Ο Σ.Ν. "Chinaski" επιθυμεί να διατηρήσει το τετράδιο του γεμάτο με διάφορες ιστορίες. Λογοτεχνία, προσπάθεια έκφρασης, φωτογραφίες, μουσική και διάφορα άλλα που κάνουν τη ζωή να κυλάει πιο ανάλαφρα. Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιδέες, με χαρά του να τις φιλοξενήσει.
«Ήμουν αυτό που λένε αισθηματίας. Συγκινιόμουν με ένα σωρό χαζά πράγματα: γυναικεία παπούτσια κάτω από ένα κρεβάτι, μια ξεχασμένη φουρκέτα στο νεροχύτη, από τον τρόπο που έλεγαν «πάω να κατουρήσω», από τις κορδέλες τους, όταν τις έβλεπα να διασχίζουν το δρόμο 1.30 το απομεσήμερο, από τα ατέλειωτα βράδια του συντροφικού πιοτού, από τους καβγάδες, τις ψιλοκουβέντες, τότε που σκέφτεται κανείς την αυτοκτονία.
Και ακόμα έλιωνα όταν ένιωθα να συντελείται το θαύμα, όταν καθόμουν μαζί τους στο αμάξι μου, όταν αναθυμιόμουν τους έρωτές μου στις 3 τα ξημερώματα, όταν μου έλεγαν ότι ροχαλίζω, όταν άκουγα τα ροχαλητά τους, όταν μόνος μου σε ένα εστιατόριο διάβαζα την εφημερίδα μου και ήθελα να ξεράσω γιατί σκεφτόμουν πως τώρα είναι παντρεμένη με έναν διανοητικά ανάπηρο οδοντίατρο. Όταν έπινα, όταν χόρευα. Όταν φλέρταρα, όταν φλέρταραν. Όταν κοιμόμουν μαζί τους…» «Και η αγάπη;» Ρώτησε η Βάλερι.
«Η αγάπη δεν παρουσιάζει προβλήματα σε εκείνους που ξέρουν να αντέξουν την ψυχική φόρτιση. Είναι σαν να προσπαθείς να κουβαλήσεις έναν σκουπιδοτενεκέ στην πλάτη σου πάνω από ένα ποτάμι αφρισμένα κάτουρα.» «Οι ερωτευμένοι συχνά είναι νευρωτικοί, επικίνδυνοι. Χάνουν κάθε αίσθηση προοπτικής και χιούμορ. Γίνονται υστερικοί, ψυχωτικοί, ανιαροί. Καμιά φορά γίνονται και δολοφόνοι.»
«Έτσι και αλλιώς οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αδιέξοδες. Μόνο οι δυο πρώτες βδομάδες έχουν ενδιαφέρον, μετά τα πράγματα γίνονται επίπεδα, πλαδαρά. Οι μάσκες πέφτουν και εμφανίζονται τα αληθινά πρόσωπα: τρελοί, ηλίθιοι, παρανοϊκοί, εκδικητικοί, σαδιστές, δολοφόνοι. Η σύγχρονη κοινωνία έχει δημιουργήσει ανθρώπους που κατασπαράσσουν ο ένας τον άλλον. Κανίβαλοι. Τα πάντα μοιάζουν με μονομαχία μέχρι θανάτου που διαδραματίζεται πάνω σε ένα τραπέζι μπιλιάρδου… Η μεγαλύτερη διάρκεια που μπορούμε να ελπίζουμε για μια σχέση μας είναι δυόμισι χρόνια.»
Απόσπασμα από το βιβλίο του Τσαρλς Μπουκόφσκι “Γυναίκες” (1973)
<< Το χειρότερο απ’ όλα ότανες γερνάς πολύ είναι ότι χάνεις όλους όσους ξέρεις, είναι σαν να στέκεσαι σ’ ένα νησί που κάθε φορά κοβόνται κομμάτια του που βουλιάζουνε στη θάλασσα, στο τέλος βρίσκεσαι μόνος σου όρθιος σ’ ένα μικρό τόπο στη μέση της θάλασσας να στέκεσαι στο ένα πόδι>>.
Ο κόσμος που εμείς οι άνθρωποι έχουμε δημιουργήσει και ζούμε πια είναι απίστευτα πολύπλοκος και αυτό αντανακλάται στον τρόπο που ζούμε. Αναλογιστείτε πώς ζουν οι περισσότεροι: κάθε μέρα που περνά μάχονται ο ένας εναντίον του άλλου, είναι συνεχώς απασχολημένοι με πράγματα που τελικά μισούν να κάνουν, η προσοχή τους αποσπάται συνεχώς από επιφανειακά ζητήματα και ο νους τους είναι γεμάτος από μια ατελείωτη ροή αντικρουόμενων μεταξύ τους σκέψεων -με λίγα λόγια, η καρδιά και η ψυχή τους παρασύρονται στη δίνη αυτού που αποκαλούμε «σύγχρονος τρόπος ζωής».
Εμείς κατοικώντας στον ίδιο περίπλοκο κόσμο, είναι αδύνατο να μην επηρεαστούμε από αυτόν. Όμως, μέσα από τις σκέψεις, τις πράξεις και τις στάσεις μας, μπορούμε να επιλέξουμε να απλοποιούμε τη ζωή μας και να αποδεσμευτούμε από τους χαοτικούς τρόπους του, όπως επίσης μπορούμε να εμπνεύσουμε τους γύρω μας να κάνουν το ίδιο. Αν θα θέλατε να μάθετε να ζείτε απλούστερα, ώστε να καταφέρετε να βελτιώσετε την ποιότητα ζωής σας, αλλά δεν γνωρίζετε το πώς, οι ακόλουθες συμβουλές μπορεί να σας φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες.
Τακτοποιήστε τον εργασιακό και προσωπικό σας χώρο
Μειώστε την ποσότητα των ασήμαντων πραγμάτων, που έχετε συλλέξει όλα αυτά τα χρόνια, και θα δείτε ότι αυτό θα μειώσει τα επίπεδα του στρες σας και θα διατηρήσει τη ζωή σας σε απλά επίπεδα. Ζώντας μέσα σε ένα μινιμαλιστικό περιβάλλον, θα έχετε τη δυνατότητα να συγκεντρωθείτε σε αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς και δεν θα παρασύρεστε εύκολα από συνεχείς περισπασμούς. Επιπλέον, δεν θα χρειάζεται να ανησυχείτε για όλα εκείνα τα πράγματα, τα οποία ουσιαστικά δεν χρειάζεστε και έτσι τίποτα δεν θα εμποδίζει το δρόμο σας προς την ευτυχία.
Περιορίστε τη χρήση των μέσων επικοινωνίας και ενημέρωσης
Οι περισσότεροι ξοδεύουμε ένα μεγάλο μέρος της μέρας μας χαζεύοντας στο ίντερνετ ή στην τηλεόραση. Ύστερα, παραπονιόμαστε για το ότι η μέρα είναι μικρή, η ζωή σύντομη και αναρωτιόμαστε γιατί δεν μπορούμε να βρούμε σε τίποτα χαρά. Αν και τα μέσα δικτύωσης και ενημέρωσης αποδεικνύονται χρήσιμα αν χρησιμοποιηθούν με μέτρο, μπορεί επίσης να μετατραπούν σε σκληρούς τυράννους, αν εθιστούμε σε αυτά και απομακρυνθούμε από τον πραγματικό κόσμο και τις δυνατότητες που αυτός μας δίνει.
