» … Η απελπισία έχει καταλάβει τους πάντες, ένας όμως, που δεν πτοείται μου θύμισε μια ιστορία. Ο κύριος Κόϋνερ διέσχιζε μια κοιλάδα, όταν έξαφνα πρόσεξε πως πατούσε στα νερά. Και τότε κατάλαβε πως η κοιλάδα του ήταν στην πραγματικότητα ένας θαλάσσιος βραχίονας και πως πλησίαζε η ώρα της πλημμυρίδας. Σταμάτησε, λοιπόν, κοιτάζοντας γύρω του Read more
«Νομίζω πως είναι πια πολύ αργά… εδώ που έχουμε φθάσει είναι παρά πολύ αργά πια… ίσως αυτή η βόμβα υδρογόνου να είναι τόσο τρομερή ώστε να καταφέρει να μας τρομάξει βαθιά όλους, όλους εμάς, και έτσι ίσως να συνειδητοποιήσουμε ότι φαινόμενα όπως ο τρόμος και το έθνος δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα – ζοφεροί ψαλμοί σ’ Read more
“Χαρά στον έλληνα που ελληνοξεχνά” τραγουδούσε ο μεγάλος Νίκος Παπάζογλου εκείνα τα χρόνια που υπήρχε ακόμη καλλιτεχνική δημιουργία, ή μάλλον για να το θέσουμε καλύτερα, χώρος για καλλιτεχνική δημιουργία. Και συνέχιζε παρακάτω με εκείνο το θρυλικό ρεφραίν: Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώΚαι βαθιά σ’ ευχαριστώΓιατί μ’ έμαθες και ξέρωΝ’ ανασαίνω όπου βρεθώΝα πεθαίνω όπου πατώΚαι να Read more
Στεκόμουν πάνω σ’ ένα λόφο κι είδα το Παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα Νέο.Σέρνονταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδείκαι βρωμούσε νέες μυρουδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε ξαναμυρίσει. Η πέτρα που πέρασε κατρακυλώντας ήταν η νεότερη εφεύρεσηΚαι τα ουρλιαχτά από τους γορίλες που βαράγανε τα στήθια τους συνθέτανε την πιο Read more
Όμως στην άκρη αυτής της σκιάς είναι αναπόφευκτο να υπάρχει ένα φως, που το μαντεύουμε κιόλας και δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε παρά να αγωνιστούμε για να συνεχίσει να υπάρχει. Πέρα από τον μηδενισμό, όλοι μας, ανάμεσα στα ερείπια, προετοιμάζουμε μια αναγέννηση. Αλλά λίγοι το ξέρουν.. Αλμπέρ Καμύ Read more
Οι παραστάσεις συνεχίζονται με μεγάλη επιτυχία… Οι επόμενες παραστάσεις είναι στις 1 και 2 Ιανουαρίου, Κυριακή και Δευτέρα. Ακολουθούν οι παραστάσεις στις 6, 7, 8, 11, 13, 14, 15 Ιανουαρίου. Ώρα έναρξης: 20:30 Read more
Θέλω νὰ φύγω πιὰ ἀπὸ δῶ, θέλω νὰ φύγω πέρα, σὲ κάποιο τόπο ἀγνώριστο καὶ νέο, θέλω νὰ γίνω μία χρυσὴ σκόνη μὲς στὸν αἰθέρα, ἁπλὸ στοιχεῖο, ἐλεύθερο, γενναῖο. Σὰν ὄνειρο νὰ φαίνονται ἁπαλὸ καὶ νὰ μιλοῦνε ἕως τὴν ψυχὴ τὰ πράγματα τοῦ κόσμου, ὡραῖα νά ῾ναι τὰ πρόσωπα καὶ νὰ χαμογελοῦνε, ὡραῖος ἀκόμη ὁ Read more
Ανασυνθέτοντας διαρκώς τον εαυτό μου, τον κατέστρεψα. Από την πολλή σκέψη του εαυτού μου είμαι πια οι σκέψεις μου και όχι εγώ. Με βυθομέτρησα και άφησα να πέσει ο βυθομετρητής. Ζω για να σκέφτομαι αν έχω βάθος ή όχι, χωρίς πια άλλο βυθομετρητή πέρα από το βλέμμα μου, που μου δείχνει, φωτεινό πάνω στο σκούρο Read more
Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν Παίζουν: Άνταμ Μπουσδούκος, Μόριτς Μπλάιμπτροϊ, Άνα Μπεντέρκε, Μπιρόλ Ουνέλ Διάρκεια: 99’ Ο Ζίνος Καζαντζάκης (συγχωρητέα η φολκλόρ πινελιά από τη στιγμή που δεν είναι στο πλαίσιο κάποιου εγχώριου κιτς), είναι ο ιδιοκτήτης και σεφ στο εστιατόριο Soul Kitchen, σε μια βιομηχανική-λαϊκή γειτονιά του Αμβούργου. Και σε πλήρη αντίθεση με τον τίτλο του μαγαζιού, αλλά και Read more
“Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμα! Τελικά δε βγαίνουν Read more