελευταία και με το τρέξιμο που κάνω για τα ποδόσφαιρα όλα έχουν έρθει σε 2η μοίρα. Δεν παραπονιέμαι όμως, γουστάρω οπότε χαλάλι. Είναι μεγάλη υπόθεση σε αυτή την εποχή οι άνθρωποι να καταπιάνονται με πράγματα που τους αρέσουν, που τα αγαπούν. Όλα πάνε τόσο κατά διαόλου και οι διάφορες σοφίες μου για τη ζωή λένε: “Ρε δεν πάει να … κάνε κάτι να γελάς και να σου αρέσει και ξέχνα τη φτώχεια και τις παπαριές”.

Το revista.gr λοιπόν, όπως έχω πει τόσες φορές μέχρι σε σημείο να γίνω κουραστικός, είναι μια τέτοια ακριβώς φάση. Ένα πνευματικό παιδί, ένα γέννημα ενάντια στην μιζέρια της κρίσης. Μια προσωπική, για αρχή, αχτίδα φωτός απέναντι στο σκοτεινό και ηλίθιο τούνελ του καθημερινού τίποτα.

Τρίτος μήνας από την ημέρα που ξαναδώσαμε σήμα στα ιντερνετικά κύματα. Με το κλείσιμο και αυτού του μήνα το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι γουστάρετε όσο γουστάρουμε. Μπορεί να μην έχουμε γράψει ακόμη πολλά πράγματα, μπορεί εγώ να σας τα έχω κάνει τσουρέκια με τα αθλητικά, μπορεί να μην θυμίζουμε το παλιό revista ακόμη στη θεματολογία μας, αλλά αλληλογουσταριζόμαστε. Ε και αυτό μας γεμίζει χαρά πως να το κάνουμε. Πως να μην είμαστε χαρούμενοι όταν ένα περιοδικό έχει 40.200 μοναδικές επισκέψεις αναγνωστών μέσα σε ένα μόνο μήνα; Ένα περιοδικό, που σημαίνει λίγα άρθρα, όχι κάθε ημέρα, σποραδικά μέσα στην εβδομάδα.

Ευχαριστούμε γιατί μας δίνετε δύναμη για τη συνέχεια. Αυτό μόνο.