Η επιστροφή…

Η σχέση μου με ετούτο το περιοδικό έχει περάσει μέσα στο χρόνο από χίλια κύματα. Ακολουθεί δηλαδή τη διαδρομή τη δική μου από καταβολής του. Κάποτε, όταν η όρεξη και ο χρόνος μας ευνοούσε, καταφέραμε να είμαστε περιοδικό και σχεδόν σε αρκετές περιπτώσεις ενημερωτικό site. Πλέον και μόνο ότι διαβάζετε από εδώ αυτές τις γραμμούλες, μας χαροποιεί και ίσως μας δίνει δύναμη για κάτι παραπάνω από την ησυχία που επικράτησε για τόσο καιρό. Ενημερωτικά δεν θα καταφέρουμε (ούτε θα επιδιώξουμε) να μοιραστούμε κάτι μαζί σας, όμως την έκφρασή μας θα την δείτε, τις φωτογραφίες, την ποίηση μεγάλων γραφιάδων, τις προτάσεις μας για ταινίες και βόλτες ή για μουσικές εξαίσιες, καθώς και μερικά άρθρα έκφρασης για το σήμερα.. κάτι δηλαδή σαν προσωπικό ιστολόγιο, σαν χώρος έκφρασης.

Εύχομαι να σας βρίσκω καλά, να είσαστε δυνατοί, να αντέχετε.. και θα δούμε. Φυσικά, για να κλείσω τα από πάνω, θα ήταν υπέροχο να δεχθώ στο μειλ μου κείμενα σας για το οτιδήποτε προς δημοσίευση σε σχέση με τη θεματολογία που σας ανέπτυξα παραπάνω, όπως πχ πριν λίγο με χαροποίησε ιδιαίτερα ένα κείμενο από τη φίλη Αλέξια.

Την καλησπέρα μου, καλώς σας βρήκα, το revista ξανά εδώ. Το revista ήταν πάντα ιδέα, και οι ιδέες δεν σβήνουν τόσο εύκολα. Τα λέμε!

Στάθης Ντάγκας