Ziria festival 2017 @ Το πολυμορφικό φεστιβάλ που έγινε θεσμός..

Δεν θυμάμαι για πόσες σερί χρονιές διοργανώνεται πλέον το Ziria Festival, πιθανότατα και ας με διορθώσετε να είναι η ένατη. Ένα φεστιβάλ που ξεκίνησε ως μουσικό και εξελίχθηκε σε πολυμορφικό. Πλέον μπορείς να ανέβεις στο οροπέδιο της Ζήρειας (1550 μέτρα υψόμετρο – Τρίκαλα Κορινθίας) και να απολαύσεις για 4 ημέρες ένα σωρό δράσεις. Συμμετοχικό με όλη τη σημασία της λέξης, έπειτα και από την περσινή εξαιρετικά επιτυχημένη πορεία του, με ανθρώπους που ζουν και αναπνέουν για να φτιάχνουν αυτό το παραμυθένιο σκηνικό κάθε τέλος Αυγούστου στο χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας, έρχεται σε λιγότερο από μια εβδομάδα για να μας γεμίσει αναμνήσεις απαραίτητες μέχρι την επόμενη φορά.

Τα όρια του φεστιβαλ έχουν μεγαλώσει τόσο που η απήχησή του πια είναι πανελλήνια. Δεν υπάρχει Μέσο μαζικής επικοινωνίας που να μην έχει κάνει ένα αφιέρωμα για την Ζήρεια το φετινό καλοκαίρι. Με έντυπο ή ηλεκτρονικό τρόπο, το ziria festival έχει κάνει τον γύρο της Ελλάδας. Νομίζω πως του αξίζει. Ξεκάθαρα.

Προσωπικά και παρότι οι διοργανωτές επιμένουν ως ένδειξη φιλίας να με τοποθετούν στους εθελοντές, λόγω τρεξίματος και διπλού μάλιστα τώρα με το revista, δεν έχω καταφέρει να προσφέρω κάποια ουσιαστική βοήθεια -πέρα απ’τα κείμενά μου- ούτε πέρσι, ούτε φέτος. Οι φίλοι μου όμως όλοι έχουν βάλει το λιθαράκι τους και είμαι περήφανος για εκείνους. Αν νομίζετε ότι είναι εύκολο πράγμα να στηθεί ένα τόσο φαντασμαγορικό και ελεύθερο σκηνικό, τότε μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσετε. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν κοιμούνται για αρκετές ημέρες για να πάνε όλα ρολόϊ. Για να συνεχίζει να υπάρχει και να βελτιώνεται κάθε φορά αυτή η υπέροχη συνάντηση.

Το ziria festival είναι απάντηση στις ελλεϊνές εποχές που βιώνουμε. Η λύση στο πρόβλημα. Η συμμετοχή. Ότι μπορούμε ακόμη αν θέλουμε και αν είμαστε ενωμένοι σε μικρά ή μεγαλύτερα παρεάκια, αν υπάρχει ειλικρινής διάθεση και αγάπη σε κάτι κοινό, να δημιουργήσουμε υπέροχα πραγματάκια.

Σε λιγότερο από μια εβδομάδα λοιπόν ανηφορίζουμε για το βουνό, για τις δικές μας εναλλακτικές διακοπές. Εκεί θα συναντήσουμε φίλους που μπορεί να έχουμε να δούμε από την ίδια εποχή πριν ένα χρόνο. Θα ξαναγίνουμε για λίγες ημέρες παιδιά, θα απολαύσουμε την φύση -την οποία πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι χρειάζεται προστασία όσο ποτέ άλλοτε-, θα γελάσουμε, θα ξεσκάσουμε με ομορφιές.