Ξεφορτωθείτε τα περιττά έξοδα
Παγιδευμένοι στα δίχτυα του καταναλωτισμού, επιλέγουμε συχνά να ξοδέψουμε το μισθό μας, αγοράζοντας πράγματα που δεν χρειαζόμαστε και τα οποία μπορούν μόνο να περιπλέξουν κι άλλο τη ζωή μας. Από σήμερα, αποφασίστε να απλοποιήσετε τη ζωή σας, σταματώντας να ξοδεύετε τα χρήματα σας σε πράγματα που τελικά δεν αξίζουν. Χρήσιμη συμβουλή: αποφύγετε όσο μπορείτε οποιαδήποτε μορφή δανείου, που μπορεί να σας δημιουργήσει χρέη.
Εστιάστε σε ό,τι αγαπάτε
Όταν απολαμβάνετε αυτό που κάνετε, η ζωή γίνεται απλή. Ενώ αντίθετα, όταν αντιπαθείτε ή απεχθάνεστε αυτό με το οποίο ασχολείστε, η ζωή γίνεται αγγαρεία. Δυστυχώς, έχουμε μάθει από μικρή ηλικία να εστιάζουμε την προσοχή μας σε πράγματα που απεχθανόμαστε και έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι υποφέρουμε από αυτό και το αναπαράγουμε. Από σήμερα όμως, κάντε μια συνειδητή επιλογή και διοχετεύστε την ενέργειά σας σε κάτι που αγαπάτε και η ζωή σας θα αλλάξει ολοκληρωτικά.
Φροντίστε σωστά το σώμα σας
Η ζωή γίνεται επίσης περίπλοκη, όταν δεν αγαπάμε και δεν φροντίζουμε τον οργανισμό μας. Η ταλαιπωρία και η δυσφορία που αντιμετωπίζουμε όταν εμφανιστεί μια ασθένεια θα πρέπει να μας υπενθυμίζουν ότι χρειάζεται πάντα να διατηρούμε το σώμα μας υγιές. Και να πώς μπορείτε να το καταφέρετε αυτό: καταναλώστε μια ποικιλία φρέσκων, οργανικών λαχανικών και φρούτων, μείνετε δραστήριοι όλη τη μέρα και ξεκουραστείτε αρκετά, όταν νιώθετε κόπωση.
Επανασυνδεθείτε με τη φύση
Όποτε μπορείτε, κάντε μια βόλτα στη φύση, μακριά από τη βαβούρα της τσιμεντένιας ζούγκλας, στην οποία μάλλον θα μένετε. Ξεκουράστε το πνεύμα σας, ακούγοντας τους ήχους των πουλιών, εξερευνήστε την ομορφιά των δέντρων, των ζώων και της θάλασσας, εισπνεύστε καθαρό αέρα και βρείτε εσωτερική γαλήνη, βυθιζόμενοι στην αρμονία του φυσικού κόσμου.
Αναπτύξτε μια μη-κριτική στάση
Χρησιμοποιούμε πολύ χρόνο και ενέργεια, κρίνοντας τους άλλους και η επικριτική μας αυτή στάση περιπλέκει φοβερά τη ζωή μας: μας απομακρύνει από τους γύρω μας, κάτι που με τη σειρά του δημιουργεί διαπροσωπικές συγκρούσεις και συναισθηματικό πόνο. Μαθαίνοντας να μπαίνουμε στη θέση του άλλου και συμπονώντας τους, μπορούμε να διαμορφώσουμε ποιοτικότερες σχέσεις που θα μας προσφέρουν ηρεμία.
Προσφέρετε τη βοήθειά σας στους άλλους
Το επίπεδο ευεξίας μας εξαρτάται κατά πολύ από την ευεξία των άλλων. Γι’ αυτό, βοηθώντας εκείνους να είναι υγιείς και ευτυχισμένοι, βοηθάμε έμμεσα και τον εαυτό μας, όπως και τον υπόλοιπο κόσμο. Όποτε μπορείτε, δώστε ένα χέρι βοηθείας, για να ανακουφίσετε τον πόνο και τη δυσφορία τους. Φυσικά, προσπαθήστε αυτό να μην γίνεται εις βάρος σας (εκτός, ίσως, από κάποιες σπάνιες περιπτώσεις). Άλλο η βοήθεια και άλλο η θυσία.
Δείξτε καλοσύνη
Ένας σχεδόν αυτονόητος, αλλά αρκετά παραμελημένος τρόπος απλοποίησης της ζωής μας είναι το να είμαστε ευγενικότεροι με τον συνάνθρωπό μας. Έχοντας μεγαλώσει σε μια άκρως ανταγωνιστική κοινωνία, οι περισσότεροι συνεχώς συγκρουόμαστε και ανταγωνιζόμαστε τους άλλους, κάτι που προφανώς και περιπλέκει την καθημερινότητά μας, αποξενώνοντάς μας από τον κόσμο. Αν συμπεριφέρεστε όμως με ευγένεια, μοιράζετε σπόρους καλοσύνης και σύντομα θα δείτε ότι οι γύρω σας θα ανταποδώσουν τον τρόπο συμπεριφοράς σας.
Γκρινιάξτε λιγότερο
Η ζωή είναι γεμάτη εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε. Εντούτοις, το να γκρινιάζουμε για την ύπαρξη τους στο δρόμο μας δεν βοηθά σίγουρα την κατάσταση. Αντιθέτως, μας αποσπά από το να μηχανευτούμε τρόπους να τα προσπεράσουμε και έτσι σχεδόν ποτέ δεν καταφέρνουμε να δράσουμε πραγματικά. Αντί να σπαταλάτε το χρόνο και την ενέργειά σας γκρινιάζοντας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε, επιχειρήστε να ανακαλύψετε τη ρίζα τους και ύστερα βάλτε τα δυνατά σας για να τα ξεπεράσετε.
Εξασκήστε την ενσυνειδητότητα
Ο νους είναι καλός ως υπηρέτης, αλλά κακός ως αφέντης. Όταν είναι γεμάτος από μυριάδες σκέψεις, η ζωή γίνεται αυτόματα πιο πολύπλοκη, προκαλώντας στρες και δυσφορία. Ένας σπουδαίος τρόπος αντιμετώπισης αυτού του χάους είναι η εξάσκηση της ενσυνείδητης επίγνωσης. Ξεκινώντας από σήμερα, ξοδέψτε τουλάχιστον τριάντα λεπτά την ημέρα, εξασκώντας μια τεχνική ενσυνειδητότητας. Θα δείτε πόσο θα αρχίζετε να ανακουφίζεστε από τις αμέτρητες, χαώδεις σκέψεις που σας αποσυντονίζουν.
Καλλιεργείστε την ευγνωμοσύνη
Αν δεν εκτιμήσουμε το δώρο της ζωής που κρατάμε στα χέρια μας, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να βρούμε την ευτυχία και την ολοκλήρωση. Οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε έναν συνεχή αγώνα για να αποκτήσουμε και να εκπληρώσουμε όλο και περισσότερα στο μέλλον, ξεχνώντας τη στιγμή και αφήνοντάς τη να περάσει και να φύγει ανεκμετάλλευτη. Αν και είναι υπέροχο να θέτουμε στόχους και να κάνουμε σχέδια, χρειάζεται και να συνειδητοποιήσουμε ότι μόνο το παρόν έχουμε τελικά και μόνο σε αυτό μπορούμε να απολαύσουμε την ύπαρξή μας. Στο εδώ και τώρα.
