Κόψε τη ζάχαρη, σου κάνει κακό.

Κόψε το πολύ ίντερνετ, χαλάει το μυαλό.

Κόψε λίγο το εγώ σου, σε κάνει να είσαι μακριά από τους άλλους.

Κόψε τον φόβο απέναντι στους ανθρώπους.

Κόψε την ισχυρή σου γνώμη.

Κόψε την έλλειψη ευθύνης, ευθύνεται για πολλά απ’τα δεινά σου.

Κόψε την εικόνα, βάλε της ψαλίδι, δώσε βάθος στο είναι.

Κόψε την συνάφεια, αναζήτησε την ουσία στους ανθρώπους που αξίζουν για εσένα.

Κόψε τα πολλά λόγια, δώσε χώρο στις πράξεις.

Κόψε την άγνοιά σου, διάβασε, ύστερα ξαναδιάβασε, για πάντα.

Κόψε την κριτική με κακή διάθεση και δέξου την καλή κριτική των άλλων.

Κόψε την ένταση και το άγχος, μαχαίρι.

Κόψε τον στ’αρχιδισμό σου και δείξε ενδιαφέρον αληθινό για το σύμπαν.

Κόψε όσα νομίζεις ότι δεν κόβονται και σε κρατούν πίσω.

Κόψε την συνήθεια να αφήνεις όμορφες προσπάθειες στη μέση.

Κόψε να φοβάσαι τον έρωτα επειδή δεν τα κατάφερες 5-10 φορές.

Κόψε να κατεβάζεις το κεφάλι σε κάθε “στραβή”.

Κόψε να υπολογίζεις τη ζωή με χρήματα.

Αλήθεια, αν καταφέρουμε να κόψουμε μερικά από τα παραπάνω, πόσο καλό θα έχουμε κάνει στη ζωή μας;;

_______________

©revista.gr – Μάης 2018

Μερικές φορές ο κόσμος σου φαίνεται μικρός. Έχεις μια αίσθηση υπεροχής, ότι κάτι είσαι, κάτι ανώτερο και πως δεν μοιάζεις με τους άλλους. Μερικές φορές ο κόσμος σου φαίνεται τεράστιος. Ότι δεν είσαι τίποτα, ότι δεν έχεις θέση ανάμεσα σε όλους αυτούς, πως είσαι κάτι λιγότερο.

Ο κόσμος στην πραγματικότητα είναι δυσθεώρητος, είναι άπειρος. Ο κόσμος δεν είναι μόνο οι άνθρωποι αλλά και ότι μπορείς να αντιληφθείς. Η καλύτερη οπτική πάνω σε αυτό το θέμα ίσως είναι μια παραδοχή των παραπάνω. Χρειάζεται το “εγώ” να είναι κάπως μετριασμένο μέσα μας για να καταφέρουμε να αντέξουμε. Αλλιώς το σύμπαν βρίσκεται σε θέση να μας καταπιεί πριν καν έρθει η ώρα για να γίνει κάτι τέτοιο.

Είσαι μόνος σου συμφωνώ απέναντι σε όσα αντικρίζεις καθημερινά. Η σκέψη είναι δώρο που δίνεται με την γέννηση στον καθένα. Και πλάθεται με τον καιρό. Είσαι μόνος και με παρέα μαζί. Βλέπεις σε ετούτο εδώ το σημείο την σύνθεση της πραγματικότητας; Περίπλοκη δεν είναι; Μόνος και με παρέα..

Η ψυχολογία και η μελέτη αυτής είναι η κορυφαία επιστήμη που δημιούργησε η ανθρώπινη κοινότητα. Καθετί ξεκινά από τον νου και καταλήγει πάλι εκεί. Είναι στο χέρι μας έπειτα και εξαρτάται σίγουρα από τα εφόδια που κατέχουμε η συνέχεια και η πορεία μας μέσα στη ζωή. Επιλέγουμε ή είμαστε σε θέση να επιλέξουμε. Αυτή η μοναδικότητα είναι στα σίγουρα ότι απέμεινε στους ανθρώπους. Ότι τους κάνει να μοιάζουν ακόμη μαγικοί. Να ξεχωρίζουν. Μόνοι ή με παρέα.

Καλημέρα.

_________________

©revista.gr – Μάης 2018

Το ποδόσφαιρο που αγαπάω εγώ και μάλιστα ολοκληρωτικά, βρίσκεται στο παρακάτω μικρό κειμενάκι. Δημοσιεύθηκε πριν μια μέρα νομίζω από τη σελίδα του Τενεάτη Αθικίων και των φίλων του στο facebook. Επειδή πολύ με συγκίνησε το μοιράζομαι μαζί με τη μοναδική σημείωση, πως η μπάλα και ιδιαίτερα το τοπικό ποδόσφαιρο, αν το κατέχεις, αν μπορείς να νιώσεις τη μαγεία του, είσαι στα σίγουρα ένας δικός μου ρομαντικός άνθρωπος..

