Σκηνοθεσία: Chad Stahelski, David Leitch
Πρωταγωνιστούν: Keanu Reeves, Michael Nyqvist, Alfie Allen, Willem Dafoe Διάρκεια: 1ω 41λ
To 2014 κυκλοφόρησε η ταινία “John Wick” με πρωταγωνιστή τον κάποτε σπουδαίο Keanu Reeves. Μια ταινία όπου ο καλύτερος δολοφόνος της Ρωσικής μαφίας επιστρέφει, αφού είχε αποσυρθεί για να αφοσιωθεί στη γυναίκα που αγάπα, για να πάρει εκδίκηση καθώς ο γιος του πρώην αφεντικού του εισβάλει στο σπίτι του John, σκοτώνει το σκυλί του, που του είχε αφήσει η γυναίκα του για να ξεπεράσει το θάνατο της, και κλέβει το αγαπημένο του αμάξι. Είναι μια ταινία εκδίκησης όπου η υπόθεση αλλά και οι χαρακτήρες φαντάζουν αρκετά cliché. Τα φαινόμενα όμως απατούν. Ναι μεν η υπόθεση δεν έχει να μας δώσει κάτι καινούριο αλλά τόσο οι χαρακτήρες όσο και η σκηνοθεσία απογειώνουν την ταινία, δίνοντας της μια αρτιστική ατμόσφαιρα γκανγκστερικού θρίλερ, ένα είδος που μπορούμε να πούμε ότι η ποιότητά του εκλείπει, αφού οι ταινίες αυτές αναλώνονται σε πολλές και ανούσιες κυκλοφορίες .
Ο John Wick είναι ο απόλυτος δολοφόνος με το κουστουμάτο του στυλ που σπέρνει το θάνατο προκειμένου να φτάσει το στόχο του. Cliché; Όχι. Γιατί ο John Wick μπορεί να έχει το ίδιο στυλ με πολλούς πρωταγωνιστές πολύ κατώτερων ταινιών του είδους, με τη διαφορά όμως ότι ο John Wick ματώνει. Δεν είναι από αυτούς τους χαρακτήρες που αντιμετωπίζουν τους κακούς καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας και φεύγουν με μια γρατζουνιά. Τον χτυπούν, τον αιχμαλωτίζουν, τον μαχαιρώνουν, τον πυροβολούν. Έχει τρομερές ικανότητες αλλά πάνω από όλα είναι άνθρωπος όπως οι αντίπαλοι του και μπορεί να πάθει ότι και αυτοί και η ταινία αυτό το δείχνει. Επιπλέον οι χαρακτήρες έχουν βάθος και ουσία ενώ οι διάλογοι είναι αυτοί που πρέπει χωρίς περιττές κουβέντες και φανφαρολογίες.
Η σκηνοθεσία είναι πολύ προσεγμένη και απεικονίζει άψογα τις σκηνές δράσεις, αποφεύγοντας κουραστικά κοντινά και υπερκινητικά πλανά. Οι σεναριογράφοι ξέρουν ότι το σενάριο τους θα είναι cliché, οπότε εστιάζουν στους χαρακτήρες αλλά και τον κόσμο του John Wick, για να δημιουργήσουν κάτι πρωτότυπο με γερά θεμέλια. Δημιουργεί έναν εντελώς καινούριο κόσμο με τους κανόνες του, το στυλ του, τους χαρακτήρες του, αποκτώντας έτσι την δίκη της ταυτότητα. Ως αποτέλεσμα έχουμε μια ταινία που μας δείχνει κάτι καινούριο με cliché τρόπο, δημιουργώντας έναν νέο κόσμο με ουσιώδεις χαρακτήρες και δράση στο κόκκινο, υπενθυμίζοντάς μας γιατί κάποτε αγαπήσαμε τον Keanu Reeves και γιατί πρέπει να το ξανακάνουμε.
Κριτική: 7.5/10
Γράφει ο Δημήτρης Αδαλάκης
