Ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώ
Γιατί όποτε ερωτεύομαι με πνίγει ο μαύρος πόνος
Ξεχύνεται η μουσική κι εσύ μπροστά στα μάτια μου
Γυμνώνεις την καρδιά σου
Τελείωσα την μπύρα μου κι ακούω
να φωνάζεις τ’ όνομά μου
Κι ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώ.

Κόσμος παντού, το μαγαζί γεμάτο
Να σου προσφέρω άραγε τη διπλανή μου θέση;
Μα αν κάτσεις με τούτο τον γέρο παλιάτσο
σβησ’ του απ’ το πρόσωπο τη μάσκα αυτή της θλίψης,
Πριν φύγει η νύχτα και περάσει
νομίζω οι δυο μας θα τα έχουμε ταιριάξει
Κι ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώ.

Η νύχτα παίζει τα παιχνίδια της μες στο μυαλό ενός άντρα
Κείνα τα δονζουανικά αισθήματα που δεν καταλαβαίνεις
Γυρίζω πάλι να σε δω
που ανάβεις το τσιγάρο σου,
Να ‘χα το θάρρος να σου έκανα τράκα ένα για μένα,
μα δεν σε έχω ξαναδεί
Κι ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώ.

Είσαι μόνη σου όπως είμαι κι εγώ
κι η ώρα είναι περασμένη, θα ‘θελες κι εσύ λίγη παρέα,
Γυρίζω πάλι να σε δω
και συναντώ το βλέμμα σου που με κοιτάζει,
Ο τύπος που ήταν δίπλα σου σηκώθηκε και έφυγε,
η θέση του είναι κενή
Κι ελπίζω μόνο να μη μ’ ερωτευτείς.

Είν’ ώρα πια το μπαρ να κλείσει, η μουσική χαμήλωσε,
Τα τελευταία ποτά σερβίρονται, θα πιω μια μπύρα ακόμα.
Γυρίζω πάλι να σε δω,
μα δεν σε βλέπω πουθενά,
Και ψάχνω γύρω μου για τη χαμένη σου μορφή,
θα πιω λιγάκι ακόμα απ’ ό,τι φαίνεται
Και νομίζω πως μόλις σ’ ερωτεύτηκα.

| Ελπίζω Μόνο Να Μη Σ’ Ερωτευτώ | μτφρ.: Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος |
post#μικρόκαραβι