“Σε ένα αφιέρωμα για τον κόσμο της ομάδος , σε θέση περίοπτη , δεσπόζει μια μορφή που ομόρφυνε τον σύλλογο ως την στιγμή που οι φυσικές δυνάμεις της, την εγκατέλειψαν. Ο μπαρμπα Γιώργος, ο “Κάπελας”. Συνεπής , ΠΙΣΤΟΣ , με μια στάση από αυτές που έχουν όχι οι….μορφωμένοι αλλά αυτοί που έχουν πολιτισμό μέσα τους. Αγάπησε την ομάδα και γιαυτό δεν την “λέρωσε” ποτέ με την συμπεριφορά του. Δεν έβρισε ποτέ παίκτη δικό μας ή αντίπαλο. Ήταν εκεί , στις χαρές και στις λύπες. Τιμήθηκε τόσο από το ΔΣ όσο και από την ΕΠΣΚ. Με δυο λέξεις Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΑΘΛΟΥ στην πιο αυθεντική εκδοχή του. Ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχη….
ΥΓ Όταν βρούμε το θάρρος να κάνουμε μια ανοιχτή κουβέντα για να δώσουμε ένα όνομα στο γήπεδο αλλά και στους χώρους του, το όνομα του θα ήταν πρέπον να κοσμεί τα αποδυτήρια των φιλοξενουμένων , μαζί με την φωτογραφία του , για να μαθαίνουν όσοι έρχονται να αγωνιστούν εδώ , πως στο γήπεδο αυτό για δεκαετίες πολλές υπήρχε κάποιος που μόνο χειροκροτούσε και στήριζε γιατί ήταν Τενεάτης…..
Τιμή μας…”

ΑΠΣ ο Τενεάτης Αθικίων

Η ντροπή και η αμηχανία προκαλούν σε κάποιους ανθρώπους κοκκίνισμα στο πρόσωπο. Αυτό συμβαίνει γιατί ο εγκέφαλος του οργανισμού παράγει μία συντονισμένη χημική «απάντηση» σε εξωγενείς παράγοντες που τον έχουν στρεσάρει.

Οι βασικές αντιδράσεις του σώματος, καθορίζονται από την αδρεναλίνη, τη νορεπινεφρίνη και την κορτιζόλη. Όταν ντρεπόμαστε το σώμα μας εκκρίνει αδρεναλίνη που λειτουργεί ως φυσικό διεγερτικό. Η αδρεναλίνη είναι μια ορμόνη, που εκκρίνεται από το μυελό των επινεφριδίων και προκαλεί αντιδράσεις στο καρδιαγγειακό και στο μυικό σύστημα.

Ερεθίσματα για την έκκριση της αδρεναλίνης αποτελούν ο φόβος, οι συγκινήσεις, οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, το ψύχος, η πτώση της πίεσης και η υπογλυκαιμία.

Η αδρεναλίνη επιταχύνει την αναπνοή και τον καρδιακό παλμό, ώστε να μας προετοιμάσει να αντιδράσουμε σε κατάσταση με έντονα συναισθήματα. Η ντροπή θεωρείται ένα από αυτά και φέρνει τον οργανισμό σε δύσκολη θέση, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Με την έκρηξη της ορμόνης ο οργανισμός προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει άμεσα τον παράγοντα που  του  έχει προκαλέσει στρες, αντίδραση «μάχης», ή για να τον αποφύγει γρήγορα αντίδραση «φυγής».

Η αδρεναλίνη προκαλεί επίσης διόγκωση των αιμοφόρων αγγείων, κάτι που βελτιώνει τη ροή του αίματος και την παροχή οξυγόνου. Εξαιτίας αυτής της διόγκωσης, ρέει περισσότερο αίμα στα αιμοφόρα αγγεία του προσώπου. Επειδή το δέρμα του προσώπου είναι πιο λεπτό και έχει πολλά επιφανειακά αιμοφόρα αγγεία, η αγγειοδιαστολή είναι εκεί περισσότερο εμφανής. Γι αυτό ρέει περισσότερο αίμα στα μάγουλα και το πρόσωπο κοκκινίζει.

Παράλληλα οι κόρες των ματιών μας διαστέλλονται ώστε να έχουμε μεγαλύτερο οπτικό πεδίο, επιβραδύνεται η διαδικασία της πέψης και έτσι συγκεντρώνεται περισσότερη ενέργεια στους μύες και υπάρχει έντονη εφίδρωση στο σώμα.

Οι ψυχολόγοι εκτιμούν ότι η ερυθρίαση του προσώπου χρησιμεύει ως κοινωνικό μήνυμα: Βλέποντας κάποιον να κοκκινίζει ξαφνικά, καταλαβαίνουμε ότι πιθανότατα έχει διαπράξει ένα κοινωνικό ατόπημα για το οποίο ντρέπεται.

Πηγή: valueforlife.gr

Ο μεγάλος Ουρουγουανός δημοσιογράφος και συγγραφέας έφυγε στις 13 Απριλίου του 2015.

Κυνηγημένος από τις περισσότερες δικτατορίες της Λατινικής Αμερικής υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα αλλά και σύμβουλος, μαζί με τον Ταρίκ Αλί, στο δίκτυο Telesur.

Αντί επικήδειου παραθέτουμε δυο σύντομες συνεντεύξεις του που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά.