Ακόμη ήμουν παιδί όταν ξεκίνησε να με καταδιώκει αυτή η ανεξήγητη υπόθεση της ευθύνης. Ευθύνη για τα πάντα, για τους ανθρώπους και για τα πράγματα. Κυρίως για τους ανθρώπους. Τι είδους ψυχαναγκασμός ήταν αυτός ποτέ μου δεν κατάλαβα και για να είμαι ειλικρινής δεν το έψαξα παραμέσα, απλά έζησα έτσι. Άλλωστε κάθε ένας μας έχει Read more
Η σχέση μου με ετούτο το περιοδικό έχει περάσει μέσα στο χρόνο από χίλια κύματα. Ακολουθεί δηλαδή τη διαδρομή τη δική μου από καταβολής του. Κάποτε, όταν η όρεξη και ο χρόνος μας ευνοούσε, καταφέραμε να είμαστε περιοδικό και σχεδόν σε αρκετές περιπτώσεις ενημερωτικό site. Πλέον και μόνο ότι διαβάζετε από εδώ αυτές τις γραμμούλες, Read more
Η καραντίνα πέρασε, σε λίγο δεν θα υπάρχουν ούτε εκείνες οι απογευματινές ανακοινώσεις με ιατρικούς όρους, σε λίγο θα έρθει ο λογαριασμός και από ότι φαίνεται, ήδη, θα είναι παραφουσκωμένος. Μείναμε μέσα. Και όσο μέναμε μέσα γίνονταν “πραγματάκια”. Αναμενόμενο θα μου πείτε, αναμενόμενο θα σας πω κι εγώ. Οπότε δεν θα καταπιαστώ περισσότερο στο παρόν. Read more
«Αγόρι μου, η ζωή πολλές φορές είναι σαν μια ψευδαίσθηση, μια διαρκής κίνηση χωρίς να ξέρεις το γιατί, στο λέω εγώ που έκανα τόσα χρόνια στον Καναδά, που έφτιαξα μαγαζιά, έβγαλα λεφτά, μεγάλωσα την οικογένειά μου. Σαν μια ψευδαίσθηση αλλά αξίζει, είναι το μόνο που έχουμε. Κάτσε να σου ψήσω καφέ να κάνουμε το τσιγαράκι Read more
Όσοι σε πλήγωσαν, σε παράτησαν εν μια νυκτί, σε κορόιδεψαν και σε πρόδωσαν. Όσοι τους έδωσες αλόγιστα ό,τι πιο πολύτιμο είχες, και το μεταχειρίστηκαν τελικά σαν να τους χάρισαν μια δωρεάν εφημερίδα στο δρόμο, την οποία χωρίς καν να διαβάσουν, έβαλαν κάτω στη σακούλα σκουπιδιών για να μη τρέχει. Χρόνος, αγάπη, σκέψη, ενέργεια, βοήθεια, αγκαλιά, Read more
8 Δεκεμβρίου 1943, γεννήθηκε ο Τζιμ Μόρισον (James “Jim” Douglas Morrison). Το 1970 έδωσε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη Lizzie James. Αναδημοσιεύτηκε συμπληρωμένη το 1981 σε ειδικό αφιέρωμα του Creem Magazine για τα δέκα χρόνια από τον θάνατό του. Ας τη διαβάσουμε: Lizzie James: Νομίζω ότι οι οπαδοί των Doors σε βλέπουν ως σωτήρα, σαν ένα Read more
Τις τελευταίες ημέρες επιχειρώ τακτικά ένα διαχωρισμό. Έχει να κάνει με την εποχή προ virus από τη μια πλευρά και με την εποχή που διανύουμε right now από την άλλη. Ξέρετε, για τις συνήθειες που είχε το σύνολο της κοινωνίας, για τα πράγματα που έκανε, για τη συμπεριφορά του, για τα social media, για την Read more
Ζούμε στην εποχή όπου η μετριότητα σε κάθετης μορφή και χρήση βασιλεύει όσο ποτέ άλλοτε. Είναι μια διαρκής πλύση εγκεφάλου που δέχεται ο μοντέρνος άνθρωπος στη δυτική κοινωνία στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Μας μάθανε να αποδεχόμαστε,να θαυμάζουμε και να εξυμνούμε την πάσης φύσεως μετριότητα ως το κοινά αποδεκτό και ιδανικό.Η ικανότητα κριτικής σκέψης Read more
Επιστρέφοντας συχνά εκεί που ξεκίνησαν όλα. Ο παλιός σταθμός, τα τζάμια που έτριζαν κάθε που περνούσε η αμαξοστοιχία, μια για Πάτρα, την άλλη για Αθήνα. Κάτι αμαξοστοιχίες απόκοσμες πια, μοιάζουν όπως εκείνες από τις παλιές ταινίες που όταν τις βλέπεις, νιώθεις την ψυχή σου να είναι 1000 χρόνων. Πέρασαν αλήθεια τόσα χρόνια; Πέρασαν. Μπορεί να Read more
Τους ονειρεύομαι συχνά, μα πιο πολύ τις μέρες τις γιορτινές. Πρώτους απ’ όλους τους παιδικούς και ξαναζωγραφίζω το τότε, όταν με τα αυτοσχέδια τρίγωνα από λαμαρίνα και οργανέτο με χορδές από μεσινέζα και ηχείο από φλασκί κομμένο στη μέση ξεφαντώναμε στα κάλαντα. Τους ονειρεύομαι όταν είμαι μόνος στην άδεια κάμαρα πίσω από μια σελίδα προσπαθώντας Read more