Χτίστε αυθεντικές φιλίες
Ως κοινωνικά όντα που είμαστε, έχουμε μια βαθιά ανάγκη να συνδεθούμε με τους άλλους. Στη σημερινή κοινωνία όμως νιώθουμε αποσυνδεδεμένοι, απομονωμένοι από τον συνάνθρωπό μας. Οι άνθρωποι φοβούνται όλο και περισσότερο την οικειότητα, τις στενές σχέσεις, από φόβο μήπως πληγωθούν και έτσι επιλέγουν την απομόνωση. Απόρροια αυτού είναι η μοναξιά, η δυσαρέσκεια και η ανασφάλεια. Αν θέλετε να αφήσετε όλα αυτά τα βάρη πίσω σας, μάθετε να ανοίγετε την καρδιά σας και να προσεγγίζετε ανθρώπους. Μέσω μιας αυθεντικής φιλίας, θα έχετε την ευκαιρία του δούναι και λαβείν με τρυφερότητα και αμοιβαιότητα.
Αφουγκραστείτε την εσωτερική σας φωνή
Από τη στιγμή που γεννηθήκαμε, διδαχτήκαμε να μην αποδεχόμαστε τον εαυτό μας έτσι όπως είναι και να παλεύουμε συνεχώς να γίνουμε κάτι άλλο, ώστε να μας αποδεχτεί η κοινωνία. Σιγά σιγά, σταματήσαμε έτσι να εμπιστευόμαστε την εσωτερική μας φωνή και να ακολουθούμε την καρδιά μας. Αντιθέτως, είμαστε προγραμματισμένοι να ακολουθούμε αυτό που κάποια αρχή ορίζει ως σωστό ή λάθος, που αποτελεί έναν σίγουρο δρόμο προς το άγχος και τη δυστυχία. Ίσως λοιπόν, ήρθε η ώρα αυτό να σταματήσει. Αρχίστε να χρησιμοποιείτε την κριτική σας σκέψη και να δίνετε την δέουσα προσοχή στο συναισθηματικό σας κόσμο, οδηγώντας τον εαυτό σας σε μια απλούστερη και καλύτερη ζωή.
Η ζωή μπορεί να γίνει απλή, κι όμως εμείς επιμένουμε να την κάνουμε ολοένα και πιο περίπλοκη. Τώρα που ξέρετε πώς, τι σας κρατά από το να κάνετε την αλλαγή;
Αν αυτά τα χαρακτηριστικά ταιριάζουν σε σας, πιθανότατα ανησυχείτε για την εντύπωση που δίνετε στους άλλους. Μπορεί συνήθως να αποφεύγετε τις κοινωνικές περιστάσεις γιατί εκεί αισθάνεστε άβολα και μιλάτε λίγο ή περιορίζεστε σε κοινότυπη ψιλοκουβέντα. Ίσως ακόμη να απομακρύνεστε γενικά από τους άλλους ανθρώπους και να μην επιδιώκετε σχέσεις.
Το πιθανότερο είναι ότι δεν αισθάνεστε αρκετά άνετα σε ομάδες μεγαλύτερες από δύο ή τρία άτομα και κάθε φορά που σας καλούν σε μεγάλες κοινωνικές συγκεντρώσεις, βρίσκετε δικαιολογίες για να αποφύγετε να πάτε. Στις σπάνιες περιπτώσεις που δεν μπορείτε να το αποφύγετε, όπως ο γάμος ενός συγγενικού προσώπου, κάνετε μόνο τη στοιχειώδη ψιλοκουβέντα για τα τετριμμένα και στη συνέχεια προσπαθείτε να χαθείτε στο πλήθος, να γίνετε αθέατος.
Σας είναι πολύ πιο εύκολο να μιλάτε με ένα ή δύο άτομα, αλλά μόλις ο αριθμός αυξάνεται, γίνεστε νευρικός. Φοβάστε τη στιγμή που κάποιος θα σας ρωτήσει κάτι και θα πέσουν όλα τα βλέμματα πάνω σας.
Όταν ήσασταν νεότερος, ίσως προσπαθούσατε να «ταιριάξετε με τους άλλους», αλλά ποτέ δεν φάνηκε να λειτουργεί. Δυσκολεύεστε να βρείτε τι είναι κατάλληλο να πείτε, ειδικά όταν τα φώτα πέφτουν πάνω σας. Πιστεύετε ότι κάνετε ή λέτε το λάθος πράγμα και μετά υποφέρετε στην αμήχανη σιωπή. Τελικά, ίσως αποφασίσατε ότι πρέπει να λέτε όσο το δυνατόν λιγότερα για να διατηρείτε την αξιοπρέπειά σας.
Ενδεχομένως δυσκολεύεστε να μιλήσετε για τις ιδέες σας, τις ιστορίες ή τα κατορθώματά σας, ειδικά σε ομαδικό πλαίσιο. Στις συνομιλίες, ίσως προσπαθείτε να διατηρείτε την εστίαση στους άλλους και όταν η προσοχή έρχεται σε σας, απαντάτε στις ερωτήσεις με λιτά λόγια ή με αδέξιο τρόπο. Μπορεί να αποδοκιμάζετε τον εαυτό σας και να κάνετε κακόγουστα αστεία εις βάρος σας. Ίσως δυσκολεύεστε να δεχτείτε με ευχαρίστηση την προσοχή ή τις φιλοφρονήσεις και αντ’ αυτού τις αποφεύγετε ή τις υποβαθμίζετε ή ανακατευθύνετε την προσοχή προς τους άλλους.
Μπορεί να είστε «ήσυχος», απόμακρος και να μην συμμετέχετε ή ακόμα και να αποφεύγετε τη σύνδεση με τους ανθρώπους. Λόγω του «ήσυχου» χαρακτήρα σας, μπορεί οι άλλοι να σας θεωρούν απόμακρο. Ενδεχομένως να λειτουργείτε σα να μην σας αξίζει να σας ακούσουν ή να σας εκτιμήσουν. Κατά καιρούς μπορεί να αισθάνεστε ανίκανος ή ανεπαρκής.
Μερικοί άνθρωποι είναι πιο «ήσυχοι» από τη φύση τους αλλά αισθάνονται καλά μ’ αυτό. Το πρόβλημα υπάρχει αν είστε «ήσυχος» αλλά δεν σας αρέσει αυτό και θα θέλατε να μπορείτε να μιλήσετε, να πάρετε αναγνώριση, να έχετε περισσότερη σύνδεση με τους ανθρώπους και να αισθάνεστε ότι σας γνωρίζουν και τους αρέσει ο πραγματικός εαυτός σας.
Αν και δεν μπορείτε πάντα να είστε σίγουροι για το πώς σας βλέπουν οι άλλοι, μπορείτε ωστόσο να επεξεργαστείτε τις πεποιθήσεις μέσα σας που λένε ότι «υπολείπεστε» ή δεν αξίζετε την προσοχή. Δουλεύοντας με αυτό, θα μπορέσετε να αισθανθείτε σιγουριά για να ρισκάρετε σε κοινωνικά πλαίσια και να προβάλλετε τον εαυτό σας χωρίς φόβο ότι θα κριθείτε ή θα γελοιοποιηθείτε.
