Ήταν καλοκαίρι και αφού ήταν καλοκαίρι εμείς ήμασταν έξω. Συνέχεια έξω. Εγώ, ο Γιάννης, ο Νίκος, η Άννυ, η Ηλιάνα, η Ρένα και τα άλλα παιδιά. Εκεί γύρω στην πλατεία από νωρίς το απόγευμα, παίζαμε μπάλα, κρυφτό και όλα εκείνα τα υπέροχα παιχνίδια, με τον Άγιο Βλάσση δίπλα μας, πίσω μας και μπροστά μας, άγρυπνο φρουρό θα έλεγε κάποιος. Τώρα που πέρασαν τόσο τα χρόνια το λέω κι εγώ.

Μας καρφώθηκε η ιδέα να γίνουμε λοιπόν “ψαράδες” με τον Γιάννη, τον αδελφικό μου φίλο. Κάπου, κάποιος συμμαθητής μας έβαλε το μικρόβιο και ξεκινήσαμε. Πήγαμε πήραμε πετονιές, βαρίδια, αγκίστρια και γαρίδες. Στο λιμάνι είχε πολλούς σπάρους, γόπες, σαφρίδια και τέτοια, ενώ κάτω από την Ηλέκτρα και στο στουπονήσι (ένα αυτοσχέδιο νησάκι που στη μέση είχε ένα πήδακα και τα βράδια φαίνονταν από όλη την πόλη), είχανε βγει σκορπίνες, αυτό το επικίνδυνο ψάρι που άμα σε τσίμπαγε ξεραινόσουν. Έτσι τουλάχιστον έλεγαν όσοι το είχανε δει και αυτό είχε δημιουργήσει στη φαντασία μας τέρατα που τα βλέπαμε τις νύχτες στον ύπνο μας.

Ξεκινήσαμε από το λιμάνι τα πρώτα απογεύματα και πράγματι η ψαριά μας ήταν θεαματική, ακόμη κι αν ήμασταν τόσο φρέσκιοι σε αυτή την ιστορία. Κάθε απόγευμα και την επόμενη η μανάδες μας έβαζαν τηγάνι. Μέχρι που ένα απόγευμα αποφασίσαμε να ζήσουμε στα άκρα και πήγαμε να ψαρέψουμε κάτω από την Ηλέκτρα. Δεν σας κρύβω ότι από την ώρα που ζυγώναμε εκεί, τα πόδια μας έτρεμαν.

“Βρε λες να έχει τίποτα σκορπίνες και να μας πετάξουν δηλητήριο να ξεραθούμε;”

Τόσες και τόσες φορές είχαμε δει στον ύπνο μας να συμβαίνει κάτι τέτοιο, με ένα σωρό διαφορετικά σενάρια και κατάληξη. Ρίξαμε τις πρώτες πετονιές κι αυτές επέστρεφαν πίσω με τα δολώματα φαγωμένα αλλά χωρίς ψαράκι. Μια, δύο, δέκα φορές. Είχε ένα ελαφρύ ως δυνατό αεράκι, κι εκεί που πήγαινα να ρίξω ξανά την πετονιά μέσα από την αποβάθρα της Ηλέκτρας, κάπου μπερδέυτηκα και παραπάτησα. Η πετονιά αντί να πάει προς τα μέσα γύρισε πορεία, ευθεία κατά πάνω στον Γιάννη, έκανα τα πάντα για να το αποτρέψω όμως δεν τα κατάφερα και δύο από τα αγκρίστρια, με έξοχη μαεστρία πήγαν και καρφώθηκαν στη γάμπα του φίλου μου. Έμεινε εκείνος χωρίς να μιλάει, σοκαρισμένος, σαν να τον είχε τσιμπήσει αγκάθι από σκορπίνα και να είχε ξεραθεί. Μάταια τα επόμενα λεπτά προσπαθούσα να του ξεκολλήσω τα αγκίστρια από το πόδι, πονούσε και ήταν βαθιά χωμένα μέσα. Κόψαμε την πετονιά κι έφυγε γρήγορα – γρήγορα για να τον πάνε οι δικοί του στο κέντρο υγείας. Αποκόμισε 4 ράμματα όπως έμαθα πολύ αργότερα.