Ευχαριστώ για την δυνατότητα που μου δίνει για ακόμη μια χρονιά η διοργάνωση να πράξω τα ακριβώς παραπάνω. Ευχαριστώ όσους δουλεύουν για να σκαρώσουν αυτό το υπέροχο φεστιβαλ και που δεν λογαριάζουν κούραση. Το πρόγραμμα, τους μουσικούς, τις δράσεις και όλα όσα θα γίνουν θα τα βρείτε πάλι στο revista, αφού κατά καιρούς μέσα στο καλοκαίρι έχουμε αναρτήσει ανάλογα θέματα για την ενημέρωση σας.

 

Γράφει ο Στάθης Ντάγκας 

 

________

©revista.gr – Αύγουστος 2017

Ο Κορινθιακός κόλπος σε πρώτο πλάνο..

Ο Κορινθιακός κόλπος δεν έπαψε να απασχολεί σαν θέμα όλο το καλοκαίρι. Οι τσούχτρες στην αρχή και τα μεγάλα προβλήματα που δημιούργησαν σε πολλά επίπεδα και πρόσφατα τα νεκρά ψάρια σε κάποιες παραλίες, που όπως λένε οι μαρτυρίες και οι ειδήσεις που αναπαράχθηκαν από εκατοντάδες μέσα, πρόκειται για σαφρίδια. Όπως σωστά σημειώθηκε από πολλούς, η περίπτωση του θανάτου των ψαριών από μόλυνση αποκλείεται ως ενδεχόμενο καθώς μιλάμε για ένα μόνο είδος. Οπότε η λογική λέει πως πρόκειται για αλιευμένα ψάρια από κάποια τράτα ή γρι -γρι, που με κάποιο τρόπο βρέθηκαν έπειτα να επιπλέουν νεκρά στις ακτές της Κορινθίας, είτε από λάθος, είτε συνειδητά.

Όλα αυτά ύστερα από την ανακήρυξη ή τέλος πάντων την συζήτηση για να ενταχθεί ο Κορινθιακός κόλπος στο δίκτυο Natura, μια και η κατάσταση δεν δείχνει να πηγαίνει καθόλου καλά. Όπως πάει το πράγμα δηλαδή, αν δεν γίνει κάτι άμεσα, στον κόλπο δεν θα συναντάμε στο τέλος ούτε λέπι.

Ενα δύσκολο καλοκαίρι για τον νομό μας πέρνει την άγουσα για τα αποδυτήρια, για να χρησιμοποιήσουμε έναν ποδοσφαιρικό όρο, και έχουμε την αίσθηση πως θα πρέπει όλοι οι φορείς, εμείς σαν πολίτες και όλες οι οικολογικές οργανώσεις, να πέσουν με τα μούτρα πάνω στο θέμα που έχει προκύψει για να εξετάσουμε τις διαθέσιμες λύσεις. Φυσικά και αναμένουμε τις κινήσεις που εξετάζει η πολιτεία πρώτα από όλα για να δούμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε και να τις ενισχύσουμε. Ότι είναι να γίνει όμως να γίνει, χωρίς περισσότερα λόγια, αλλά με πράξεις.

 

________

©revista.gr – Αύγουστος 2017

Στον Ηρακλή Ξυλοκάστρου ο Γιώργος Σκούρας

Την απόκτηση των ποδοσφαιρικών δικαιωμάτων του Γιώργου Σκούρα ανακοίνωσε και επίσημα η διοίκηση του Ηρακλή Ξυλοκάστρου.

Ο αμυντικός που έχει συνδέσει το όνομά του με τον Πανκαμαριακό, καθώς αγωνίστηκε εκεί για μια δεκαετία κατά την οποία διετέλεσε και αρχηγός, αφού έμεινε ελεύθερος πριν λίγο καιρό, συμφώνησε με τους πράσινους του Ξυλοκάστρου για θα συνεχίσει εκεί την πορεία του.

Ο Γιώργος Σκούρας όπως αναφέρθηκε στην ανακοίνωση, έχει ξεκινήσει ήδη προετοιμασία με τη νέα του ομάδα και αναμένεται να προσφέρει αρκετές βοήθειες την ερχόμενη σεζόν, καθώς είναι ποδοσφαιριστής με πάθος και εμπειρία.

 

Τα πιο διάσημα δέντρα του κόσμου

Πηγή ζωής, έμπνευσης και δημιουργίας, αυτά τα δέντρα αποτελούν σημείο αναφοράς στο χώρο και το χρόνο.

Ο Πλάτανος του Ιπποκράτη στην Κω.

ippocratus big-greek-trees

Ένας πλάτανος 12 μέτρων, ηλικίας περίπου 2.500 χρόνων που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση φυτεύτηκε από τον ίδιο τον Ιπποκράτη και αποτελούσε το μέρος όπου ο διάσημος γιατρός της αρχαιότητας δίδασκε τους  μαθητές του.

Arbol de Tule, Μεξικό.

Arbol de Tule big-big-trees

Στο κέντρο της πόλης Santa Maria del Tule στη μεξικάνικη πολιτεία Οαχάκα υπάρχει το δέντρο με το μεγαλύτερο κορμό σε όλο τον κόσμο. Πρόκειται για το κυπαρίσσι Arbol de Tule, με ηλικία που εκτιμάται κάπου ανάμεσα στα 1.200 και τα 3.000 χρόνια. Με κορμό που φτάνει σε διάμετρο τα 42 μέτρα και ύψος που αγγίζει τα 40 μέτρα, δεν είναι να απορεί κανείς που αρχικά πολλοί πίστευαν ότι πρόκειται για πολλά δέντρα που με τον καιρό ενώθηκαν. Κι όμως, εξετάσεις DNA απέδειξαν ότι πρόκειται για ένα και μόνο υπεραιωνόβιο δέντρο!

Cotton Tree, Σιέρα Λεόνε.

Cotton Tree big-big-trees2

Ιστορικό σύμβολο που σχετίζεται με την απελευθέρωση των αφροαμερικανών σκλάβων κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας, το Cotton Tree στολίζει την πόλη Freetown, πρωτεύουσα της Σιέρα Λεόνε.

Boab Prison Tree, Αυστραλία.

Boab Prison Tree big-big-trees3

Ένα μεγάλο κοίλο δέντρο στα νότια του Ντέρμπι της Δυτικής Αυστραλίας που, σύμφωνα με τις παραδόσεις, χρησιμοποιήθηκε σα φυλακή για τους αυτόχθονες Αυστραλούς τη δεκαετία του 1890.

Major Oak, Αγγλία.

Major Oak big-big-trees4

Στο δάσος του Σέργουντ, στο Νοτινχαμσάιρ της Αγγλίας, βρίσκεται μία τεράστια βελανιδιά ηλικίας περίπου 800 με 1000 χρόνων. Εκεί σύμφωνα με την τοπική λαογραφία έβρισκε καταφύγιο τις νύχτες ο Ρομπέν των Δασών και η διάσημη συμμορία του.

Lone Cypress, ΗΠΑ.

Lone Cypress big-big-trees5

Το Μοναχικό Κυπαρίσσι αποτελεί το πιο διάσημο σημείο της ακτογραμμής που ενώνει το Pacific Grove και την Pebble Beach κοντά στο Μοντερέυ των ΗΠΑ. Πρόκειται για ένα ενδημικό είδος κυπαρισσιού που συναντάται μόνο στην Κεντρική Ακτή της Καλιφόρνια.

Tree of Life, Μπαχρέιν.

Tree of Life big-big-dentra

Στην έρημο του Μπαχρέιν, σε μία τεράστια και άγονη περιοχή, υψώνεται περήφανο το Δέντρο της Ζωής, ένα δέντρο mesquite 400-500 χρόνων που, σύμφωνα με τους κατοίκους της περιοχής, είναι το ίδιο δέντρο με αυτό που υπήρχε στον Κήπο της Εδέμ.

Socotra Dragon Trees, Υεμένη.

Socotra Dragon Trees big-02-dragons-blood-tree-diksam-plateau-670

Το δέντρο του Δράκου (ή πιο σωστά Αίμα του Δράκου) είναι το πιο χαρακτηριστικό φυτό της Σοκότρα. Η παράξενη εμφάνισή του σε συνδυασμό με την σκούρα κόκκινη ρητίνη του που μοιάζει με αίμα είναι τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει.

