Σχέδια που εγκαταλείπουμε, αποφάσεις που φοβηθήκαμε να πάρουμε προσδοκίες των άλλων από μας που τις τροφοδοτήσαμε κι ας ξέραμε τι επικίνδυνο ήταν. Δικές μας απαιτήσεις απ’ τους άλλους, ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα, και τη δική μας υστεροβουλία. Άνθρωποι που συναντήσαμε μια νύχτα, μα που το βλέμμα τους όρισε πια για πάντα τη ζωή Read more
Δεν ήμουν ποτέ μισάνθρωπος• αγαπούσα πάντα τους ανθρώπους, μα από μακριά• κι όταν έρχουνταν κανένας να με δει, ξυπνούσε μέσα μου ο Κρητικός, γιόρταζα να δεχτώ έναν άνθρωπο σπίτι μου. Κάμποση ώρα χαιρόμουν και τον άκουγα κι έμπαινα μέσα του, κι αν μπορούσα να τον βοηθήσω, τον βοηθούσα με χαρά• μα αν πολυβαστούσε η κουβέντα Read more
Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι’ αυτό είναι πάντοτε ευγενικοί και συγκαταβατικοί. Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι δε λένε ψέματα. Το ψέμα προσβάλλει εκείνους που το ακούνε, και ταπεινώνει στα μάτια τους αυτούς που το λένε. Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι δεν είναι φλύαροι. Δεν είναι ματαιόδοξοι. Δε ρίχνουν στάχτη στα μάτια. Δεν παίρνουν πόζα. Δεν Read more
Κάποτεθὰ σταματήσουμεσὰ μιὰ γαλάζια ἅμαξαμέσ᾿ στὸ χρυσάφιδὲ θὰ μετρήσουμε τὰ μαῦραἄλογαδὲ θά ῾χουμε τίποτα ν᾿ ἀθροίσουμεδὲ θά ῾χουμε πιὰ τίποταγιὰ νὰ μοιράσουμε κρατώνταςἕνα ξύλοθὰ περάσουμεμέσ᾿ ἀπ᾿ τὴ μαύρη τρύπατοῦ ἥλιουποῦ θὰ καίει Μίλτος Σαχτούρης – “Το χρυσάφι”. Read more
«Η ευδαιμονία βρίσκεται στον ελεύθερο χρόνο (ἡ εὐδαιμονία ἐν τῇ σχολῇ εἶναι). Γιατί εργαζόμαστε για να έχουμε ελεύθερο χρόνο και πολεμάμε για να έχουμε ειρήνη.» Αριστοτέλης, Ἠθικὰ Νικομάχεια 1177b4-5 Ποια είναι η φυσική κατάσταση του ανθρώπου; Να εργάζεται ή να «σχολάζει»; Με αυτό το ερώτημα ο Αριστοτέλης ανοίγει τη συζήτηση για τη αξία του ελεύθερου χρόνου τον 4ο π.Χ. Read more
Λιαντίνης: Κανείς δεν είναι πλούσιος αν είναι άκληρος και καμία δεν είναι ωραία όταν είναι ανόητη και κανένας δεν είναι χαρούμενος όταν είναι κακός. Να ζεις με πλήθουσα γύρω σου τη σιωπή και τα λόγια σου, όταν χρειάζουνται, να πέφτουν μετρημένα σαν τις καμπάνες της Μεγάλης Παρασκευής… Να γελάς όταν τα πράγματα γίνονται απότομα σοβαρά. Read more
«Είμαι ένας άνθρωπος από τα παλιά, που έχει διαβάσει τους κλασσικούς, που μάζεψε σταφύλια από τον αμπελώνα, που ονειρεύτηκε στην ανατολή και στη δύση του ηλίου πάνω από τα χωράφια. Δεν ξέρω λοιπόν τι να τον κάνω αυτόν τον κόσμο που δημιουργήθηκε με τη βία, με την ανάγκη της παραγωγής για την κατανάλωση. Μισώ τα Read more
«Έρχεται, λοιπόν, μια ωραία πρωΐα στις δυσμές του βίου μας, κι έχουμε θέσει ακόμη ένα σκοπό. Όμως ο σκοπός αυτός βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Γκρεμιζόμαστε απότομα μέσα στον άπατο χάνδακα του θανάτου μας, κι έχουμε καρφωμένα τα μάτια μας αντίκρα. Τι τύφλωση! Πεθαίνουμε, δηλαδή, χωρίς να καταλάβουμε ότι πεθάναμε. Όπως ακριβώς εζήσαμε, χωρίς να υπάρξουμε. Read more
«Ο άνθρωπος είναι σε όλα αχόρταγος. Θέλει να απολαύσει πολλά, χωρίς να μπορεί να τα προφτάσει όλα και βασανίζεται. Όποιος όμως φτάσει σε μια κατάσταση που να ευχαριστιέται με τα λίγα, και να μην θέλει πολλά, έστω κι αν μπορεί να τα αποχτήσει, εκείνος λοιπόν είναι ο ευτυχισμένος. Δεν το κάνει από οικονομία, είτε γιατί Read more
Το καπάκι του ματιού το ’χει ο άνθρωπος για να σκεπάζει το μάτι του σαν κοιμάται, όχι σαν είναι ξύπνιος! Κι ύστερα, σου λένε, ο άνθρωπος είναι το “ευγενέστερον ζώον”… Ζώον… μάλιστα, αλλά όχι και ευγενέστερον!… Το αγριότερον, μάλιστα! Η λακωνικότερη ιστορία του κόσμου είναι η ιστορία των δειλών ανθρώπων. Τους περήφανους τους σέβονται και Read more