Αποκατάσταση
Η ντροπαλότητα πολλές φορές αντανακλά ένα εσωτερικό μοτίβο αυτο-ακύρωσης. Χρησιμοποιώντας την προσέγγιση IFS (Internal Family Systems), μπορείτε να αναγνωρίσετε και να επεξεργαστείτε αυτό το μοτίβο, διαπιστώνοντας ότι λειτουργεί σαν ένας προστάτης που προσπαθεί να σας κρατήσει ασφαλή, προστατεύοντας ένα πληγωμένο παιδικό σας μέρος (εξόριστο). Όταν συνδεθείτε με αυτό το μικρό παιδί μέσα σας, θα κατανοήσετε ότι νιώθει μεγάλη ντροπή για όλες εκείνες τις φορές που είχε δεχτεί εμπαιγμό σε νεαρή ηλικία. Αυτό είναι το Τραύμα ταπείνωσης/ντροπής.
Όταν αποκτήσετε επαφή με αυτό το μικρό παιδί μέσα σας, θα σας βοηθήσει πραγματικά να καταλάβετε ότι η συστολή σας δεν είναι μια κατάρα ή κάποια «αναπηρία». Η παρόρμηση να είστε «ήσυχος» και να μένετε έξω από τα φώτα της δημοσιότητας, προέρχεται από το αυτο-ακυρωτικό μέρος σας, που θέλει να αποφύγετε να πληγωθείτε περαιτέρω. Συνειδητοποιώντας αυτό, θα έχετε περισσότερη συμπόνια για τον εαυτό σας για όλες αυτές τις αδέξιες στιγμές.
Θα μπορέσετε να «συνομιλήσετε» με αυτό τον «προστάτη» σας, να του πείτε τι θέλετε από κείνον και να του ζητήσετε να συνεργαστεί μαζί σας.
Σταδιακά, θα μάθετε να αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας με καλοσύνη και μερικές φορές ίσως με καλοπροαίρετο χιούμορ. Οι κοινωνικές συγκεντρώσεις μπορεί να μην γίνουν ποτέ το αγαπημένο σας μέρος, αλλά θα αισθάνεστε όλο και πιο άνετα εκεί.
Τις μεγαλύτερες αλλαγές της ζωής σου, δεν τις συζήτησες με κανέναν.
Δεν τις ανακοίνωσες, δεν τις φώναξες, δεν τις παρουσίασες και το κυριότερο δεν τις διαφήμισες.
Έγιναν μέσα από μια έκρηξή σου, την πιο ανύποπτη στιγμή, που ήταν τόσο δυνατή που σε έκανε κομμάτια.
Και σου πήρε καιρό να τα μαζέψεις τα κομμάτια. Ήταν πολλά και είχαν σκορπίσει στους πέντε ανέμους.
Όμως έκατσες μόνος και τα μάζεψες όλα, με υπομονή.
Τα καθάρισες και τα άπλωσες γύρω σου.
Άλλα τα κράτησες, άλλα τα φύλαξες, άλλα τα πέταξες και κάποια από εκείνα που απέμειναν τα έβαλες στην θέση που τους άξιζε να είναι από την αρχή κι εσύ απλά εθελοτυφλούσες.
Θα βρεις και 2-3 το πολύ, που θα μείνουν εκεί που ήταν από την αρχή γιατί είναι εκείνα που ήταν πάντα καθαρά και δεν έσπασαν ποτέ. Είναι εκείνα, που άντεχαν πάντα, τα πάντα..
Και στέκεσαι και πάλι όρθιος. Φαινομενικά ίδιος, φαινομενικά απαράλλαχτος και ουσιαστικά άγνωστος.
Τόσο άγνωστος που με κάποιους θα πρέπει να ξανασυστηθείς.
Με άλλους πάλι, απλά δεν θα χάσεις το χρόνο σου ξανά όχι για να ξανασυστηθείς αλλά ούτε για να αναπνεύσεις τον ίδιο αέρα..
Θα βρεθούν κι εκείνοι που θα σε ρωτήσουν γεμάτοι περιέργεια “μα τι έπαθες;” κι εσύ το μόνο που θα απαντάς θα είναι η αλήθεια σου.. “τίποτα”.
Και είναι όντως η αλήθεια σου αυτό.
Βλέπεις δεν έπαθες “κάτι”, απλά άλλαξες.
Κι όταν αλλάζεις, ξεβολεύεις.
Ξεβολεύεις εκείνους που στα τεφτέρια τους σε είχαν για δεδομένο.
Ξεβολεύεις εκείνους που νόμιζαν πως σε ήξεραν και πώς ήσουν προβλέψιμος.
Ξεβολεύεις εκείνους που πια δεν χωράνε και θα πρέπει να βρουν καινούριο φυτό για να τραφούν σαν άλλοι κισσοί..
Ξεβολεύεις εκείνους που έμαθαν να τους αγαπάς αδιαπραγμάτευτα, να τους στηρίζεις αδιάκοπα και να τους προστατεύεις βάζοντας τον εαυτό σου δίχτυ ασφαλείας.
Ξεβολεύεις τα ανθρωπάκια που έμαθαν να μην τους χαλάς χατήρι.
Πιο πολύ όμως, ξεβολεύεις τον παλιό σου εαυτό που πια αποχωρεί.
Γιατί πριν βολευτούν οι κισσοί, πριν αράξουν οι κηφήνες, πριν χρησιμοποιηθείς από τους τενεκέδες που ξέρουν να κάνουν μόνο θόρυβο με το κενό τους, τους το είχες επιτρέψει εσύ!
Άρα μην ψάχνεις κανέναν κακό στο παραμύθι.. ο δράκος σου, ήσουν εσύ!
Γι’αυτό και ήξερες ακριβώς πώς να τον σκοτώσεις.
Γιατί και το παραμύθι, και ο δράκος, ήταν δικά σου από την αρχή κι ας τα άφησες να γίνουν… δημοσίας χρήσης!
Μόνο που αυτό το παραμύθι, ακριβώς επειδή το γράφεις εσύ, μπορείς να το αλλάξεις όποτε θες, όπως θες, επειδή το θες, χωρίς να απολογηθείς σε κανέναν..
Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη, δώσε κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν’αρχινήσει…
Στις 18.00, όπως κάθε απόγευμα, το κουδούνι ενός εργοστασίου επίπλων της Μπριάντσα σημαίνει το τέλος της βάρδιας. Μερικοί επιστρέφουν στο σπίτι τους, άλλοι σταματούν σε κάποιο τοπικό καφέ για λίγη χαλάρωση…
Ένας νεαρός γύρω στα 22, ψηλός, μελαχρινός, μπαίνει σε μία παλιά BMW. Βάζει στο στερεοφωνικό μία κασέτα των Black Sabbath. Ανάβει τσιγάρο και πατά απαλά το γκάζι με προορισμό ένα γήπεδο.
Τέσσερις φορές την εβδομάδα, εκ των οποίων η μία για τον κυριακάτικο αγώνα (όταν αγωνίζεται εντός η Καρατέζε), ο εργάτης απολαμβάνει το χόμπι του. Όταν τελειώνουν οι προπονήσεις, δροσίζεται στο ντους, βγαίνει, περνά λίγο χρόνο με τους έτερους ερασιτέχνες συμπαίκτες του και επιστροφή στην BMW.
Ακόμα ένα τσιγάρο και… play. Η κασέτα έχει σταματήσει στα μισά του «War Pigs», ενός τραγουδιού των Sabbath, που είχε κυκλοφορήσει περίπου 22 χρόνια πριν.
Στο 2:27 του αντιπολεμικού αυτού δημιουργήματος, το βρετανικό χέβι μέταλ συγκρότημα αναφέρεται με σαρκασμό στους πολιτικούς του πλανήτη: «Γιατί να βγουν έξω να δώσουν μάχη; Αφήνουν αυτόν τον ρόλο στους φτωχούς».