General Sherman, ΗΠΑ.

General Sherman big-big-dentra2

Μία τεράστια Σεγκόβια που βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο της Καλιφόρνια, σε ένα δάσος όπου με βάση τον όγκο βρίσκονται τα πέντε από τα δέκα μεγαλύτερα δέντρα του πλανήτη. Το συγκεκριμένο, με περίμετρο κορμού 11,1 μέτρα, είναι το μεγαλύτερο από όλα, ενώ και ηλικιακά δεν πάει πίσω, καθώς μετρά γύρω στα 2.300-2.700 χρόνια στα… κλαδιά του.

Cedars of God, Λίβανος.

Cedars of God big-big-dentra3

Ένα από τα τελευταία εναπομείναντα δάση κέδρων στο Λίβανο, εκεί όπου υπήρχαν άφθονα κατά την αρχαιότητα. Να πούμε ότι η «χάρη» των συγκεκριμένων δέντρων φτάνει μέχρι τη Βίβλο, όπου αναφέρονται πολλάκις, ενώ η ρητίνης τους χρησιμοποιούταν για τη μουμιοποίηση των αρχαίων Αιγυπτίων.

Avenue of Baobabs, Μαδαγασκάρη.

Avenue of Baobabs big-big-dentra4

Η Λεωφόρος των Baobabs είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της Μαδαγασκάρης κι όχι άδικα. Το εντυπωσιακό τοπίο με τα 800χρονών δέντρα προσελκύει ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο που έρχονται να θαυμάσουν αυτό το -όχι και τόσο γήινο- τοπίο.


Το Δέντρο της Παναγιάς στη Σαμαρίνα Γρεβενών.

samarina big-greek -trees

Το πεύκο χωρίς ρίζες στην σκεπή της Μεγάλης Παναγίας.

____________________

  Πηγή: youropia.gr

“Ο Βασίλιας” του Νίκου Γραμματικού (2002) διαχρονικός όσο ποτέ άλλοτε ~ Κριτική Ταινίας

Ο “Βασιλιάς” του Νίκου Γραμματικού, αυτού του εξαιρετικού μυαλού και σκηνοθέτη, είναι μια αδυσώπητη ταινία. Προσωπικά την έχω κατατάξει ως την πρώτη σε ένα άτυπο βάθρο με τις καλύτερες ταινιές της νέας εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.

Ο “Βασιλιάς” έρχεται σε μια εποχή που ο έλληνας βιώνει την πλαστική ευμάρεια του εύκολου χρήματος, σε πόλεις και χωριά, με την αδιαφορία για την πραγματική ζώη, για την ηθική να εξελίσεται σε κύριο χαρακτηριστικό του.

Σύμφωνα με το στόρι, ο Βαγγέλης αποφυλακίζεται στα 35 του χρόνια και με την επιθυμία να αφήσει πίσω του τα παλιά, μετακομίζει σε ένα χωριό της επαρχίας, εκεί όπου ο παππούς του έχει αφήσει ένα σπίτι στην άκρη και μακριά από τον οικισμό. Μόλις οι χωριανοί αντιλαμβάνονται το παρελθόν του Βαγγέλη, ξεκινούν ένα ντόμινο άθλιας συμπεριφοράς απέναντί του με απώτερο στόχο να τον εκδιώξουν. Μοναδικός σύμμαχος του ήρωά μας, ο αστυνομικός του χωριού που παραδόξως γίνεται ο καλύτερός του φίλος.

Το φιλμ του Γραμματικού τονίζει τα χαρακτηριστικά που δυστυχώς μέχρι σήμερα τριγυρίζουν την ελληνική κοινωνία. Την αδιαφορία όπως προείπαμε, τον κοινωνικό ρατσισμό, την ξενοφοβία, το ανεξήγητο μίσος για τον διπλανό και για ότι δεν καταλαβαίνει, την ζήλεια και την κοντόφθαλμη αντίληψη για την ζωή.

