“Μου λεν’ αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ, στα όριά του μοναχά να γυροφέρνω, και πως ο κόσμος είναι ανήμερο θεριό, που όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω..”
Ο Γιάννης Αγγελάκας μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μουσικός προφήτης των ημερών μας. Τραγούδησε πράγματα για μας πριν από εμάς κατά κάποιο τρόπο. Λες και μερικοί καλλιτέχνες “έβλεπαν” που θα κατέληγε η κοινωνία στα 2018 πριν από 10 – 20 χρόνια.
Η αλήθεια είναι πως έχουμε πάθει κοκομπλόκο, για να χρησιμοποιήσω και μια νεανική έκφραση που δεν ξέρω τι σημαίνει. Τα πράγματα δεν πάνε προς το καλό. Είμαστε από λίγο ως πολύ ζόμπι. Ειδήσεις τρέχουν, νεκροί μπροστά απ’τα μάτια μας, καθημερινά, ασυδωσία, καταστροφή, πόλεμος, φτώχεια.. Οι ειδήσεις τρέχουν όμως εμείς δεν τρέχουμε προς τα μπρός. Τρέχουμε παράλληλα και αυτό είναι ότι χειρότερο θα μπορούσε να μας συμβεί.
Σε τέτοιες ημέρες λοιπόν πιο χρήσιμο από ποτέ φαντάζει το να παραμένεις άνθρωπος. Η προσπάθεια για να καταφέρεις κάτι τέτοιο είναι συχνά εξουθενωτική. Η προσπάθεια για να μην μπεις στον κύκλο κι εσύ, να μην τα ρίξεις στην πλάτη του κόκορα, να νοιάζεσαι από όποια γωνιά κι αν βρεθείς.
Παλέψτε να ξεφύγετε από τον κύκλο. Έχει την τάση στη δίνη του να ρουφάει τα πάντα μέσα του. Ανθρώπους, ιδέες, κατανόηση, ψυχές. Παλέψτε να παλέψουμε όλοι μαζί όσο μπορούμε. Ξεφύγαμε…
Στάθης Ντάγκας