Ο Μορένο Τοριτσέλι σίγουρα δεν ήταν πλούσιος. Ήθελε όμως να παλέψει για να καθιερωθεί στην Καρατέζε, τη φανέλα της οποίας είχαν πάρει… σπίτι τους άλλοι πιο φτασμένοι, ενδεχομένως και πιο ικανοί ποδοσφαιριστές.
Ήδη είχαν προηγηθεί έξι άκαρπες σεζόν στο πρωτάθλημα, ενώ το προ διετίας Κύπελλο ΟΥΕΦΑ δεν κάλυπτε τα «θέλω» των απαιτητικών φίλων των «μπιανκονέρι», ύστερα και από την κατάκτηση του αιματοβαμμένου Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Χέιζελ, εν έτει 1985.
Μία Πέμπτη του Ιουλίου του 1992, η μεγάλη Γιουβέντους προγραμμάτισε ένα φιλικό προετοιμασίας με την άσημη Καρατέζε, την ομάδα που (ημι)απασχολείτο ο Μορένο Τοριτσέλι.
Αναμφίβολα, ο Τζιοβάνι Τραπατόνι δεν θαμπώθηκε από την τεχνική κατάρτιση του νεαρού. Ενδεχομένως, όμως, να είδε στο πρόσωπό του έναν εργατικό (άραγε λόγω επαγγελματικής ιδιότητας;), δραστήριο και αποφασιστικό παίκτη.
Ο τότε τεχνικός της «γηραιάς κυρίας» προσκαλεί τον Μορένο στο Τορίνο για μία εβδομάδα δοκιμαστικών. Mία εβδομάδα δοκιμαστικών με τη Γιουβέντους! Εκείνος εξασφαλίζει άδεια 30 ημερών από το εργοστάσιο, πηγαίνει, προπονείται, τα δίνει όλα…
Πλέον, περιμένει το τηλεγράφημα που θα του αλλάξει τη ζωή. Η κασέτα δεν μπορεί παρά να παίζει το «Paranoid». Ή μάλλον, δεν γίνεται να παίζει οτιδήποτε από τη στιγμή που η κασέτα εκλάπη μαζί με ολόκληρη την BMW.
Ο προερχόμενος από οικογένεια φιλάθλων της Ίντερ ενδεχομένως να χαρακτήρισε κακό σημάδι την απώλεια του αυτοκινήτου του, όταν όμως η Γιουβέντους έβγαλε 50.000.000 λιρέτες από τα ταμεία της και τις προώθησε στην Καρατέζε, η ζωή του άλλαξε διά παντός.
Καθισμένος στο ίδιο γραφείο με τον θρυλικό Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι, έβαλαν υπογραφή σε κοινό έγγραφο που προέβλεπε 80.000.000 λίρες ετησίως, συν διάφορα μπόνους. Με τα πρώτα του έσοδα, ο νεοαποκτηθείς αμυντικός της «Γιούβε» αγόρασε μία Lancia Thema. Και μία κασέτα των Black Sabbath.
Στην πρώτη του προπόνηση στο Τορίνο, ο 22χρονος απέκτησε νέο νονό. Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο τον βάφτισε «Τζεπέτο» (σ.σ. ο πατέρας του «Πινόκιο»), εξαιτίας της ενασχόλησής του με την ξυλεία. H αλήθεια είναι λίγο διαφορετική, αφού ο νεαρός εργαζόταν στο τμήμα συσκευασίας και προώθησης των επίπλων Spinelli. «Έβαζα βίδες και μεντεσέδες σε πόρτες γραφείων, έκανα αμπαλάζ… Μου άρεσε», έχει δηλώσει σε συνέντευξή του.
Το κλίμα ήταν καλό και ευνοούσε τον Τοριτσέλι, ο οποίος μιλούσε με διάλεκτο Λομβαρδίας στον προπονητή του, καθότι εκείνος καταγόταν από την Έρμπα και ο «Τραπ» από το Κουζάνο Μιλανίνο.
Πράγματι. Την ευκαιρία από τα, μετέπειτα μακριά του, μαλλιά έπιασε ο νεαρός, αφού μετά το ντεμπούτο του στη Serie A σε μία νίκη με 4-1 επί της Αταλάντα (13/9/1992), ακολούθησαν έξι επιτυχημένα χρόνια. Προτιμούσε να αγωνίζεται ως δεξιός μπακ, αλλά δεν έλεγε «no» όταν o Τραπατόνι ή αργότερα ο Μαρσέλο Λίπι τον χρησιμοποιούσαν σε άλλη θέση στην άμυνα.
Αγωνιζόμενος με καρδιά και σύνεση, ο Τοριτσέλι κάλυπτε εξόχως την έλλειψη τεχνικής κατάρτισης, βελτιωνόταν συνεχώς και έφτασε στο σημείο να αποτελεί βασικό μέλος μιας σπουδαίας ομάδας που κατέκτησε πρώτα το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1993 και εν συνεχεία το Champions League του 1996.
Επιπλέον, το μέλος της εθνικής Ιταλίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996 και του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, συνέβαλε στον παραγκωνισμό της Μίλαν, αφού στις έξι σεζόν του στο Τορίνο, η Γιουβέντους κατέκτησε τρία πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο και δύο Σούπερ Καπ.
Βέβαια, ο ψυχωμένος Ιταλός δεν βίωνε πάντα ευτυχισμένες στιγμές, ιδίως μετά το καλοκαίρι του 1994 όταν και αποχώρησε ο Τραπατόνι. Το τσιγάρο του «Τζεπέτο» έκανε έξω φρενών τον μανιακό Λίπι, όμως, στην πορεία οι τόνοι έπεσαν και οι επιτυχίες ήρθαν.
Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στο ενδεχομένως καλύτερο ματς της καριέρας του, τον τελικό του Champions League της Ρώμης με τον Άγιαξ το 1996. «Σε έπιασαν ε;», ήταν η -μεταξύ σοβαρού κι αστείου- ερώτηση που του έκανε μετά το ματς ο αντίπαλος Πάτρικ Κλάιφερτ, κατά την παρουσία τους στην αίθουσα ελέγχου ντόπινγκ κοντρόλ.
Λίγα χιλιόμετρα βορειότερα, η μητέρα του αμυντικού των «μπιανκονέρι», η Τερέζα, έβαζε τα κλάματα μπροστά στην τηλεόραση. «Μέχρι τότε είχε κλάψει μόνο στο χαμένο πέναλτι του Καμπρίνι στην Ισπανία (σ.σ. στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982 κόντρα στη Γερμανία)», έχει αποκαλύψει ο ίδιος ο παίκτης.
Ύστερα από περίπου 230 αγώνες με τη φανέλα της Γιουβέντους, o 28χρονος πλέον Τοριτσέλι απέρριψε μία καθόλου αδιάφορη πρόταση της Μίντλεσμπρο του Μπράιαν Ρόμπσον, προκειμένου να συνεργαστεί ξανά με τον Τραπατόνι στη Φιορεντίνα.
Τέσσερα χρόνια (και ένα Κύπελλο Ιταλίας) αργότερα, η πορεία του «Τζεπέτο» άρχισε να φθίνει σαν τα παλιά ξύλινα δημιουργήματα του παιδικού, συνονόματου, ήρωα. Τότε που ξεκίνησε και ο κατήφορος των «βιόλα», ο υποβιβασμός του 2002 και η λύση στα συμβόλαια των παικτών.