Στον πρωταγωνιστικό ρόλο ο έξοχος Βαγγέλης Μουρίκης. Ένας ηθοποιός που έχει παίξει σε αριστουργήματα. Στον ρόλο του αστυνομικού ο αείμνηστος Μηνάς Χατζησάββας, που μαζί με τον Μουρίκη συνθέτουν ένα μοναδικό δίδυμο και πάνε την υπόθεση ένα βήμα παραπέρα.

Αν δεν έχετε δεί τον “Βασιλιά” να τον δείτε. Είναι δεδομένο πως κάτι θα γίνει μέσα σας ύστερα από αυτή την ταινία. Είναι τόσο βαθιά κοινωνική που δεν μπορεί παρά να αγγίζει με την πρώτη τον θεατή.

Η μουσική του Θανάση Παπακωνσταντίνου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις.

Γράφει ο Στάθης Ντάγκας

Πετάμε 22 δισ. γόπες τσιγάρων το χρόνο -Δηλητήριο για θάλασσες, ψάρια και πουλιά

Έκκληση σε όσους εξακολουθούν να καπνίζουν να αποφεύγουν  τη συνήθεια τους όταν πηγαίνουν για μπάνιο ή τουλάχιστον να μην σβήνουν και αφήνουν τα αποτσίγαρα στις παραλίες, απευθύνει η Ελληνική Αντικαρνινική Εταιρία.

Παράλληλα υπογραμμίζει ότι πέρα από τον υγειονομικό κίνδυνο που συνιστούν οι γόπες (ιδίως για τα μικρά παιδιά) αποτελούν μία τεράστια πηγή μόλυνσης των θαλασσών από μικροίνες πλαστικού (καθώς το φίλτρο είναι πλαστικό που δεν εξαφανίζεται), αλλά και διάχυσης των τοξικών συστατικών που περιέχουν τα επεξεργασμένα φύλλα καπνού του τσιγάρου.

Οι Έλληνες καπνιστές «παράγουν» κάθε χρόνο κοντά στα 22 δισεκατομμύρια (3.500 τόνους) αποτσίγαρα, αναφέρει η ΕΑΕ, προσθέτοντας ότι πολλά απ΄ αυτά καταλήγουν στη θάλασσα, μολύνοντάς την, δηλητηριάζοντας ψάρια, θαλασσοπούλια και ανθρώπους.
«Τα αποτσίγαρα αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό (κοντά στο 40%) των απορριμμάτων που συλλέγονται παγκοσμίως στους καθαρισμούς των ακτών», υπογραμμίζει.

Η ΕΑΕ καλεί τους καπνιστές, αν δεν μπορούν να αποφύγουν το κάπνισμα, τουλάχιστον να τοποθετούν τις γόπες των τσιγάρων σε κάποιο αυτοσχέδιο δοχείο ή σε κάποιο χωνάκι από χαρτί και στη συνέχεια να τα πετούν σε κάδους απορριμμάτων.

Φωτογραφία: aae.gr

Επίσης, καλεί τις αρμόδιες κρατικές ή δημοτικές αρχές, να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να πληροφορήσουν σχετικά τους πολίτες.

Επίσης, να προβούν σε συστάσεις και να οργανώσουν ένα σύγχρονο κανονιστικό πλαίσιο για περιβαλλοντικά και υγειονομικά σωστή συμπεριφορά των λουομένων.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

Περπατώ σε έναν κόσμο που αλλάζει…

Περπατώ σε ένα κόσμο που αλλάζει, όπως τα ρούχα μας τα χθεσινά, έλεγε σε ένα τραγούδι του ο Σωκράτης Μάλαμας.