Εγώ, έμεινα εκεί να μαζεύω τις πετονιές, τα δολώματα και τα κουβαδάκια μας. Παρά δίπλα ο κύριος Βασίλης είχε βγάλει μια σκορπίνα με το καλάμι του και την άφηνε με αριστοτεχνικές κινήσεις στο κουβά του. Σύντομα θα έφτιαχνε μια υπέροχη σούπα με ένα τόσο μεγάλο ψάρι που τελικά δεν τον είχε τσιμπήσει και δεν είχε ξεραθεί. Ήταν πλέον αργά, ένα ελαφρύ αεράκι και τα χρώματα ενός σούρουπου καλοκαιρινού στο Ξυλόκαστρο, είναι κάτι που ποτέ δεν ξεχνάς, όσο κι αν μεγαλώνεις. Πήρα τον δρόμο για το σπίτι σκεπτόμενος για πρώτη φορά στη ζωή μου ότι κανένα ζώο δεν είναι πιο επικίνδυνο από τα “αγκίστρια” που έχουν εφεύρει οι άνθρωποι.

Ήταν η τελευταία φορά που πήγα για ψάρεμα.

Το λεμόνι είναι ένας από τους γρηγορότερους εχθρούς ενάντια στα μικρόβια…
Ας δούμε πρώτα τις ευεργετικές του ιδιότητες του και μετέπειτα θα πάμε σε εφαρμογή θεραπειών.

Ευεργετικές ιδιότητες του λεμονιού

•  Το λεμόνι βοηθά στην εξισορρόπηση του ph
•  Το λεμόνι ενισχύει το ανοσοποιητικό μας σύστημα ενάντια σε λοιμώξεις και ιώσεις, λόγω της περιεκτικότητας τους σε βιταμίνη C
•  Το λεμόνι αποτοξινώνει το συκώτι αλλά και το έντερο
•  Το λεμόνι βοηθά στην απαλλαγή από τη δυσκοιλιότητα
•  Το λεμόνι ενισχύει την κινητικότητα του εντέρου
•  Το λεμόνι διαλύει το χολόλιθο και την πέτρα στα νεφρά
•  Το λεμόνι δρα ως αντιγηραντικό για το δέρμα
•  Το λεμόνι κρατά μακριά διάφορες ασθένειες και λοιμώξεις παντός είδους
•  Το λεμόνι απομακρύνει εγκεφαλικές εκφυλιστικές νόσους όπως το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ
•  Η κατανάλωση λεμονιού βελτιώνει την όραση
•  Το λεμόνι εχει αντιβακτηριδιακή δράση (μπορεί να καταπολεμήσει ακόμη και τη χολέρα!)
•  Το λεμόνι έχει αντιοξειδωτική δράση 
• Το λεμόνι μειώνει την υψηλή αρτηριακή πίεση λόγω της περιεκτικότητάς του σε φλαβονοειδή
•  Το λεμόνι απομακρύνει ή αναστέλλει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων
•  Το λεμόνι είναι μία πλούσια πηγή βιταμινών απαραίτητων για την σωστή ανάπτυξη του οργανισμού
•  Το λεμόνι έχει κατευναστική δράση και η μυρωδιά του είναι ηρεμιστική και αγχολυτική
•  Το λεμόνι αφαιρεί τα νεκρά κύτταρα του δέρματος και λειτουργεί ως το τέλειο καθαριστικό προσώπου
•  Το λεμόνι τονώνει και καθιστά πιο λαμπερό το δέρμα μας

Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν το λεμόνι σαν φάρμακο

Όταν οι Κινέζοι ιατροί αποκαλύπτουν τα (remedies) φάρμακά τους, πάντα υπάρχει κάτι που αξίζει τον κόπο να διαβαστεί. Η έξυπνη θεραπεία για την πυώδη λοίμωξη της ράγας της άπω φάλαγγας ενός δακτύλου, πραγματοποιείται με αυτή την μέθοδο: κόβουμε το πάνω μέρος του λεμονιού, και εισάγουμε το δάκτυλο στο λεμόνι και το δένουμε. Το πρωί η παρανυχίδα είναι έτοιμη να καθαριστεί.

Ρευματισμοί

Παίρνετε το χυμό από μισό λεμόνι πριν από κάθε γεύμα, και πριν την κατάκλιση κάθε βράδυ. Μπορεί να διαλυθεί με αποσταγμένο νερό πριν το πάρετε, ή σαν δυνατή λεμονάδα, και ταυτόχρονα τοποθετήστε τον εξωτερικά δύο φορές την ημέρα. Οι περισσότεροι ιατροί δηλώνουν ότι μετά την πάροδο τριών ημερών η σίγουρη αλλά αργή δύναμη του λεμονιού δείχνει τις καθαριστικές και παυσίπονες ιδιότητές του.

Πονοκέφαλος

Μερικά κουταλάκια χυμό του λεμονιού σε ζεστό τσάι (τριφύλλι ή άλφα-άλφα είναι καλύτερα) είναι η θεραπεία ενός έξυπνου μπάρμαν στην Νέα Υόρκη, γ’ αυτούς που έχουν πονοκεφάλους (επακόλουθο μέθης) και από πονοκεφάλους που προέρχονται από άλλες αιτίες. Με αυτό το σύστημα κερδίζει τους πελάτες του, ξεκόβουν, και τους οδηγεί μακριά από τα φάρμακα τελείως.