Έξι μήνες στην Εσπανιόλ και το «κύκνειο άσμα» του Τοριτσέλι στην Αρέτσο τη σεζόν 2004-05. Μία πορεία σαν ψέμα. Βγαλμένη δηλαδή από τις ιστορίες του «Πινόκιο». Από το εργοστάσιο επίπλων της Μπριάντσα στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά και του Κόσμου με το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1996.
***
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010
Ποια μοίρα ζήλεψε την παραμυθένια πορεία του «Τζεπέτο» των ιταλικών γηπέδων;
«Χτυπημένη» από λευχαιμία, σε ηλικία μόλις 40 ετών, η ταλαιπωρημένη Μπάρμπαρα Τοριτσέλι έκλεισε για πάντα τα μάτια της και γέμισε θλίψη εκείνα του συζύγου της.
Η, τότε, 16χρονη Αριάνα, ο 11χρονος Αλέσιο και η 10χρονη Ορόρα, τα παιδιά του αγαπημένου ζευγαριού, δίνουν δύναμη στον πατέρα τους κι εκείνος αλλάζει τη ζωή τους μετακομίζοντας στο Λιλιάνες, ένα χωριό 500 ψυχών στην κοιλάδα της Αόστα.
Δεκαπέντε χρόνια νωρίτερα, ο Μορένο και η Μπάρμπαρα, γνωστοί από τα εφηβικά τους χρόνια, είχαν αποφασίσει να ενωθούν με τα δεσμά του γάμου. Εκείνη είναι υπερήφανη για την πορεία του συζύγου της, τον γεμίζει χαρά με τα τρία «βλαστάρια» τους, όλα είναι ρόδινα…
Η Νάντια, μία από τις δύο αδερφές της συζύγου του «Τζεπέτο», ετοιμαζόταν να δωρίσει μυελό των οστών σε μία ύστατη προσπάθεια να σωθεί η Μπάρμπαρα. Δεν θα προλάβαινε.
Γιουβέντους και Φιορεντίνα, μία από τις ελάχιστες φορές ενωμένοι, συλλυπούνται τον Τοριτσέλι, ο οποίος ενισχύει τον ιταλικό οργανισμό κατά της λευχαιμίας. Το σίγουρο είναι ότι ύστερα από εκείνο το «μαύρο» διάστημα, ο ξεχωριστός αυτός ποδοσφαιριστής άκουσε πολλές φορές το «Iron Man» για να σταθεί στα πόδια του…
Αλήθεια τώρα, έχεις ποτέ νιώσει πως περιμένεις κάτι μεγάλο να συμβεί; Ότι κάτι έρχεται για εσένα που θα είναι εξαιρετικά σημαντικό;
Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν όλες οι ενδείξεις μαρτυρούν το αντίθετο, όταν είσαι κάπως κουρασμένος να περιμένεις το οτιδήποτε. Όσο αντιφατικό κι αν μοιάζει όλο αυτό δεν είναι. Έχει να κάνει με την διαδικασία του ονείρου. Ετσι είναι τα πράγματα με τους ανθρώπους. Εκεί που έχουν απελπιστεί, εκεί που έχουν παραιτηθεί και η ρουτίνα τους σέρνει από ημέρα σε ημέρα, εκεί εμφανίζεται ένα αόρατο χέρι με την μορφή -βάλτε δίπλα ότι εσείς θέλετε- και τους τραβάει πάλι στον δρόμο της κανονικότητας. Τον ανθρώπινο δρόμο.
Στις 2 Ιουλίου ο αμερικανός συγγραφέας Έρνεστ Χέμινγουεϊ αυτοκτόνησε με κυνηγετικό όπλο.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από κατάθλιψη. Είχε εθιστεί στο αλκοόλ, είχε υποστεί θεραπείες με ηλεκτροσόκ και οδηγήθηκε στην αυτοκτονία.
Στον τάφο του αναγράφεται η εξής φράση: «“Περισσότερο από όλα αγαπούσε την πτώση…τα κίτρινα φύλλα πάνω στις λεύκες, τα φύλλα που επιπλέουν στο ποτάμι και πάνω από τους ψηλούς λόφους τον μπλε ουρανό…Τώρα θα είναι μέρος τους για πάντα.”
Κατά τη διάρκεια της συγγραφικής του καριέρας έγραψε περισσότερα από 100 διηγήματα και 88 ποιήματα. «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», «Ο γέρος και η θάλασσα», «Το επικίνδυνο καλοκαίρι», είναι ορισμένα από τα πιο δημοφιλή του μυθιστορήματα.
Ο Χέμινγουέι έζησε μια πολυτάραχη ζωή και άφησε πίσω του σπουδαίο έργο. Διαβάστε μερικά από τα πιο σημαντικά του αποφθέγματα: «Η ζωή δεν πρέπει να σας αποθαρρύνει. Ποτέ μην αποθαρρύνεστε. Είναι το μυστικό της επιτυχίας μου. Δεν έχω πτοηθεί ποτέ. Ποτέ μην δείχνετε αποθαρρυμένοι μπροστά σε άλλους»
«Η ευτυχία δεν είναι τίποτα παραπάνω από καλή υγεία και κακή μνήμη.» «Η ζωή δεν είναι δύσκολη, όταν δεν έχει τίποτα να μάθεις»
«Είναι καλύτερο να μην έχεις ιδεολογία από το να μην έχεις δουλειά.» «Υπάρχουν πράγματα χειρότερα από τον πόλεμο: η δειλία, η προδοσία και η ιδιοτέλεια.»
«Αν νικήσουμε εδώ, μπορούμε να νικήσουμε οπουδήποτε.»
«Είμαστε ισχυρότεροι στα σημεία που έχουμε ήδη σπάσει.»
«Να θυμάστε, όποιος επιδεικνύει τις γνώσεις του, στην ουσία δεν έχει γνώσεις.»
«Δεν ήθελα να μάθω περί τίνος πρόκειται. Ήθελα απλά να μάθω πως να ζω μέσα σε αυτό. Ίσως, αν μάθουμε να ζούμε μέσα σε αυτό, να μάθουμε και περί τίνος πρόκειται.»
«Ο κόσμος είναι ένα τέλειο μέρος για το οποίο αξίζει να παλέψεις και μισώ το ότι θα πρέπει να τον αφήσω κάποια στιγμή.»
«Πάντα να κάνετε νηφάλιοι αυτά που λέτε, ότι θα κάνετε μεθυσμένοι. Αυτό θα σας διδάξει να κρατάτε το στόμα σας κλειστό.»
«Ποτέ μην ταξιδεύετε με κάποιον που δεν αγαπάτε.»
«Κάθε μικρή πράξη καλοσύνης που μπορείτε να κάνετε, αξίζει να την κάνετε.»
«Ποτέ μην κρίνετε έναν άνθρωπο από τους φίλους του. Να θυμάστε, ότι οι φίλοι του Ιούδα ήταν άψογοι»
«Κοιτάζοντας φωτογραφίες χωρίς προκατάληψη και διαβάζοντας βιβλία με ανοιχτό μυαλό, θα έχετε την ζωή που θέλετε.»
«Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε αν μπορείτε να εμπιστευτείτε κάποιον είναι να τον εμπιστευτείτε.»
«Μπορείτε να αγοράσετε είτε ρούχα είτε πίνακες ζωγραφικής. Είναι τόσο απλό. Κάποιος που δεν είναι πλούσιος δεν μπορεί να κάνει κανένα από τα δυο.»
«Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που μπορεί να γελάει, αν και έχει τους λιγότερους λόγους για να το κάνει.»
Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: αυτοί που είναι εύκολο να είσαι μαζί τους, αλλά εξίσου εύκολο να είσαι χωρίς αυτούς και αυτοί που είναι δύσκολο να είσαι μαζί τους, αλλά αδύνατο να ζήσεις χωρίς αυτούς.
«Ένας έξυπνος άνθρωπος είναι υποχρεωμένος μερικές φορές να μεθάει και να περνάει χρόνο με την ηλιθιότητα του.»
» Αν επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνει αστεία, οι άνθρωποι δεν σε παίρνουν στα σοβαρά. Αλλά αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι είναι που δεν καταλαβαίνουν ότι στη ζωή υπάρχουν τόσα πράγματα που δεν θα αντέχαμε χωρίς την αίσθηση του χιούμορ.»
«Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για την ήττα. Ένας άνθρωπος μπορεί να καταστραφεί, αλλά όχι να νικηθεί.»
«Η ευτυχία των έξυπνων ανθρώπων είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω.»
«Ένας άνθρωπος μόνος του, άσχετα από το πόσο μόνος του είναι, δεν έχει καμία ελπίδα.»
«Το καλύτερο δώρο για έναν καλό συγγραφέα είναι ένας ενσωματωμένος και ανθεκτικός στα χτυπήματα ανιχνευτής βλακείας.»
«Όλα τα βιβλία είναι περίπου τα ίδια: φαίνονται πιο αληθινά από την ίδια τη ζωή.»
«Τι μπορεί να βλάψει έναν συγγραφέα; Η πολιτική, οι γυναίκες, η φιλοδοξία, το χρήμα και τα ποτά. Επίσης, η έλλειψη πολιτικής, γυναικών, φιλοδοξίας, χρήματος και ποτού.»
«Ο συγγραφέας πρέπει να γράφει αυτά που θέλει να πει, όχι να τα λέει.»
Η νυχτερινή εργασία είναι γνωστό ότι διαταράσσει τον οργανισμό, καθώς απορυθμίζει τις ώρες ύπνου και τη λειτουργία του καρδιακού ρυθμού, δηλαδή του βιολογικού ρολογιού. Πολλές έρευνες έχουν συσχετίσει τη νυχτερινή εργασία με την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, αλλά και διαβήτη.
Οι επιστήμονες, εξέτασαν και τη σχέση ανάμεσα στην εργασία σε βραδινή βάρδια και στον αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού και διαπίστωσαν, ότι όταν το πρόγραμμα είναι αντεστραμμένο, μεταβάλλονται βασικά γονίδια που κάνουν τον οργανισμό ευάλωτο σε τέτοιου είδους ασθένειες.
Νέα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει ότι ειδικότερα ο γυναικείος οργανισμός, δεν μπορεί να προσαρμοστεί στη νυχτερινή βάρδια και καταπονείται.
Ως αποτέλεσμα, παρουσιάζονται ακόμη και προβλήματα γονιμότητας.
Σε δημοσίευση του επιστημονικού περιοδικού Occupational and Environmental Medicine, γίνεται λόγος για τη μειωμένη βιολογική ικανότητα μιας γυναίκας να αποκτήσει παιδί, καθώς το απόθεμα ωαρίων λιγοστεύει και η ποιότητά τους εξασθενεί.
Η αιτία γι’ αυτό είναι η διατάραξη της λειτουργίας του βιολογικού ρολογιού.
«Αν η αναστροφή του ωραρίου γίνεται σε μόνιμη βάση, ο οργανισμός προσπαθεί να αναπροσαρμόσει τις λειτουργίες του βιολογικού ρολογιού και των γονιδίων. Όσοι δουλεύουν νύχτα συχνά αισθάνονται εξαντλημένοι, παρουσιάζοντας ναυτία, προβλήματα στο στομάχι, ακόμη και στη μνήμη».
Πολλές έρευνες έχουν συσχετίσει τη νυχτερινή εργασία με την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, αλλά και διαβήτη.
Ένας επιπλέον παράγοντας που βλάπτει την υγεία όταν κάποιος εργάζεται βράδυ, είναι το βάρος.
Γυναίκες και άντρες σε διάφορα επαγγέλματα που χρειάζεται να σηκώνουν ή να μεταφέρουν βαριά αντικείμενα, εκδηλώνουν διαβήτη, παθήσεις της καρδιάς και παχαίνουν απότομα.
Όμως και πάλι, ο αντίκτυπος στις γυναίκες είναι η υπογονιμότητα.
Έρευνα του Χάρβαρντ, μελέτησε τα ιατρικά δεδομένα γυναικών με προβλήματα γονιμότητας.
Ένα μεγάλο μέρος των γυναικών, εργαζόταν βράδυ και σήκωνε βάρη.
Για την ακρίβεια, το 40% έκανε εργασία που απαιτούσε να σηκώνουν αντικείμενα ή να τα μεταφέρουν σε άλλο σημείο, ενώ το 22% των γυναικών έκαναν μέτρια έως έντονη σωματική εργασία.
Οι επιστήμονες κατέληξαν, ότι ανεξάρτητα από την ηλικία και τα κιλά, η νυχτερινή εργασία και κυρίως εκείνη που περιλαμβάνει και τη μεταφορά βαρέων αντικειμένων, αποδυναμώνει τα ωάρια και μειώνει τα ποσοστά επιτυχημένης εξωσωματικής.
Όμως οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν το μηχανισμό με τον οποίο η ανύψωση βαρών, καταστρέφει τα ωάρια.
Αντί να ασχολείστε με την κριτική των άλλων ή τον σχολιασμό των άλλων, αφιερώστε το χρόνο σας βελτιώνοντας τον εαυτό σας και τον περίγυρό σας.
«Το άτομο που αφιερώνει χρόνο για να βελτιώσει τον εαυτό του δεν έχει χρόνο για να σχολιάσει τους άλλους» – Μαρία Τερέζα της Καλκούτα.
Στη ζωή υπάρχουν ορισμένα πράγματα που είναι πολύ εξαντλητικά όπως το να ακούμε κάποιον να σχολιάζει διαρκώς τους άλλους. Όχι μόνο δεν μας αφήνει να ζήσουμε ελεύθεροι αλλά μας φυλακίζει σε μια παγίδα αρνητικής συμπεριφοράς και μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα.
Οι πράξεις και τα λόγια των αδιάκριτων θα σας κουράσουν και θα καταστρέψουν το μυαλό σας.
Όταν λοιπόν αντιμετωπίζετε μια τέτοια κατάσταση έχετε δυο επιλογές: να απομακρυνθείτε ή να προσπαθήσετε να τους βοηθήσετε. Και όπως επισημαίνουμε στην αρχή του άρθρου: δεν υπάρχουν πιο συναισθηματικά και ζωτικά αδύναμοι άνθρωποι από εκείνους που αφιερώνουν το χρόνο τους σχολιάζοντας τους άλλους.
Με αυτή την έννοια, δεν υπάρχει κάτι πολυτιμότερο από μια ήρεμη ζωή και γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει πάντα να προστατεύετε το φυσικό και ψυχολογικό σας χώρο. Η καρδιά σας δεν πρέπει να επηρεάζεται από καμία μη δημιουργική κριτική. Οι λέξεις πονούν μόνο όταν προέρχονται από άτομα που είναι σημαντικά για μας και ανάλογα με το τι και πώς θα το πουν.
Αυτά που πιστεύουν οι άλλοι για σας είναι η δική τους πραγματικότητα, όχι η δική σας.