Περπατώ σε ένα κόσμο που περπατά προς τα πίσω με ταχύτατους ρυθμούς και που μόνο ελάχιστες εξαιρέσεις κάνουν βήματα εμπρός. Είναι στην ουσία εκείνες οι εξαιρέσεις που κάνουν τη γη να γυρίζει ακόμη. Άνθρωποι, ζώα, πολιτισμοί, ιδέες, εξέλιξη, οτιδήποτε από τα παραπάνω.

Ανακυκλωμένες ειδήσεις εμφανίζονται στις ηλεκτρονικές μας φωτεινές οθόνες, αν ψάξεις την ιστορία θα ξαναβρεις πάλι ακριβώς τις ίδιες σε διάφορους αιώνες. Δεν έχει σημασία η τεχνολογική εξέλιξη. Η ουσία παραμένει ίδια.

Η επιθυμία της επιβολής, της απόκτησης δύναμης και χρήματος, η επεκτατική μανία, ο εγωκεντρισμός, τα φρικαλέα ένστικτα που δεν σβήνουν ούτε με όλο τον πόνο της φύσης.

Περπατώ σε ένα κόσμο που αλλάζει, όπως τα ρούχα μας τα χθεσινά….

 

_________

©revista.gr – Αύγουστος 2017

 

Ο μάγος του ποδοσφαίρου που θα θυμάμαι πάντα..

Το καλοκαίρι του 1999 κάπου προς τα μέσα Ιουλίου ο Ολυμπιακός κάνει το μπαμ και φέρνει τον Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέϊρα στο λιμάνι. Προηγούμενος σταθμός του Βραζιλιάνου ήταν η Μπαρτσελόνα και μπορείτε να κατανοήσετε τον παροξυσμό με την είδηση της μεταγραφής. Ένας παίκτης της Μπάρτσα και της Σελεσάο στον Ολυμπιακό και το ελληνικό πρωτάθλημα; Φυσικά και για ιντερνετ στην Ελλάδα ούτε λόγος εκείνη την εποχή, με τις εφημερίδες να είναι το πρώτο πράγμα που αγοράζαμε όταν ανοίγαμε το μάτι μας εκείνα τα καλοκαίρια. Έφηβοι με την τύχη του ότι γνωρίσαμε ένα εντελώς διαφορετικό ποδόσφαιρο από το σημερινό, με αστέρες που δεν συγκρίνονται με τους σημερινούς. Θυμάμαι έντονα τα γήπεδα στην Ελλάδα εκείνης της εποχής. Το OAKA ασφυκτικά γεμάτο με 80.000 κόσμο πριν την ανακατασκεύη για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Την Λεωφόρο και την σκεπαστή στη Νέα Φιλαδέλφεια. Θυμάμαι τον Τζιοβάνι, δεν έχω ξαναδεί έκτοτε τέτοιο μπαλαδόρο – μάγο. Ήταν ένας και μοναδικός. Φεύγοντας από τον Ολυμπιακό ο Βραζιλιάνος, ήταν λες και πήρε μαζί του την αστερόσκονη των εφηβικών μας χρόνων. Ένα τέλος εποχής που συνέπεσε με την μεγάλη αλλαγή στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, που εξυγχρονίστηκε, έγινε πιο ακριβό, πιο γρήγορο, αλλά και πιο απόμακρο για όσους είχαμε συνηθίσει στη μαγεία.

Την ημέρα που έκλαιγε ο “Ζιό” και αποχαιρετούσε τους ολυμπιακούς κλαίγαμε όλοι, οι αναμνήσεις επέστρεφαν πάλι κι από τότε επιστρέφουν όλο και πιο συχνά.

 

Γράφει ο Στάθης Ντάγκας

 

Η αποδοχή θα έρθει σε σένα, αν τη ζητήσεις πρώτα από σένα.

Περιμένουμε την αποδοχή να έρθει από τους άλλους.

Θέλουμε να είμαστε αποδεκτοί από τους άλλους. Θέλουμε να αναγνωρίζονται τα καλά μας στοιχεία, η απόδοσή μας στη δουλειά, ο πολύτιμος ρόλος μας σε μια σχέση. Θέλουμε να αρέσουμε. Θέλουμε να επιβραβευόμαστε.

