Είμαστε εδώΧωρίς να είμαστεΑναπνέουμεΠερπατάμεΜισούμεΑγαπάμεΑγοράζουμεΠουλάμεΜόνο και μόνοΓια να δικαιολογούμεΤην απουσία μαςΠώς μπορεί να ονομάζεταιΈνας κόσμοςΦτιαγμένος από σκιέςΑνύπαρκτων σωμάτωνΟι καθρέφτες αποτυπώνουνΕντυπώσεις δυνατών ψευδαισθήσεων πόνουΕίμαστε όλοιΑσθενικά αιμορραγούντα φαντάσματαΜάταια προσπαθούμε ν’ αφήσουμε τα χνάρια μαςΓια την εποχή των πραγμάτωνΠου θα ακολουθήσειΤη δικιά μας εποχή των σκιών Γιάννης Αγγελάκας Το «Πως τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε;» κυκλοφόρησε το 1999. Περιέχει ποιήματα, Read more
Ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώΓιατί όποτε ερωτεύομαι με πνίγει ο μαύρος πόνοςΞεχύνεται η μουσική κι εσύ μπροστά στα μάτια μουΓυμνώνεις την καρδιά σουΤελείωσα την μπύρα μου κι ακούωνα φωνάζεις τ’ όνομά μουΚι ελπίζω μόνο να μη σ’ ερωτευτώ. Κόσμος παντού, το μαγαζί γεμάτοΝα σου προσφέρω άραγε τη διπλανή μου θέση;Μα αν κάτσεις με τούτο Read more
Στη Δύση υπήρξε πανικός, όταν οι μετανάστες πολλαπλασιάστηκαν στις εθνικές οδούς. Οι κατέχοντες ιδιοκτησία ήταν τρομοκρατημένοι για την ιδιοκτησία τους. Άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν πεινάσει είδαν τα μάτια των πεινασμένων. Άνθρωποι που ποτέ δεν τους έλειψε κάτι πολύ, είδαν την αναλαμπή της στέρησης στα μάτια των μεταναστών. Και οι άντρες των πόλεων και των Read more
Οι θεοί περιμένουν να πάρουν μεγάλη ευχαρίστηση
από εσένα. Read more
“Κάθε τι που αγαπάς είναι πολύ πιθανόν να το χάσεις κάποια μέρα, όμως στο τέλος η αγάπη θα αλλάξει σε μια διαφορετική μορφή”. Read more
Πρέπει να πω ότι δεν μ’ αρέσει η αναμνησιολογία. Την απεχθάνομαι. Είναι χειρότερη και από μνημόσυνο. Read more
Με κάθε αντίο μαθαίνεις.. Read more
“Σήμερα σκεφτόμουνα το φως σ’ εκείνο το παράξενο δεντρόσπιτο καθόμουν μέσα με τις ώρες σιωπηλός το καλοκαίρι φίδι ήσυχο αργόσυρτο..” Read more
Φωτογραφίζει πρόσωπα και μέρη και έχει την ικανότητα μερικές φορές να τα κάνει να μιλάνε… Read more
Από εμένα εξαρτάται το αν θα εξακολουθήσεις να είσαι αυτό το άτομο που το γυρεύουν, το λατρεύουν, το χειροκροτούν, ο ευγενικός και ο ευχάριστος που είσαι σήμερα για τους άλλους. Read more