«Αυτά που λένε οι άλλοι για σας είναι η δική τους πραγματικότητα και όχι η δική σας. Ξέρουν το όνομά σας άλλα όχι και την ιστορία σας. Δεν έχουν ζήσει αυτά που έχετε ζήσει εσείς και δεν έχουν βρεθεί ποτέ στη θέση σας. Το μόνο που ξέρουν για σας είναι αυτά που τους έχετε πει ή ό,τι διαισθάνονται αλλά στην ουσία δεν ξέρουν τι έχετε περάσει.»
Ορισμένοι άνθρωποι, οι λεγόμενοι «καλοθελητές» ή αυτοί που χωρίς να θέλουν να σας επικρίνουν, λένε τη γνώμη τους σε κάθε περίπτωση χωρίς να τους το ζητήσετε. Στόχος τους με αυτή την έμμεση κριτική που ασκούν είναι να κάνουν κακό, να περιφρονήσουν κάποιον ή κάτι και να απολαύσουν τις ανησυχίες των άλλων.
Στην πραγματικότητα, άνθρωποι σαν αυτούς έχουν τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση που δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους ή τους άλλους. Αυτό εξηγεί το λόγο για τον οποίο κρίνουν και βάζουν ταμπέλες στους άλλους καθώς μόνο αυτό αντικατοπτρίζει τι πραγματικά αισθάνονται. Αυτό δείχνει πώς προστατεύουν τις δικές τους συναισθηματικές μάχες εις βάρος των άλλων.
Ακόμη και αν πιστεύουμε ότι μπορούμε να διαβάσουμε τις σκέψεις των άλλων, δεν μπορούμε. Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τι σκέφτεστε πόσο μάλλον τη ζωή, τα αισθήματα ή τα προβλήματά σας.
Επομένως, δεν χρειάζεται να δίνετε τόση σημασία σε αυτά που λένε οι άλλοι για σας. Οι λέξεις τους προέρχονται από μια απατηλή πραγματικότητα που έχουν δημιουργήσει μέσα στο μυαλό τους, προσπαθώντας να μάθουν τα πάντα.
«Οι πιο δυστυχισμένοι άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο είναι εκείνοι που ανησυχούν υπερβολικά πολύ για το τι σκέφτονται οι άλλοι».
Να είστε δυνατοί όταν αντιμετωπίζετε την κριτική των άλλων
«Χρησιμοποίησα κάθε πέτρα που έριξαν πάνω μου για να αντλήσω τη δύναμή μου» Elvira Sastre.
Αν σκέφτεστε συνέχεια τον τρόπο με τον οποίο σας σχολιάζουν οι άλλοι, βλάπτετε την ευεξία και τη συναισθηματική ισορροπία σας. Γι’ αυτό το λόγο είναι καλύτερο να αφιερώνετε το χρόνο σας για να βελτιώσετε τον εαυτό σας και τον περίγυρό σας.
Η δουλειά σας δεν είναι να κρίνετε τους άλλους ή να δέχεστε κριτικές αλλά να νοιάζεστε για το πώς μπορείτε να διορθώσετε τα δικά σας λάθη μέχρι να φτάσετε σε ένα μεγαλύτερο επίπεδο ευεξίας. Αν ασχοληθείτε με τον εαυτό σας, θα βγείτε κερδισμένοι και θα αποκτήσετε ειλικρίνεια, σεβασμό, ταπεινότητα, γενναιοδωρία και τιμή.
Δεν μπορείτε να είστε τέλειοι αλλά είναι σημαντικό να διατηρείτε μια στάση συνεχούς βελτίωσης του εαυτού σας. Αυτό θα σας προσφέρει τη δυνατότητα να ζείτε τη ζωή χωρίς υποχωρήσεις, χωρίς εκβιασμούς και χωρίς να εξαρτάστε συναισθηματικά από τους άλλους.
Θεραπεύστε τα κομμάτια που έχουν υποστεί ζημιά
«Μη δίνετε σημασία στα πράγματα που κάνουν ή έχουν σταματήσει να κάνουν οι άλλοι. Δώστε προσοχή σε αυτά που κάνετε ή έχετε σταματήσει να κάνετε εσείς» Βούδας.
Για να μπορέσουμε να θεραπεύσουμε τις συναισθηματικές πληγές που προκαλούν οι κριτικές, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσετε ότι ο καθένας είναι μοναδικός και ξεχωριστός. Έχοντας αυτό υπόψη μας, το επόμενο πράγμα που θα πρέπει να κάνουμε είναι να αισθανόμαστε και να σκεφτόμαστε χωρίς να μας ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων.
Άλλοι άνθρωποι είναι εκείνοι που κρίνουν και σχολιάζουν, όχι εσείς. Η μη δημιουργική κριτική φέρει το συναισθηματικό κενό που υπάρχει μέσα στο άτομο που έχει ασκήσει αυτή την κριτική. Συνεπώς, αν αυτό το άτομο δεν σας αφήνει να αναπτυχθείτε συναισθηματικά τότε καλό είναι να απομακρυνθείτε από αυτό.
Αλλά πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη συναισθηματική βλάβη που προκαλεί η κριτική; Ας σκεφτούμε λίγο τα εξής:
Δίνοντας σημασία σε αυτά που σκέφτονται ή λένε οι άλλοι για μας, καταλήγουμε να γινόμαστε κάποιοι που δεν είμαστε.Ικανοποιώντας τους άλλους θα χάσετε την ταυτότητά σας το οποίο φυσικά δεν είναι καθόλου υγιές.
Είστε καλή μητέρα; Είστε πετυχημένοι; Έξυπνοι, καλοί στη δουλειά σας; Είστε άνθρωποι συμπαθείς; Πρέπει να συνειδητοποιήσετε πόση ενέργεια σπαταλάτε όταν ανησυχείτε για το πώς σκέφτονται οι άλλοι για σας.
Αν και μερικές φορές μπορεί να αισθάνεστε ότι όλοι ασχολούνται μαζί σας, η αλήθεια είναι πως ό,τι κάνετε ή έχετε σταματήσει να κάνετε δεν έχει και τόση σημασία γι’ αυτούς. Οι άλλοι άνθρωποι σας σκέφτονται πολύ λιγότερο απ’ ό,τι νομίζετε.
Ανεξάρτητα από το τι κάνετε ή πώς το κάνετε, πάντα θα υπάρχει κάποιος να το σχολιάσει ή να το κατακρίνει. Προσπαθήστε να ζείτε και να ενεργείτε όπως σας βολεύει. Να είστε φυσικοί και να ξέρετε ότι ο μόνος τρόπος για να νιώθετε όμορφα με τον εαυτό σας είναι να κάνετε κάθε στιγμή αυτό που αισθάνεστε.
«Μην περιμένετε οι άλλοι να κατανοήσουν το δρόμο σας και ειδικά αν δεν τον έχουν πορευτεί ποτέ».
Χρησιμοποιούμε cookies για να διασφαλίσουμε ότι σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στον ιστότοπό μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, θα υποθέσουμε ότι είστε ικανοποιημένοι με αυτόν.
Καθισμένος στο ίδιο γραφείο με τον θρυλικό Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι, έβαλαν υπογραφή σε κοινό έγγραφο που προέβλεπε 80.000.000 λίρες ετησίως, συν διάφορα μπόνους. Με τα πρώτα του έσοδα, ο νεοαποκτηθείς αμυντικός της «Γιούβε» αγόρασε μία Lancia Thema. Και μία κασέτα των Black Sabbath.