Αν κάποιος επιθυμεί πραγματικά να σταματήσει τη συνήθεια του καπνίσματος , από οποιαδήποτε μορφή, έχει βρεθεί ότι, όταν προκύπτει η επιθυμία, είτε για καπνό ή να μασήσει, τότε μια κατευθείαν γουλιά με χυμό λεμονιού μειώνει αυτή την επιθυμία. Σε περίπου τριάντα (30) ημέρες από αυτή τη θεραπεία όλη η επιθυμία για τη χρήση του καπνού θα έχει εξαφανιστεί. Ένας βολικός τρόπος για τη χρήση του λεμονιού είναι να μεταφέρει κάποιος ένα λεμόνι μαζί του, με μία τρύπα στην κορυφή του, τυλιγμένο σε λαδόκολλα, τότε ρουφάει μια γουλιά κάθε φορά που εμφανίζεται η επιθυμία. Μπορεί να χρειαστεί αρκετά λεμόνια την ημέρα για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πρέπει επίσης κάποιος να σταματήσει να χρησιμοποιεί στα τρόφιμα καρυκεύματα πιπεριού και αλατιού, το πιπέρι και το αλάτι φαίνεται να αυξάνουν την επιθυμία για καπνό.

Το λεμόνι βοηθά στην αντιμετώπιση του αλκοολισμού

Θα πρέπει να υποδείξουν στους ασθενείς, το κακό των οινοπνευματωδών ποτών, και την ευλογία της πλήρους αποχής. Θα πρέπει να τους ζητηθεί να απομακρύνουν τα πράγματα που έχουν καταστρέψει την υγεία τους, και να τα αντικαταστήσουν με μια πληθώρα φρούτων. Μπορούν να λαμβάνονται πορτοκάλια, λεμόνια, δαμάσκηνα, ροδάκινα, και πολλές άλλες ποικιλίες;

*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.

Πηγή: https://www.therapeftis.eu/

-Τι καιρό θα κάνει σήμερα;

-Έξω βρέχει. Πω, πω έναν αέρα που έχει.

-Ιούνιος μήνας και να σκεπάζεσαι το βράδυ;

Έχουμε σκεφθεί ποτέ τον χρόνο που καταναλώνουμε για να μιλάμε για τον καιρό; Είναι πολύς. Πολύς περισσότερος από τότε που ακόμη περιμέναμε τα δελτία ειδήσεων για να μας ενημερώσουν, αφού το ίντερνετ δεν είχε κατακλύσει την καθημερινότητά μας.

Άραγε, από την άλλη, να φταίνε τα καλαμάκια τα πλαστικά για ετούτα τα τερτίπια του καιρού, που έφθασε Ιούλιος κι ακόμη βρέχει; Πλέον έχω αρχίσει να το πιστεύω..

Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να πιστεύω πράγματα που κάποτε δεν πίστευα και τόσο. Κυρίως για εκείνα περί ατομικής ευθύνης. Για το περιβάλλον, για την κοινωνία, για την πολιτική, για τα πάντα εκεί έξω.

Ατομική ευθύνη φίλε. Η ασθένεια του παρόντος. Η ασθένεια του μέλλοντος.

Καλοκαίρι.

Ήρθε ξανά το καλοκαίρι.

Πρέπει να τρέξεις να προλάβεις.

Σε λίγο φθάνουν, όλα να είναι έτοιμα, για την απόλαυσή τους.

Κι εσύ να τρέξεις γιατί μόνο έτσι θα προλάβεις.

Ύστερα, θα έρθει η ώρα η δική σου,

να ηρεμήσεις, να φύγουν και να ηρεμήσεις.

Δεν είναι αναβολή αυτό,

δεν είναι σαν ένα χαμστεράκι που κυλάει τη δική του ρόδα,

δεν είναι που κάποιοι τρέχουν κι άλλοι δεν τρέχουν,

δεν είναι διαφορετική αφετηρία,

είναι απλά η πραγματικότητα.

Θα πρέπει πάλι να αναβάλεις,

κι αν νιώθεις πως συνέχεια τελευταία αναβάλεις,

δεν πειράζει.

Να αναβάλεις τη σκέψη να μην έρχεται,

να παγώσεις κάθε συναίσθημα,

δεν βλέπεις τι γίνεται εκεί έξω;

Να παγώσεις,

γιατί όλα παγωμένα είναι.

Ήρθε το καλακαίρι, ξανά,

τρέχα για να προλάβεις.

