Ήταν πια ξεκάθαρο. Είχε αρχίσει να του στρίβει ή πως αλλιώς να εξηγούσε όλα αυτά που του συνέβαιναν. Ήταν καλοκαίρι και δεν ήθελε να βγαίνει τις νύχτες για ποτό. Προτιμούσε να φοράει σορτσάκια και να τρέχει στις παραλίες, κοιτούσε άστρα και αν τον παρατηρούσες, ήταν λες και τον ρουφούσε με κάποιο μαγικό και συνάμα τρελό Read more
…Σε κάθε περίπτωση, η μεγάλη συμφορά τού φαίνεσθαι με μείωσε πάντα απέναντι στο αληθινό. Δεν είναι αναγκαίο να δίνεσαι στους άλλους, αλλά μόνο σε όσους αγαπάς. Γιατί τότε δεν δίνεται κανείς για το φαίνεσθαι, αλλά μόνο για να δίνει. •Αλμπέρ Καμύ Read more
Το ρόλο μας τον διαλέξαμε οι ίδιοι εμείς την πρώτη ημέρα που διαστάσαμε να πάρουμε μιαν απόφαση ή που σταθήκαμε εύκολοι σε μιαν αναβολή. Όλα όσα αρνηθήκαμε, αυτό είναι το πεπρωμένο μας. Τάσος Λειβαδίτης Read more
Δες που ύστερα από τόσο καιρό, από τότε δηλαδή που φτιάχναμε το ανθολόγιο στο δημοτικό, επιστρέψαμε να παρατηρούμε τα φυτά, τα λουλούδια ξανά, να τα φωτογραφίζουμε, να τα μυρίζουμε από κοντά. Δες που ακόμη και αυτή τη μαγική διαδικασία ήρθε ο φόβος για να μας την υπαγορεύσει. Δεν είναι λίγο άδικο για όλη αυτή την Read more
“Συχνά τα πιο ωραία διαστήματα στη ζωή είναι όταν δεν κάνεις τίποτε απολύτως, όταν απλώς συλλογιέσαι, όταν μονάχα χάνεσαι γιατί ρεμβάζεις. Πες, για παράδειγμα, ότι λες πως όλα είναι δίχως νόημα, και μετά λες ότι δεν μπορεί να είναι απολύτως δίχως νόημα αφού γνωρίζεις ότι όλα είναι δίχως νόημα, και συνεπώς το γεγονός οτι το Read more
Όταν ξεκίνησε αυτή η ιστορία που βιώνουμε με τον επικίνδυνο και αόρατο εχθρό που φέρει το όνομα ενός ιού, και συγκεκριμένα την πρώτη νύχτα που θεωρήθηκε “νύχτα καραντίνας”, τυχαία, χωρίς να το έχω προγραμματίσει, παρακολούθησα για πρώτη φορά την ταινία “Into the wild”. Αν έχουμε κάνει πάλι παρέα μέσα από τα γραπτά μου τα προηγούμενα Read more
Πρώτα δοκιμάζουν να σε τσακίσουν με την ανυπόφορηφτώχειακι ύστερα δοκιμάζουν να σε τσακίσουν με τη μάταιηφήμηκι αν δεν σπάσειςμε κανένα από τα δύουπάρχουν οι φυσιολογικές μέθοδοιόπως οι κοινές ασθένειεςπου ακολουθούνται από έναν ανεπιθύμητοθάνατοοι περισσότεροι από μας ωστόσο σπάμε πολύ πριναπ’ αυτόόπως ήτανκανονισμένο εξάλλουαπό σεισμόκατακλυσμόπείναοργήαυτοκτονίααπελπισίαή απλάαπό σοβαρό έγκαυμαστη μύτητην ώρα που ανάβειςτο τσιγάρο σου. Read more
Είμαστε εδώΧωρίς να είμαστεΑναπνέουμεΠερπατάμεΜισούμεΑγαπάμεΑγοράζουμεΠουλάμεΜόνο και μόνοΓια να δικαιολογούμεΤην απουσία μαςΠώς μπορεί να ονομάζεταιΈνας κόσμοςΦτιαγμένος από σκιέςΑνύπαρκτων σωμάτωνΟι καθρέφτες αποτυπώνουνΕντυπώσεις δυνατών ψευδαισθήσεων πόνουΕίμαστε όλοιΑσθενικά αιμορραγούντα φαντάσματαΜάταια προσπαθούμε ν’ αφήσουμε τα χνάρια μαςΓια την εποχή των πραγμάτωνΠου θα ακολουθήσειΤη δικιά μας εποχή των σκιών Γιάννης Αγγελάκας Το «Πως τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;» κυκλοφόρησε το 1999. Περιέχει ποιήματα, Read more
Ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώΓιατί όποτε ερωτεύομαι με πνίγει ο μαύρος πόνοςΞεχύνεται η μουσική κι εσύ μπροστά στα μάτια μουΓυμνώνεις την καρδιά σουΤελείωσα την μπύρα μου κι ακούωνα φωνάζεις τ’ όνομά μουΚι ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώ. Κόσμος παντού, το μαγαζί γεμάτοΝα σου προσφέρω άραγε τη διπλανή μου θέση;Μα αν κάτσεις με τούτο Read more
Στη Δύση υπήρξε πανικός, όταν οι μετανάστες πολλαπλασιάστηκαν στις εθνικές οδούς. Οι κατέχοντες ιδιοκτησία ήταν τρομοκρατημένοι για την ιδιοκτησία τους. Άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν πεινάσει είδαν τα μάτια των πεινασμένων. Άνθρωποι που ποτέ δεν τους έλειψε κάτι πολύ, είδαν την αναλαμπή της στέρησης στα μάτια των μεταναστών. Και οι άντρες των πόλεων και των Read more