Αυτές οι ανάγκες χτυπούν την πόρτα σχεδόν σε όλους. Κανείς δεν είναι 100% αυτοδύναμος, ώστε να μην κουβαλά την παραμικρή ανασφάλεια. Τι γίνεται όμως όταν κατ’ εξακολούθηση βασιζόμαστε στην έγκριση, την επιβεβαίωση και την αποδοχή των άλλων;

Όταν δίνουμε μεγαλύτερη βαρύτητα στη γνώμη των άλλων, υπερπηδώντας το στάδιο της εσωτερικής επιβεβαίωσης, χάνουμε το παιχνίδι- τότε είναι πιο πιθανό αντί να κερδίσουμε την αποδοχή των τρίτων, να προκαλέσουμε το αντίθετο αποτέλεσμα.

Πώς να το χειριστούμε σωστά;

1.         Μην κρέμεσαι από τα χείλη των άλλων συνεχώς, δώσε ο ίδιος στον εαυτό του το boost-up που έχεις ανάγκη: Όταν αναζητούμε διακαώς επιβεβαίωση από τους άλλους, υιοθετούμε τη «μορφή» που θεωρούμε πως έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να πάρει το «ok» από τον τάδε και το δείνα. Έτσι όμως υπερ-αναλύουμε αυτό που θα ήθελαν οι άλλοι ξεχνώντας αυτό που πραγματικά θέλουμε οι ίδιοι. Θα πρέπει λοιπόν να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στην ειλικρινή πηγή των «θέλω» μας και να δίνουμε οι ίδιοι το πράσινο φως στον εαυτό μας.

2.         Αντί να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους, ξεκίνα να αναγνωρίζεις τη διαφορετικότητά σου: Μη χάνεις χρόνο στην αντιμετώπιση του κάθε εξωγενούς αρνητισμού. Συγκέντρωσε τις δυνάμεις σου στην ατομικότητά σου, ώστε να αφουγκραστείς τις επιθυμίες σου και να ανακαλύψεις αυτό που σε κάνει ξεχωριστό. Δεν είσαι εδώ άλλωστε για να ζήσεις σύμφωνα με τη γνώμη των άλλων.

3.         Δώσε στον εαυτό σου τον πρωταγωνιστικό ρόλο: Όταν εμμένεις στις αντιλήψεις και τις κριτικές των άλλων και πέφτεις στην παγίδα του να γίνεις αρεστός σε αυτούς για το καθετί, ξεκινάς ένα ταξίδι ανάλυσης των δικών τους προφίλ και απαιτήσεων. Ενώ λοιπόν αρχικά είχες ξεκάθαρη εικόνα ενός σχεδίου ή μιας δικής σου αντίληψης, τελικά, κατόπιν της παραπάνω ψυχανάλυσης των υπολοίπων, καταλήγεις με θολό νου, αποπροσανατολισμένος και γεμάτος αμφιβολίες. Τώρα, είναι η στιγμή, να δώσεις μόνος σου στον εαυτό σου την έγκριση και να χαράξεις τη δική σου, αυθεντική διαδρομή.

Φωτό από: 123hdwallpapers.com

Πηγή:tsemperlidou.gr

Νεκρά δελφίνια με τα στομάχια τους γεμάτα πλαστικό..

Γεμάτο με πλαστικό ήταν το στομάχι νεκρών δελφινιών που ανέλυσαν ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας \”Αρχιπέλαγος\”, αναδεικνύοντας για ακόμη μια φορά, τις τεράστιες διαστάσεις, που έχει λάβει η ανεξέλεγκτη ρίψη πλαστικού στις ελληνικές θάλασσες και στο περιβάλλον.

Δεν χρειάζεται να γράψουμε κάτι περισσότερο. Μυαλό έχουμε και κρίση να αναλογιστούμε τις τραγικές συνέπειες της καταναλωτικής μανιάς του σύγχρονου ανθρώπου ως προς την φύση.