Η αγάπη και ο φόβος είναι οι δύο θεμελιώδεις εκφράσεις του ανθρώπινου πνεύματος, είναι καταστάσεις συνειδητότητας, και δεν μπορούν ποτέ να συνυπάρξουν. Στο φόντο της αγάπης εμφανίζονται και εξαφανίζονται τα πάντα. Η αλήθεια είναι το τραγούδι του φωτός της αγάπης. Η αυταπάτη είναι η κραυγή του σκοταδιού του φόβου.

Ζούμε σε μία εποχή ραγδαίων αλλαγών και αναταραχών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να οδηγήσουν τις κοινωνίες σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις, για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα, επειδή οι κοινωνίες είναι οι θερμοκοιτίδες της βελτίωσης και της διεύρυνσης της ανθρώπινης συνειδητότητας.

Ο κόσμος μας έχει μετατραπεί σε μία αρένα συγκρούσεων ανάμεσα σε αντίπαλα στρατόπεδα, όπου κάθε σεβασμός για τη ζωή και την ελεύθερη επιλογή έχει χαθεί. Χρησιμοποιείται κάθε τρόπος για να αιχμαλωτιστεί η προσοχή μας έτσι ώστε να αποφασίζουμε και να ενεργούμε βάσει του φόβου, της ανασφάλειας, της έλλειψης και του άγχους. Κι έτσι γινόμαστε εύκολα θύματα στα συστήματα χειραγώγησης που σαν στόχο τους έχουν, δημιουργώντας σύγχυση, τον έλεγχο πάνω στη ζωή μας. Και πολλές φορές νιώθουμε σαν μαριονέτες που κρυμμένα χέρια κινούν τα νήματά μας και μας κατευθύνουν σ’ ένα θολό, ψεύτικο τοπίο. Νιώθουμε πως δεν υπάρχει διέξοδος, πως δεν έχουμε επιλογές, νιώθουμε εγκλωβισμένοι, μόνοι και χαμένοι…

«Δεν είναι δείγμα υγείας το να είμαστε προσαρμοσμένοι σε μία βαθιά άρρωστη κοινωνία.» Krishnamurti

Η τελευταία χρονιά ήταν μία χρονιά «δράματος» κατά τη διάρκεια του οποίου όλοι πιαστήκαμε, περισσότερο ή λιγότερο, στα δίχτυα της συλλογικής παράνοιας, αφήνοντας στο περιθώριο την προσωπική μας ζωή και εξέλιξη.

Νιώθω πως τώρα, περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική η ανάγκη να στραφούμε μέσα μας και να ρίξουμε φως στις επιταγές της καρδιάς και της ψυχής μας που «στραγγαλίζονται» από την ανησυχία, την αβεβαιότητα και τον φόβο, ιδιότητες ξένες προς την αγάπη. Είναι επιτακτική ανάγκη να βρούμε την αλήθεια μέσα μας, που θα μας καθοδηγήσει με ασφάλεια μέσα από τους ωκεανούς της υποκρισίας και της εξαπάτησης. Χρειάζεται να στρέψουμε την πρόθεση και την εστίασή μας σ’ αυτά που μας ενδυναμώνουν και δίνουν νόημα στη ζωή μας. Χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε αφέντες της μοίρας μας και να θυμόμαστε ότι κάθε εξωτερική αλλαγή ξεκινά από μία εσωτερική αλλαγή. Και εμείς είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι γι αυτή την αλλαγή. Η αλλαγή ξεκινά με την δημιουργία ενός οράματος, ξεκινά από την φαντασία μας.

Η αγάπη είναι ο συμπαντικός νόμος και η φαντασία είναι ο τρόπος του σύμπαντος να επικοινωνήσει μαζί μας. Ας οραματιστούμε, λοιπόν, έναν νέο, καλύτερο τρόπο για να ζήσουμε. Δεν υπάρχει τίποτα αδύνατο για τη φαντασία. Κι αν δεν ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι το μυαλό και τη φαντασία μας, θα το κάνουν άλλοι για μας…

Χρειάζεται να αποφασίζουμε για τη ζωή μας από ένα μέρος ελευθερίας και αγάπης. Όταν οι αποφάσεις μας είναι αποτέλεσμα φόβου, όχι μόνο δεν εξυπηρετούν την ωρίμανση και την εξέλιξή μας, αλλά υποβιβάζουν την ύπαρξή μας. Το σώμα μας γνωρίζει την αλήθεια μας, η αγάπη το ενδυναμώνει, ο φόβος το αρρωσταίνει.

Θα φωτίσεις τον κόσμο με την αγάπη σου ή θα τον ρίξεις στο σκοτάδι με τον φόβο σου; Η επιλογή είναι δική σου.

«Αν αφαιρέσεις την αγάπη, η γη είναι ένας τάφος.» Robert Browning

Πηγή: enallaktikidrasi.com